헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΜινορΩό3́02́

(크세노폰, Minor Works, Λακεδαιμονίων Πολιτεία, chapter 2)

ἐγὼ μέντοι, ἐπεὶ καὶ περὶ γενέσεωσ ἐξήγημαι, βούλομαι καὶ τὴν παιδείαν ἑκατέρων σαφηνίσαι. τῶν μὲν τοίνυν ἄλλων Ἑλλήνων οἱ φάσκοντεσ κάλλιστα τοὺσ υἱεῖσ παιδεύειν, ἐπειδὰν τάχιστα αὐτοῖσ οἱ παῖδεσ τὰ λεγόμενα ξυνιῶσιν, εὐθὺσ μὲν ἐπ’ αὐτοῖσ παιδαγωγοὺσ θεράποντασ ἐφιστᾶσιν, εὐθὺσ δὲ πέμπουσιν εἰσ διδασκάλων μαθησομένουσ καὶ γράμματα καὶ μουσικὴν καὶ τὰ ἐν παλαίστρᾳ. πρὸσ δὲ τούτοισ τῶν παίδων πόδασ μὲν ὑποδήμασιν ἁπαλύνουσι, σώματα δὲ ἱματίων μεταβολαῖσ διαθρύπτουσι· σίτου γε μὴν αὐτοῖσ γαστέρα μέτρον νομίζουσιν. ὁ δὲ Λυκοῦργοσ, ἀντὶ μὲν τοῦ ἰδίᾳ ἕκαστον παιδαγωγοὺσ δούλουσ ἐφιστάναι, ἄνδρα ἐπέστησε κρατεῖν αὐτῶν ἐξ ὧνπερ αἱ μέγισται ἀρχαὶ καθίστανται, ὃσ δὴ καὶ παιδονόμοσ καλεῖται, τοῦτον δὲ κύριον ἐποίησε καὶ ἁθροίζειν τοὺσ παῖδασ καὶ ἐπισκοποῦντα, εἴ τισ ῥᾳδιουργοίη, ἰσχυρῶσ κολάζειν.

ἔδωκε δ’ αὐτῷ καὶ τῶν ἡβώντων μαστιγοφόρουσ, ὅπωσ τιμωροῖεν ὁπότε δέοι, ὥστε πολλὴν μὲν αἰδῶ, πολλὴν δὲ πειθὼ ἐκεῖ συμπαρεῖναι. ἀντί γε μὴν τοῦ ἁπαλύνειν τοὺσ πόδασ ὑποδήμασιν ἔταξεν ἀνυποδησίᾳ κρατύνειν, νομίζων, εἰ τοῦτ’ ἀσκήσειαν, πολὺ μὲν ῥᾷον ἂν ὀρθιάδε ἐκβαίνειν, ἀσφαλέστερον δὲ πρανῆ καταβαίνειν, καὶ πηδῆσαι δὲ καὶ ἀναθορεῖν καὶ δραμεῖν θᾶττον ἀνυπόδητον, εἰ ἠσκηκὼσ εἰή τοὺσ πόδασ, ἢ ὑποδεδεμένον.

καὶ ἀντί γε τοῦ ἱματίοισ διαθρύπτεσθαι ἐνόμιζεν ἑνὶ ἱματίῳ δι’ ἔτουσ προσεθίζεσθαι, νομίζων οὕτωσ καὶ πρὸσ ψύχη καὶ πρὸσ θάλπη ἄμεινον ἂν παρεσκευάσθαι.

σῖτόν γε μὴν ἔταξε τοσοῦτον ἔχοντα συμβολεύειν τὸν εἴρενα ὡσ ὑπὸ πλησμονῆσ μὲν μήποτε βαρύνεσθαι, τοῦ δὲ ἐνδεεστέρωσ διάγειν μὴ ἀπείρωσ ἔχειν, νομίζων τοὺσ οὕτω παιδευομένουσ μᾶλλον μὲν ἂν δύνασθαι, εἰ δεήσειεν, ἀσιτήσαντασ ἐπιπονῆσαι, μᾶλλον δ’ ἄν, εἰ παραγγελθείη, ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ σίτου πλείω χρόνον ἐπιταθῆναι, ἧττον δ’ ἂν ὄψου δεῖσθαι, εὐχερέστερον δὲ πρὸσ πᾶν ἔχειν βρῶμα, καὶ ὑγιεινοτέρωσ δ’ ἂν διάγειν·

καὶ εἰσ μῆκοσ ἂν τὴν αὐξάνεσθαι ῥαδινὰ τὰ σώματα ποιοῦσαν τροφὴν μᾶλλον συλλαμβάνειν ἡγήσατο ἢ τὴν διαπλατύνουσαν τῷ σίτῳ. ὡσ δὲ μὴ ὑπὸ λιμοῦ ἄγαν αὖ πιέζοιντο, ἀπραγμόνωσ μὲν αὐτοῖσ οὐκ ἔδωκε λαμβάνειν ὧν ἂν προσδέωνται, κλέπτειν δ’ ἐφῆκεν ἔστιν ἃ τῷ λιμῷ ἐπικουροῦντασ.

καὶ ὡσ μὲν οὐκ ἀπορῶν ὅ τι δοίη ἐφῆκεν αὐτοῖσ γε μηχανᾶσθαι τὴν τροφήν, οὐδένα οἶμαι τοῦτο ἀγνοεῖν·

δῆλον δ’ ὅτι τὸν μέλλοντα κλωπεύειν καὶ νυκτὸσ ἀγρυπνεῖν δεῖ καὶ μεθ’ ἡμέραν ἀπατᾶν καὶ ἐνεδρεύειν, καὶ κατασκόπουσ δὲ ἑτοιμάζειν τὸν μέλλοντά τι λήψεσθαι. ταῦτα οὖν δὴ πάντα δῆλον ὅτι μηχανικωτέρουσ τῶν ἐπιτηδείων βουλόμενοσ τοὺσ παῖδασ ποιεῖν καὶ πολεμικωτέρουσ οὕτωσ ἐπαίδευσεν. εἴποι δ’ ἂν οὖν τισ, τί δῆτα, εἴπερ τὸ κλέπτειν ἀγαθὸν ἐνόμιζε, πολλὰσ πληγὰσ ἐπέβαλλε τῷ ἁλισκομένῳ;

ὅτι, φημὶ ἐγώ, καὶ τἆλλα, ὅσα ἄνθρωποι διδάσκουσι, κολάζουσι τὸν μὴ καλῶσ ὑπηρετοῦντα. κἀκεῖνοι οὖν τοὺσ ἁλισκομένουσ ὡσ κακῶσ κλέπτοντασ τιμωροῦνται. καὶ ὡσ πλείστουσ δὴ ἁρπάσαι τυροὺσ παρ’ Ὀρθίασ καλὸν θείσ, μαστιγοῦν τούτουσ ἄλλοισ ἐπέταξε, τοῦτο δηλῶσαι καὶ ἐν τούτῳ βουλόμενοσ ὅτι ἔστιν ὀλίγον χρόνον ἀλγήσαντα πολὺν χρόνον εὐδοκιμοῦντα εὐφραίνεσθαι.

δηλοῦται δὲ ἐν τούτῳ ὅτι καὶ ὅπου τάχουσ δεῖ ὁ βλακεύων ἐλάχιστα μὲν ὠφελεῖται, πλεῖστα δὲ πράγματα λαμβάνει. ὅπωσ δὲ μηδ’ εἰ ὁ παιδονόμοσ ἀπέλθοι, ἔρημοί ποτε οἱ παῖδεσ εἰε͂ν ἄρχοντοσ, ἐποίησε τὸν ἀεὶ παρόντα τῶν πολιτῶν κύριον εἶναι καὶ ἐπιτάττειν τοῖσ παισὶν ὅ τι ἂν ἀγαθὸν δοκοίη εἶναι, καὶ κολάζειν, εἴ τι ἁμαρτάνοιεν.

τοῦτο δὲ ποιήσασ διέπραξε καὶ αἰδημονεστέρουσ εἶναι τοὺσ παῖδασ· οὐδὲν γὰρ οὕτωσ αἰδοῦνται οὔτε παῖδεσ οὔτε ἄνδρεσ ὡσ τοὺσ ἄρχοντασ. ὡσ δὲ καὶ εἴ ποτε μηδεὶσ τύχοι ἀνὴρ παρών, μηδ’ ὣσ ἔρημοι οἱ παῖδεσ ἄρχοντοσ εἰε͂ν, ἔθηκε τῆσ ἴλησ ἑκάστησ τὸν τορώτατον τῶν εἰρένων ἄρχειν·

ὥστε οὐδέποτε ἐκεῖ οἱ παῖδεσ ἔρημοι ἄρχοντόσ εἰσι. λεκτέον δέ μοι δοκεῖ εἶναι καὶ περὶ τῶν παιδικῶν ἐρώτων·

ἔστι γάρ τι καὶ τοῦτο πρὸσ παιδείαν. οἱ μὲν τοίνυν ἄλλοι Ἕλληνεσ ἢ ὥσπερ Βοιωτοὶ ἀνὴρ καὶ παῖσ συζυγέντεσ ὁμιλοῦσιν, ἢ ὥσπερ Ἠλεῖοι διὰ χαρίτων τῇ ὡρ́ᾳ χρῶνται· εἰσὶ δὲ καὶ οἳ παντάπασι τοῦ διαλέγεσθαι τοὺσ ἐραστὰσ εἴργουσιν ἀπὸ τῶν παίδων. ὁ δὲ Λυκοῦργοσ ἐναντία καὶ τούτοισ πᾶσι γνούσ, εἰ μέν τισ αὐτὸσ ὢν οἱο͂ν δεῖ ἀγασθεὶσ ψυχὴν παιδὸσ πειρῷτο ἄμεμπτον φίλον ἀποτελέσασθαι καὶ συνεῖναι, ἐπῄνει καὶ καλλίστην παιδείαν ταύτην ἐνόμιζεν·

εἰ δέ τισ παιδὸσ σώματοσ ὀρεγόμενοσ φανείη, αἴσχιστον τοῦτο θεὶσ ἐποίησεν ἐν Λακεδαίμονι μηδὲν ἧττον ἐραστὰσ παιδικῶν ἀπέχεσθαι ἢ γονεῖσ παίδων ἢ καὶ ἀδελφοὶ ἀδελφῶν εἰσ ἀφροδίσια ἀπέχονται. τὸ μέντοι ταῦτα ἀπιστεῖσθαι ὑπό τινων οὐ θαυμάζω·

ἐν πολλαῖσ γὰρ τῶν πόλεων οἱ νόμοι οὐκ ἐναντιοῦνται ταῖσ πρὸσ τοὺσ παῖδασ ἐπιθυμίαισ. ἡ μὲν δὴ παιδεία εἴρηται ἥ τε Λακωνικὴ καὶ ἡ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων·

ἐξ ὁποτέρασ δ’ αὐτῶν καὶ εὐπειθέστεροι καὶ αἰδημονέστεροι καὶ ὧν δεῖ ἐγκρατέστεροι ἄνδρεσ ἀποτελοῦνται, ὁ βουλόμενοσ καὶ ταῦτα ἐπισκοπείσθω.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Xenophon, Minor Works, Λακεδαιμονίων Πολιτεία, chapter 2

(크세노폰, Minor Works, Λακεδαιμονίων Πολιτεία, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION