Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 154:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 154:)

ὁ μὲν οὖν ἀκόλαστοσ ἐπιθυμεῖ τῶν ἡδέων πάντων ἢ τῶν μάλιστα, καὶ ἄγεται ὑπὸ τῆσ ἐπιθυμίασ ὥστε ἀντὶ τῶν ἄλλων ταῦθ’ αἱρεῖσθαι· διὸ καὶ λυπεῖται καὶ ἀποτυγχάνων καὶ ἐπιθυμῶν· μετὰ λύπησ γὰρ ἡ ἐπιθυμία· ἀτόπῳ δ’ ἐοίκε τὸ δι’ ἡδονὴν λυπεῖσθαι.