Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 41:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 41:)

ᾗ γὰρ ἄνθρωποσ, οὐδὲν διοίσουσιν· εἰ δ’ οὕτωσ, οὐδ’ ᾗ ἀγαθόν. ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῷ ἀίδιον εἶναι μᾶλλον ἀγαθὸν ἔσται, εἴπερ μηδὲ λευκότερον τὸ πολυχρόνιον τοῦ ἐφημέρου.