헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΑργοναύ4́0́16́

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 16:)

Ἔστι δέ τισ πορθμοῖο παροιτέρη Ιὀνίοιο ἀμφιλαφὴσ πίειρα Κεραυνίῃ εἰν ἁλὶ νῆσοσ, ᾗ ὕπο δὴ κεῖσθαι δρέπανον φάτισ‐‐ἵλατε Μοῦσαι, οὐκ ἐθέλων ἐνέπω προτέρων ἔποσ‐‐ᾧ ἀπὸ πατρὸσ μήδεα νηλειῶσ ἔταμεν Κρόνοσ· οἱ δέ ἑ Δηοῦσ κλείουσι χθονίησ καλαμητόμον ἔμμεναι ἁρ́πην. Δηὼ γὰρ κείνῃ ἐνὶ δή ποτε νάσσατο γαίῃ, Τιτῆνασ δ’ ἔδαε στάχυν ὄμπνιον ἀμήσασθαι, Μάκριδα φιλαμένη. Δρεπάνη τόθεν ἐκλήισται οὔνομα, Φαιήκων ἱερὴ τροφόσ· ὧσ δὲ καὶ αὐτοὶ αἵματοσ Οὐρανίοιο γένοσ Φαίηκεσ ἐάσιν. τοὺσ Ἀργὼ πολέεσσιν ἐνισχομένη καμάτοισιν Θρινακίησ αὔρῃσ ἵκετ’ ἐξ ἁλόσ· οἱ δ’ ἀγανῇσιν Ἀλκίνοοσ λαοί τε θυηπολίῃσιν ἰόντασ δειδέχατ’ ἀσπασίωσ· ἐπὶ δέ σφισι καγχαλάασκεν πᾶσα πόλισ· φαίησ κεν ἑοῖσ ἐπὶ παισὶ γάνυσθαι. καὶ δ’ αὐτοὶ ἡρ́ωεσ ἀνὰ πληθὺν κεχάροντο, τῷ ἴκελοι, οἱο͂́ν τε μεσαιτάτῃ ἐμβεβαῶτεσ Αἱμονίῃ· μέλλον δὲ βοῇ ἔνι θωρήξεσθαι· ὧδε μάλ’ ἀγχίμολον στρατὸσ ἄσπετοσ ἐξεφαάνθη Κόλχων, οἳ Πόντοιο κατὰ στόμα καὶ διὰ πέτρασ Κυανέασ μαστῆρεσ ἀριστήων ἐπέρησαν. Μήδειαν δ’ ἔξαιτον ἑοῦ ἐσ πατρὸσ ἄγεσθαι ἱέντ’ ἀπροφάτωσ, ἠὲ στονόεσσαν ἀυτὴν νωμήσειν χαλεπῇσιν ὁμόκλεον ἀτροπίῃσιν αὖθί τε καὶ μετέπειτα σὺν Αἰήταο κελεύθῳ. ἀλλά σφεασ κατέρυκεν ἐπειγομένουσ πολέμοιο κρείων Ἀλκίνοοσ. λελίητο γὰρ ἀμφοτέροισιν δηιοτῆτοσ ἄνευθεν ὑπέρβια νείκεα λῦσαι. κούρη δ’ οὐλομένῳ ὑπὸ δείματι πολλὰ μὲν αὐτοὺσ Αἰσονίδεω ἑτάρουσ μειλίσσετο, πολλὰ δὲ χερσὶν Ἀρήτησ γούνων ἀλόχου θίγεν Ἀλκινόοιο· "Γουνοῦμαι, βασίλεια· σὺ δ’ ἵλαθι, μηδέ με Κόλχοισ ἐκδώῃσ ᾧ πατρὶ κομιζέμεν, εἴ νυ καὶ αὐτὴ ἀνθρώπων γενεῆσ μία φέρβεαι, οἷσιν ἐσ ἄτην ὠκύτατοσ κούφῃσι θέει νόοσ ἀμπλακίῃσιν. ὡσ ἐμοὶ ἐκ πυκιναὶ ἔπεσον φρένεσ, οὐ μὲν ἕκητι μαργοσύνησ. ἴστω δ’ ἱερὸν φάοσ Ηἐλίοιο, ἴστω νυκτιπόλου Περσηίδοσ ὄργια κούρησ, μὴ μὲν ἐγὼν ἐθέλουσα σὺν ἀνδράσιν ἀλλοδαποῖσιν κεῖθεν ἀφωρμήθην· στυγερὸν δέ με τάρβοσ ἔπεισεν τῆσγε φυγῆσ μνήσασθαι, ὅτ’ ἤλιτον· οὐδέ τισ ἄλλη μῆτισ ἐήν. ἔτι μοι μίτρη μένει, ὡσ ἐνὶ πατρὸσ δώμασιν, ἄχραντοσ καὶ ἀκήρατοσ. ἀλλ’ ἐλέαιρε, πότνα, τεόν τε πόσιν μειλίσσεο· σοὶ δ’ ὀπάσειαν ἀθάνατοι βίοτόν τε τελεσφόρον ἀγλαϊήν τε καὶ παῖδασ καὶ κῦδοσ ἀπορθήτοιο πόληοσ. " Τοῖα μὲν Ἀρήτην γουνάζετο δάκρυ χέουσα· τοῖα δ’ ἀριστήων ἐπαμοιβαδὶσ ἄνδρα ἕκαστον· "Ὑμέων, ὦ πέρι δὴ μέγα φέρτατοι, ἀμφί τ’ ἀέθλοισ ὧν κάμον ὑμετέροισιν, ἀτύζομαι· ἧσ ἰότητι ταύρουσ τ’ ἐζεύξασθε, καὶ ἐκ θέροσ οὐλοὸν ἀνδρῶν κείρατε γηγενέων· ἧσ εἵνεκεν Αἱμονίηνδε χρύσεον αὐτίκα κῶασ ἀνάξετε νοστήσαντεσ. ἥδ’ ἐγώ, ἣ πάτρην τε καὶ οὓσ ὤλεσσα τοκῆασ, ἣ δόμον, ἣ σύμπασαν ἐυφροσύνην βιότοιο· ὔμμι δὲ καὶ πάτρην καὶ δώματα ναιέμεν αὖτισ ἤνυσα· καὶ γλυκεροῖσιν ἔτ’ εἰσόψεσθε τοκῆασ ὄμμασιν· αὐτὰρ ἐμοὶ ἀπὸ δὴ βαρὺσ εἵλετο δαίμων ἀγλαϊάσ· στυγερὴ δὲ σὺν ὀθνείοισ ἀλάλημαι. δείσατε συνθεσίασ τε καὶ ὁρ́κια, δείσατ’ Ἐρινὺν Ἱκεσίην, νέμεσίν τε θεῶν, ἐσ χεῖρασ ἰοῦσαν Αἰήτεω λώβῃ πολυπήμονι δῃωθῆναι. οὐ νηούσ, οὐ πύργον ἐπίρροθον, οὐκ ἀλεωρὴν ἄλλην, οἰόθι δὲ προτιβάλλομαι ὑμέασ αὐτουσ. σχέτλιοι ἀτροπίησ καὶ ἀνηλέεσ· οὐδ’ ἐνὶ θυμῷ αἰδεῖσθε ξείνησ μ’ ἐπὶ γούνατα χεῖρασ ἀνάσσησ δερκόμενοι τείνουσαν ἀμήχανον· ἀλλά κε πᾶσιν, κῶασ ἑλεῖν μεμαῶτεσ, ἐμίξατε δούρατα Κόλχοισ αὐτῷ τ’ Αἰήτῃ ὑπερήνορι· νῦν δ’ ἐλάθεσθε ἠνορέησ, ὅτε μοῦνοι ἀποτμηγέντεσ ἐάσιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Argonautica, book 4 16:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 16:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION