Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ε, chapter 1 15:

πῶσ οὖν, ἔφη ὁ Κῦροσ, εἰ ἐθελούσιόν· ἐστι τὸ ἐρασθῆναι, οὐ καὶ παύσασθαι ἔστιν ὅταν τισ βούληται; ἀλλ’ ἐγώ, ἔφη, ἑώρακα καὶ κλαίοντασ ὑπὸ λύπησ δι’ ἔρωτα, καὶ δουλεύοντάσ γε τοῖσ ἐρωμένοισ καὶ μάλα κακὸν νομίζοντασ πρὶν ἐρᾶν τὸ δουλεύειν, καὶ διδόντασ γε πολλὰ ὧν οὐ βέλτιον αὐτοῖσ στέρεσθαι, καὶ εὐχομένουσ ὥσπερ καὶ ἄλλησ τινὸσ νόσου ἀπαλλαγῆναι, καὶ οὐ δυναμένουσ μέντοι ἀπαλλάττεσθαι, ἀλλὰ δεδεμένουσ ἰσχυροτέρᾳ τινὶ ἀνάγκῃ ἢ εἰ ἐν σιδήρῳ ἐδέδεντο. παρέχουσι γοῦν ἑαυτοὺσ τοῖσ ἐρωμένοισ πολλὰ καὶ εἰκῇ ὑπηρετοῦντασ· καὶ μέντοι οὐδ’ ἀποδιδράσκειν ἐπιχειροῦσι, τοιαῦτα κακὰ ἔχοντεσ, ἀλλὰ καὶ φυλάττουσι τοὺσ ἐρωμένουσ μή ποι ἀποδρῶσι.