Xenophon, Minor Works, Πόροι ἢ περὶ Προσόδων, chapter 5

(크세노폰, Minor Works, Πόροι ἢ περὶ Προσόδων, chapter 5)

εἰ δὲ σαφὲσ δοκεῖ εἶναι ὡσ, εἰ μέλλουσι πᾶσαι αἱ πρόσοδοι ἔκπλεῳ προσιέναι, ὅτι εἰρήνην δεῖ ὑπάρχειν, ἆρ’ οὐκ ἄξιον καὶ εἰρηνοφύλακασ καθιστάναι; πολὺ γὰρ ἂν καὶ αὕτη αἱρεθεῖσα ἡ ἀρχὴ προσφιλεστέραν καὶ οἰκειοτέραν εἰσαφικνεῖσθαι πᾶσιν ἀνθρώποισ ποιήσειε τὴν πόλιν. εἰ δέ τινεσ οὕτω γιγνώσκουσιν, ὡσ ἐὰν ἡ πόλισ εἰρήνην ἄγουσα διατελῇ, ἀδυνατωτέρα τε καὶ ἀδοξοτέρα καὶ ἧττον ὀνομαστὴ ἐν τῇ Ἑλλάδι ἔσται, καὶ οὗτοί γε ὡσ ἐμῇ δόξῃ παραγγέλλω σκοποῦσιν.

εὐδαιμονέσταται μὲν γὰρ δήπου πόλεισ λέγονται, αἳ ἂν πλεῖστον χρόνον ἐν εἰρήνῃ διατελῶσι· πασῶν δὲ πόλεων Ἀθῆναι μάλιστα πεφύκασιν ἐν εἰρήνῃ αὔξεσθαι. τίνεσ γὰρ ἡσυχίαν ἀγούσησ τῆσ πόλεωσ οὐ προσδέοιντ’ ἂν αὐτῆσ ἀρξάμενοι ἀπὸ ναυκλήρων καὶ ἐμπόρων;

οὐχ οἱ πολύσιτοι, οὐχ οἱ πολύοινοι οὐχ οἱ ἡδύοινοι; τί δὲ οἱ πολυέλαιοι, τί δὲ οἱ πολυπρόβατοι, οἱ δὲ γνώμῃ καὶ ἀργυρίῳ δυνάμενοι χρηματίζεσθαι; καὶ μὴν χειροτέχναι τε καὶ σοφισταὶ καὶ φιλόσοφοι, οἱ δὲ ποιηταί, οἱ δὲ τὰ τούτων μεταχειριζόμενοι, οἱ δὲ ἀξιοθεάτων ἢ ἀξιακούστων ἱερῶν ἢ ὁσίων ἐπιθυμοῦντεσ;

ἀλλὰ μὴν καὶ οἱ δεόμενοι πολλὰ ταχὺ ἀποδίδοσθαι ἢ πρίασθαι ποῦ τούτων μᾶλλον ἂν τύχοιεν ἢ Ἀθήνησιν; εἰ δὲ πρὸσ ταῦτα μὲν οὐδεὶσ ἀντιλέγει, τὴν δὲ ἡγεμονίαν βουλόμενοί τινεσ ἀναλαβεῖν τὴν πόλιν, ταύτην διὰ πολέμου μᾶλλον ἢ δι’ εἰρήνησ ἡγοῦνται ἂν καταπραχθῆναι, ἐννοησάτωσαν πρῶτον μὲν τὰ Μηδικά, πότερον βιαζόμενοι ἢ εὐεργετοῦντεσ τοὺσ Ἕλληνασ ἡγεμονίασ τε τοῦ ναυτικοῦ καὶ ἑλληνοταμιείασ ἐτύχομεν.

ἔτι δὲ ἐπεὶ ὠμῶσ ἄγαν δόξασα προστατεύειν ἡ πόλισ ἐστερήθη τῆσ ἀρχῆσ, οὐ καὶ τότε, ἐπεὶ τοῦ ἀδικεῖν ἀπεσχόμεθα, πάλιν ὑπὸ τῶν νησιωτῶν ἑκόντων προστάται τοῦ ναυτικοῦ ἐγενόμεθα;

οὔκουν καὶ Θηβαῖοι εὐεργετούμενοι ἡγεμονεύειν αὑτῶν ἔδωκαν Ἀθηναίοισ;

ἀλλὰ μὴν καὶ Λακεδαιμόνιοι οὐ βιασθέντεσ ὑφ’ ἡμῶν ἀλλ’ εὖ πάσχοντεσ ἐπέτρεψαν Ἀθηναίοισ περὶ τῆσ ἡγεμονίασ θέσθαι ὅπωσ βούλοιντο. νῦν δέ γε διὰ τὴν ἐν τῇ Ἑλλάδι ταραχὴν παραπεπτωκέναι μοι δοκεῖ τῇ πόλει ὥστε καὶ ἄνευ πόνων καὶ ἄνευ κινδύνων καὶ ἄνευ δαπάνησ ἀνακτᾶσθαι τοὺσ Ἕλληνασ.

ἔστι μὲν γὰρ πειρᾶσθαι διαλλάττειν τὰσ πολεμούσασ πρὸσ ἀλλήλασ πόλεισ, ἔστι δὲ συναλλάττειν, εἴ τινεσ ἐν αὑταῖσ στασιάζουσιν. εἰ <δὲ> καὶ ὅπωσ τὸ ἐν Δελφοῖσ ἱερὸν αὐτόνομον ὥσπερ πρόσθεν γένοιτο φανεροὶ εἰήτ’ ἐπιμελούμενοι, μὴ συμπολεμοῦντεσ ἀλλὰ πρεσβεύοντεσ ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα, ἐγὼ μὲν οὐδὲν ἂν οἶμαι θαυμαστὸν εἶναι, εἰ καὶ πάντασ τοὺσ Ἕλληνασ ὁμογνώμονάσ τε καὶ συνόρκουσ καὶ συμμάχουσ λάβοιτε ἐπ’ ἐκείνουσ, οἵτινεσ ἐκλιπόντων Φωκέων τὸ ἱερὸν καταλαμβάνειν πειρῷντο.

εἰ δὲ καὶ ὅπωσ ἀνὰ πᾶσαν γῆν καὶ θάλατταν εἰρήνη ἔσται φανεροὶ εἰήτε ἐπιμελόμενοι, ἐγὼ μὲν οἶμαι πάντασ ἂν εὔχεσθαι μετὰ τὰσ ἑαυτῶν πατρίδασ Ἀθήνασ μάλιστα σῴζεσθαι.

εἰ δέ τισ αὖ εἰσ χρήματα κερδαλεώτερον νομίζει εἶναι τῇ πόλει πόλεμον ἢ εἰρήνην, ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα πῶσ ἂν ἄμεινον ταῦτα κριθείη ἢ εἴ τισ τὰ προγεγενημένα ἐπανασκοποίη τῇ πόλει πῶσ ἀποβέβηκεν.

εὑρήσει γὰρ τό τε παλαιὸν ἐν εἰρήνῃ μὲν πάνυ πολλὰ χρήματα εἰσ τὴν πόλιν ἀνενεχθέντα, ἐν πολέμῳ δὲ πάντα ταῦτα καταδαπανηθέντα·

γνώσεται δ’, ἢν σκοπῇ, καὶ ἐν τῷ νῦν χρόνῳ διὰ μὲν τὸν πόλεμον καὶ τῶν προσόδων πολλὰσ ἐκλιπούσασ καὶ τὰσ εἰσελθούσασ εἰσ παντοδαπὰ πολλὰ καταδαπανηθείσασ, ἐπεὶ δὲ εἰρήνη κατὰ θάλατταν γεγένηται, ηὐξημένασ τε τὰσ προσόδουσ, καὶ ταύταισ ἐξὸν τοῖσ πολίταισ χρῆσθαι ὅ τι βούλονται. εἰ δέ τίσ με ἐπερωτῴη·

Ἦ καί, ἄν τισ ἀδικῇ τὴν πόλιν, λέγεισ ὡσ χρὴ καὶ πρὸσ τοῦτον εἰρήνην ἄγειν; οὐκ ἂν φαίην· ἀλλὰ μᾶλλον λέγω ὅτι πολὺ θᾶττον ἂν τιμωροίμεθα αὐτούσ, εἰ μηδένα ὑπάρχοιμεν ἀδικοῦντεσ· οὐδένα γὰρ ἂν ἔχοιεν σύμμαχον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION