헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΜινορΩό2́01́

(크세노폰, Minor Works, Ἱππαρχικός, chapter 1)

πρῶτον μὲν θύοντα χρὴ αἰτεῖσθαι θεοὺσ ταῦτα διδόναι καὶ νοεῖν καὶ λέγειν καὶ πράττειν, ἀφ’ ὧν θεοῖσ μὲν κεχαρισμενώτατα ἄρξαισ ἄν, σαυτῷ δὲ καὶ φίλοισ καὶ τῇ πόλει προσφιλέστατα καὶ εὐκλεέστατα καὶ πολυωφελέστατα. θεῶν δὲ ἵλεων ὄντων ἀναβιβαστέον μέν σοι ἱππέασ, καὶ ὅπωσ ἀναπληρῶται ὁ κατὰ τὸν νόμον ἀριθμὸσ καὶ ὅπωσ τὸ ὂν ἱππικὸν μὴ μειῶται.

εἰ δὲ μὴ προσαναβήσονται ἱππεῖσ, μείονεσ ἀεὶ ἔσονται. ἀνάγκη γὰρ τοὺσ μὲν γήρᾳ ἀπαγορεύειν, τοὺσ δὲ καὶ ἄλλωσ ἐκλείπειν. πληρουμένου γε μὴν τοῦ ἱππικοῦ ἐπιμελητέον μὲν ὅπωσ τρέφωνται οἱ ἵπποι ὡσ ἂν δύνωνται πόνουσ ὑποφέρειν·

οἱ γὰρ ἥττουσ τῶν πόνων οὔτε αἱρεῖν οὔτε ἀποφεύγειν δύναιντ’ ἄν. ἐπιμελητέον δὲ ὅπωσ εὔχρηστοι ὦσιν· οἱ γὰρ αὖ ἀπειθεῖσ τοῖσ πολεμίοισ μᾶλλον ἢ τοῖσ φίλοισ συμμαχοῦσι. καὶ οἱ λακτίζοντεσ δὲ ἀναβεβαμένοι ἵπποι ἐκποδὼν ποιητέοι·

οἱ γὰρ τοιοῦτοι πολλάκισ πλείω κακὰ ἢ οἱ πολέμιοι ποιοῦσι. δεῖ δὲ καὶ τῶν ποδῶν ἐπιμελεῖσθαι, ὅπωσ δύνωνται καὶ ἐν τραχείᾳ χώρᾳ ἱππεύειν, εἰδότα ὅτι ὅπου ἂν ἀλγῶσιν ἐλαυνόμενοι, ἐνταῦθα οὐ χρήσιμοί εἰσι. τῶν γε μὴν ἵππων ὑπαρχόντων οἱών δεῖ τοὺσ ἱππέασ αὖ ἀσκητέον, πρῶτον μὲν ὅπωσ ἐπὶ τοὺσ ἵππουσ ἀναπηδᾶν δύνωνται·

πολλοῖσ γὰρ ἤδη ἡ σωτηρία παρὰ τοῦτο ἐγένετο· δεύτερον δὲ ὅπωσ ἐν παντοίοισ χωρίοισ ἱππάζεσθαι δυνήσονται· καὶ γὰρ οἱ πόλεμοι ἄλλοτε ἐν ἀλλοίοισ τόποισ γίγνονται. ὅταν δὲ ἤδη ἔποχοι ὦσι, δεῖ αὖ σκοπεῖσθαι ὅπωσ ἀκοντιοῦσί τε ὡσ πλεῖστοι ἀπὸ τῶν ἵππων καὶ τἆλλα δυνήσονται ποιεῖν ἃ δεῖ τοὺσ ἱππικούσ.

μετὰ ταῦτα ὁπλιστέον καὶ ἵππουσ καὶ ἱππέασ ὡσ αὐτοὶ μὲν ἥκιστα τιτρώσκοιντ’ ἄν, βλάπτειν δὲ τοὺσ πολεμίουσ μάλιστα δύναιντ’ ἄν. ἐκ τούτων παρασκευαστέον ὅπωσ εὐπειθεῖσ οἱ ἄνδρεσ ὦσιν·

ἄνευ γὰρ τούτου οὔθ’ ἵππων ἀγαθῶν οὔθ’ ἱππέων ἐπόχων οὔθ’ ὅπλων καλῶν ὄφελοσ οὐδέν. προστατεύειν μὲν οὖν τούτων πάντων ὅπωσ καλῶσ γίγνηται τὸν ἵππαρχον εἰκόσ ἐστιν. ἐπεὶ δὲ καὶ ἡ πόλισ χαλεπὸν ἡγησαμένη πάντα ταῦτα τὸν ἵππαρχον μόνον ὄντα ἀπεργάζεσθαι προσαιρεῖται μὲν αὐτῷ συνεργοὺσ φυλάρχουσ, προσέταξε δὲ τῇ βουλῇ συνεπιμελεῖσθαι τοῦ ἱππικοῦ, ἀγαθόν μοι δοκεῖ εἶναι τοὺσ μὲν φυλάρχουσ παρασκευάζειν συνεπιθυμεῖν σοι τῶν καλῶν τῷ ἱππικῷ, ἐν δὲ τῇ βουλῇ ἔχειν ῥήτορασ ἐπιτηδείουσ, ὅπωσ λέγοντεσ φοβῶσί τε τοὺσ ἱππέασ βελτίονεσ γὰρ ἂν εἰε͂ν φοβούμενοι, καταπραύ̈νωσί τε τὴν βουλήν, ἤν τι παρὰ καιρὸν χαλεπαίνῃ.

ταῦτα μὲν οὖν ὑπομνήματα ὧν δεῖ σε ἐπιμελεῖσθαι·

ὡσ δ’ ἂν ἕκαστα τούτων βέλτιστα περαίνοιτο, τοῦτο δὴ πειράσομαι λέγειν. τοὺσ μὲν τοίνυν ἱππέασ δῆλον ὅτι καθιστάναι δεῖ κατὰ τὸν νόμον τοὺσ δυνατωτάτουσ καὶ χρήμασι καὶ σώμασιν ἢ εἰσάγοντα εἰσ δικαστήριον ἢ πείθοντα.

ἐγὼ δὲ οἶμαι εἰσ μὲν τὸ δικαστήριον τούτουσ εἰσακτέον εἶναι οὓσ μὴ εἰσάγων διὰ κέρδοσ ἄν τισ δοκοίη τοῦτο ποιεῖν·

καὶ γὰρ τοῖσ ἧττον δυναμένοισ εὐθὺσ ἂν εἰή ἀποστροφή, εἰ μὴ τοὺσ δυνατωτάτουσ πρώτουσ ἀναγκάζοισ. ἔστι δὲ καὶ οὓσ ἄν μοι δοκεῖ τισ νέουσ μὲν τὰ ἐν ἱππικῇ λαμπρὰ λέγων εἰσ ἐπιθυμίαν καθιστάναι τοῦ ἱππεύειν, τοὺσ δὲ κυρίουσ αὐτῶν ἧττον ἀντιτείνοντασ ἔχειν, τάδε διδάσκων ὡσ ἀναγκασθήσονται μὲν ἱπποτροφεῖν, ἢν μὴ ὑπὸ σοῦ, ὑπ’ ἄλλου <γε> διὰ τὰ χρήματα·

ἢν δ’ ἐπὶ σοῦ ἀναβῶσιν, ὡσ ἀποτρέψεισ μὲν τοὺσ παῖδασ αὐτῶν τῶν πολυτελῶν τε καὶ μανικῶν ἱππωνιῶν, ἐπιμελήσῃ δὲ ὡσ ἂν ταχὺ ἱππικοὶ γίγνοιντο·

λέγοντα δὲ οὕτω καὶ ποιεῖν ταῦτα πειρατέον. τούσ γε μὴν ὄντασ ἱππέασ ἡ βουλὴ ἄν μοι δοκεῖ προειποῦσα ὡσ τὸ λοιπὸν δεήσει διπλάσια ἱππάζεσθαι <καὶ> ὡσ τὸν μὴ δυνάμενον ἵππον ἀκολουθεῖν ἀποδοκιμάσει ἐπιτεῖναι ἂν τρέφειν τε ἄμεινον καὶ ἐπιμελεῖσθαι μᾶλλον τῶν ἵππων.

καὶ τοὺσ βιαίουσ δὲ ἵππουσ ἀγαθόν μοι δοκεῖ εἶναι προρρηθῆναι ὅτι ἀποδοκιμασθήσονται.

αὕτη γὰρ ἡ ἀπειλὴ πωλεύειν ἂν τοὺσ τοιούτουσ μᾶλλον παρορμήσειε καὶ ἱππωνεῖν σωφρονέστερον. ἀγαθὸν δὲ καὶ τοὺσ ἐν ταῖσ ἱππασίαισ λακτίζοντασ ἵππουσ προρρηθῆναι ὅτι ἀποδοκιμασθήσονται·

οὐδὲ γὰρ συντάττειν τοὺσ τοιούτουσ δυνατόν, ἀλλ’ ἀνάγκη, ἄν ποι ἐπὶ πολεμίουσ δέῃ ἐλαύνειν, ὑστάτουσ ἂν αὐτοὺσ ἕπεσθαι, ὥστε διὰ τὴν τοῦ ἵππου κακουργίαν ἄχρηστοσ καὶ ὁ ἱππεὺσ καθίσταται. ὡσ δ’ ἂν καὶ οἱ πόδεσ εἰε͂ν τῷ ἵππῳ κράτιστοι, εἰ μέν τισ ἄλλην ἔχει ῥᾴω καὶ εὐτελεστέραν ἄσκησιν, ἐκείνη ἔστω·

εἰ δὲ μή, ἐγώ φημι χρῆναι πεῖραν ἔχων χύδην καταβαλόντα λίθουσ τῶν ἐκ τῆσ ὁδοῦ ὅσον μνααίουσ καὶ πλέον καὶ μεῖον ἐν τούτοισ τὸν ἵππον καὶ ψήχειν καὶ ἐνιστάναι ὅταν ἀπὸ τῆσ φάτνησ ἀποβῇ· βαδίζων γὰρ ἐν τοῖσ λίθοισ οὔποτε ὁ ἵπποσ παύσεται οὔθ’ ὅταν ψήχηται οὔθ’ ὅταν μυωπίζηται. ὁ δὲ πειραθεὶσ τά τε ἄλλα ἃ λέγω πιστεύσει καὶ στρογγύλουσ τοὺσ πόδασ τοῦ ἵππου ὄψεται. ὁπότε γε μὴν οἱ ἵπποι εἰσὶν οἱούσ δεῖ, ὡσ ἂν αὐτοὶ οἱ ἱππεῖσ ἄριστοι γίγνοιντο, τοῦτο διηγήσομαι.

τὸ μὲν τοίνυν τοὺσ νέουσ αὐτῶν ἀναπηδᾶν ἐπὶ τοὺσ ἵππουσ πείθοιμεν ἂν αὐτοὺσ μανθάνειν· τὸν διδάξοντα δὲ παρασχὼν ἐπαίνου δικαίωσ ἂν τυγχάνοισ. τούσ γε μὴν πρεσβυτέρουσ τὸν Περσικὸν τρόπον ἀναβάλλεσθαι ὑπ’ ἄλλων προσεθίσασ καὶ τούτουσ ὠφελήσαισ ἄν. ὅπωσ γε μὴν ἐν παντοδαποῖσ χωρίοισ ἔποχοι οἱ ἱππεῖσ δυνήσονται εἶναι, τὸ μὲν πυκνὰ ἐξάγειν μὴ πολέμου ὄντοσ ἴσωσ ὀχληρόν·

συγκαλέσαντα δὲ χρὴ τοὺσ ἱππέασ συμβουλεῦσαι αὐτοῖσ μελετᾶν, καὶ ὅταν εἰσ χώραν ἐλαύνωσι καὶ ὅταν ἄλλοσέ ποι, ἐκβιβάζοντασ τῶν ὁδῶν καὶ ταχὺ ἐλαύνοντασ ἐν τόποισ παντοδαποῖσ. τοῦτο γὰρ ὠφελεῖ μὲν παραπλησίωσ τῷ ἐξάγειν, ὄχλον δ’ οὐχ ὁμοίωσ παρέχει. ἐπιτήδειον δὲ ὑπομιμνῄσκειν ὅτι καὶ ἡ πόλισ ἀνέχεται δαπανῶσα εἰσ τὸ ἱππικὸν ἐγγὺσ τετταράκοντα τάλαντα τοῦ ἐνιαυτοῦ, ὡσ ἢν πόλεμοσ γίγνηται, μὴ ζητεῖν δέῃ ἱππικόν, ἀλλ’ ἐξ ἑτοίμου ἔχῃ παρεσκευασμένῳ χρῆσθαι.

ταῦτα γὰρ ἐνθυμουμένουσ εἰκὸσ καὶ τοὺσ ἱππέασ μᾶλλον <ἂν> ἀσκεῖν τὴν ἱππικήν, ὅπωσ, ἢν πόλεμοσ ἐγείρηται, μὴ ἀμελετήτουσ ὄντασ ἀγωνίζεσθαι δέῃ περί τε τῆσ πόλεωσ καὶ περὶ εὐκλείασ καὶ περὶ τῆσ ψυχῆσ. ἀγαθὸν δὲ καὶ τοῦτο προειπεῖν τοῖσ ἱππεῦσιν, ὅτι ἐξάξεισ ποτὲ καὶ σὺ αὐτοὺσ καὶ διὰ παντοίων χωρίων ἡγήσῃ.

καὶ ἐν ταῖσ μελέταισ δὲ ταῖσ πρὸ τῆσ ἀνθιππασίασ καλὸν ἐξάγειν ἄλλοτ’ εἰσ ἀλλοῖον τόπον· καὶ γὰρ τοῖσ ἱππεῦσι καὶ τοῖσ ἵπποισ βέλτιον. ἀκοντίζειν γε μὴν ἀπὸ τῶν ἵππων ὧδ’ ἂν πλεῖστοι μοι δοκοῦσι μελετᾶν, εἰ τοῦτ’ αὖ προείποισ τοῖσ φυλάρχοισ, ὅτι αὐτοὺσ δεήσει ἡγουμένουσ τοῖσ τῆσ φυλῆσ ἀκοντισταῖσ ἐλαύνειν ἐπὶ τὸ ἀκόντιον.

φιλοτιμοῖντο γὰρ ἄν, ᾗ τὸ εἰκόσ, ὡσ πλείστουσ ἕκαστοσ ἀποδεῖξαι ἀκοντιστὰσ τῇ πόλει. ἀλλὰ μὴν <καὶ> τοῦ καλῶσ γε ὁπλισθῆναι τοὺσ ἱππέασ οἱ φύλαρχοι ἄν μοι δοκοῦσι μέγιστον συλλαμβάνειν, εἰ πεισθείησαν ὅτι πολύ ἐστι πρὸσ τῆσ πόλεωσ εὐδοξότερον τῇ τῆσ φυλῆσ λαμπρότητι κεκοσμῆσθαι ἢ μόνον τῇ ἑαυτῶν στολῇ.

εἰκὸσ δὲ μὴ δυσπείστουσ εἶναι αὐτοὺσ τὰ τοιαῦτα, οἵ γε φυλαρχεῖν ἐπεθύμησαν δόξησ καὶ τιμῆσ ὀρεγόμενοι, δυνατοὶ δ’ εἰσὶ καὶ τὰ ἐν τῷ νόμῳ πορίσαι καὶ ἄνευ τοῦ αὐτοὶ δαπανᾶν τῷ μισθῷ ἐπαναγκάζοντεσ κατὰ τὸν νόμον ὁπλίζεσθαι.

εἴσ γε μὴν τὸ εὐπειθεῖσ εἶναι τοὺσ ἀρχομένουσ μέγα μὲν τὸ καὶ λόγῳ διδάσκειν ὅσα ἀγαθὰ ἔνι ἐν τῷ πειθαρχεῖν, μέγα δὲ καὶ τὸ ἔργῳ κατὰ τὸν νόμον πλεονεκτεῖν μὲν ποιεῖν τοὺσ εὐτάκτουσ, μειονεκτεῖν δὲ ἐν πᾶσι τοὺσ ἀτακτοῦντασ.

ἰσχυροτάτη δέ μοι δοκεῖ εἶναι παρόρμησισ τῶν φυλάρχων εἰσ τὸ φιλοτιμεῖσθαι αὐτοὺσ καλῶσ παρεσκευασμένησ ἕκαστον τῆσ φυλῆσ ἡγεῖσθαι, <εἰ> τοὺσ ἀμφὶ σὲ προδρόμουσ κοσμήσαισ μὲν ὅπλοισ ὡσ κάλλιστα, ἀκοντίζειν δὲ μελετᾶν ἐξαναγκάσαισ ὡσ μάλιστα, ἡγοῖο δὲ αὐτοῖσ ἐπὶ τὸ ἀκόντιον αὐτὸσ εὖ μάλα μεμελετηκώσ.

εἰ δὲ καὶ ἆθλά τισ δύναιτο προτιθέναι ταῖσ φυλαῖσ πάντων ὁπόσα ἀγαθὰ νομίζουσιν ἀσκεῖσθαι ἐν ταῖσ θέαισ ὑπὸ τοῦ ἱππικοῦ, τοῦτο πάντασ οἶμαι Ἀθηναίουσ γε μάλιστ’ ἂν προτρέπειν εἰσ φιλονικίαν.

δῆλον δὲ τοῦτο καὶ ἐν τοῖσ χοροῖσ, ὡσ μικρῶν ἄθλων ἕνεκεν πολλοὶ μὲν πόνοι, μεγάλαι δὲ δαπάναι τελοῦνται. τοὺσ μέντοι κριτὰσ τοιούτουσ δεῖ εὑρίσκειν παρ’ οἷσ νικῶντεσ μάλιστ’ ἂν ἀγάλλοιντο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Minor Works, Ἱππαρχικός, chapter 1

(크세노폰, Minor Works, Ἱππαρχικός, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION