헬라어 문장 검색 - ΥνκνοώΓρεεκΑν́4́003́

(작자 미상, Greek Anthology, book 4, chapter 3)

συλλογὴ νέων ἐπιγραμμάτων ἐκτεθεῖσα ἐν Κωνσταντίνου πόλει πρὸσ Θεόδωρον Δεκουρίωνα τὸν Κοσμᾶ· εἴρηται δὲ τὰ προοίμια μετὰ τὰσ συνεχεῖσ ἀκροάσεισ τὰσ κατ’ ἐκεῖνο καιροῦ γενομένασ. οἶμαι μὲν ὑμᾶσ, ἄνδρεσ, ἐμπεπλησμένουσ ἐκ τῆσ τοσαύτησ τῶν λόγων πανδαισίασ, ἔτι που τὰ σιτία προσκόρωσ ἐρυγγάνειν· καὶ δὴ κάθησθε τῇ τρυφῇ σεσαγμένοι· λόγων γὰρ ἡμῖν πολυτελῶν καὶ ποικίλων πολλοὶ προθέντεσ παμμιγεῖσ εὐωχίασ, περιφρονεῖν πείθουσι τῶν εἰθισμένων.

τί δὲ νῦν ποιήσω; μὴ τὰ προὐξειργασμένα οὕτωσ ἐάσω συντετῆχθαι κείμενα; ἢ καὶ προθῶμαι τῆσ ἀγορᾶσ ἐν τῷ μέσῳ, παλιγκαπήλοισ εὐτελῶσ ἀπεμπολῶν;

καὶ τίσ μετασχεῖν τῶν ἐμῶν ἀνέξεται; τίσ δ’ ἂν πρίαιτο τοὺσ λόγουσ τριωβόλου, εἰ μὴ φέροι πωσ ὦτα μὴ τετρημένα; ἀλλ’ ἐστὶν ἐλπὶσ εὐμενῶσ τῶν δρωμένων ὑμᾶσ μεταλαβεῖν, κοὐ κατεβλακευμένωσ·

ἔθοσ γὰρ ὑμῖν τῇ προθυμίᾳ μόνῃ τῇ τῶν καλούντων ἐμμετρεῖν τὰ σιτία. καὶ πρόσ γε τούτῳ δεῖπνον ἠρανισμένον ἥκω προθήσων ἐκ νέων ἡδυσμάτων. ἐπεὶ γὰρ οὐκ ἔνεστιν ἐξ ἐμοῦ μόνου ὑμᾶσ μεταλαβεῖν, ἄνδρεσ, ἀξίασ τροφῆσ, πολλοὺσ ἔπεισα συλλαβεῖν μοι τοῦ πόνου, καὶ συγκαταβαλεῖν καὶ συνεστιᾶν πλέον.

καὶ δὴ παρέσχον ἀφθόνωσ οἱ πλούσιοι ἐξ ὧν τρυφῶσι·

καὶ παραλαβὼν γνησίωσ ἐν τοῖσ ἐκείνων πέμμασι φρυάττομαι. τοῦτο δέ τισ αὐτῶν προσφόρωσ, δεικνὺσ ἐμέ, ἴσωσ ἐρεῖ πρὸσ ἄλλον ἀρτίωσ ἐμοῦ μάζαν μεμαχότοσ μουσικήν τε καὶ νέαν, οὗτοσ παρέθηκεν τὴν ὑπ’ ἐμοῦ μεμαγμένην. ταυτὶ μὲν οὖν ἐρεῖ τισ οὐδὲ τῶν σοφωτάτων, τῶν ὀψοποιῶν, ὧν χάριν δοκῶ μόνοσ εἶναι τοσαύτησ ἡγεμὼν πανδαισίασ.

θαρρῶν γὰρ αὐτοῖσ λιτὸν οἴκοθεν μέροσ καὐτὸσ παρέμιξα, τοῦ δοκεῖν μὴ παντελῶσ ξένοσ τισ εἶναι τῶν ὑπ’ ἐμοῦ συνηγμένων.

ἀλλ’ ἐξ ἑκάστου σμικρὸν εἰσάγω μέροσ, ὅσον ἀπογεῦσαι· τῶν δὲ λοιπῶν εἰ θέλοι τυχεῖν τισ ἁπάντων καὶ μετασχεῖν εἰσ κόρον, ἴστω γε ταῦτα κατ’ ἀγορὰν ζητητέα. κόσμον δὲ προσθεὶσ τοῖσ ἐμοῖσ πονήμασι, ἐκ τοῦ Βασιλέωσ τοὺσ προλόγουσ ποιήσομαι· ἅπαντα γάρ μοι δεξιῶσ προβήσεται.

καί μοι μεγίστων πραγμάτων ὑμνουμένων εὑρεῖν γένοιτο καὶ λόγουσ ἐπηρμένουσ.

μή τισ ὑπαυχενίοιο λιπὼν ζωστῆρα λεπάδνου βάρβαροσ ἐσ Βασιλῆα βιημάχον ὄμμα τανύσσῃ· μηδ’ ἔτι Περσὶσ ἄναλκισ ἀναστείλασα καλύπτρην ὄρθιον ἀθρήσειεν ἐποκλάζουσα δὲ γαίῃ, καὶ λόφον αὐχήεντα καταγνάμπτουσα τενόντων, Αὐσονίοισ ἄκλητοσ ὑποκλίνοιτο ταλάντοισ. σκληρὰ σιδηρείησ ἐλακίζετο νῶτα κονίησ, σύννομον Ἀδρυάδεσσιν ἀναπλέξασα χορείην Φασιὰσ εἱλίσσοιτο φίλῳ σκιρτήματι νύμφη, καὶ καμάτουσ μέλψειε πολυσκήπτρου βασιλῆοσ, μόχθον ἀπορρίψασα γιγαντείου τοκετοῖο.

μηδὲ γὰρ αὐχήσειεν Ιὠλκίδοσ ἔμβολον Ἀργοῦσ, ὅττι πόνουσ ἡρ́ωοσ ἀγασσαμένη Παγασαίου οὐκέτι Κολχὶσ ἄρουρα, γονῇ πλησθεῖσα Γιγάντων, εὐπτολέμοισ σταχύεσσι μαχήμονα βῶλον ἀνοίγει.

κεῖνα γὰρ ἢ μῦθόσ τισ ἀνέπλασεν, ἢ διὰ τέχνησ οὐχ ὁσίησ τετέλεστο, πόθων ὅτε λύσσαν ἑλοῦσα παρθενικὴ δολόεσσα μάγον κίνησεν ἀνάγκην ἀλλὰ δόλων ἔκτοσθε καὶ ὀρφναίου κυκεῶνοσ Βάκτριοσ ἡμετέροισι Γίγασ δούπησε βελέμνοισ. οὐκέτι μοι χῶρόσ τισ ἀνέμβατοσ, ἀλλ’ ἐνὶ πόντῳ Ὑρκανίου κόλποιο καὶ ἐσ βυθὸν Αἰθιοπῆα Ἰταλικαῖσ νήεσσιν ἐρέσσεται ἥμερον ὕδωρ.

ἀλλ’ ἴθι νῦν, ἀφύλακτοσ ὅλην ἤπειρον ὁδεύων, Αὐσόνιε, σκίρτησον, ὁδοιπόρε·

Μασσαγέτην δὲ ἀμφιθέων ἀγκῶνα καὶ ἄξενα τέμπεα Σούσων, Ἰνδῴησ ἐπίβηθι κατ’ ὀργάδοσ, ἐν δὲ κελεύθοισ εἴποτε διψήσειασ, ἀρύεο δοῦλον Ὑδάσπην· ναὶ μὴν καὶ κυανωπὸν ὑπὲρ δύσιν ἄτρομοσ ἑρ́πων κύρβιασ Ἀλκείδαο μετέρχεο·

θαρσαλέωσ δὲ ἴχνιον ἀμπαύσειασ ἐπὶ ψαμάθοισιν Ἰβήρων, ὁππόθι, καλλιρέεθρον ὑπὲρ βαλβῖδα θαλάσσησ, δίζυγοσ ἠπείροιο συναντήσασα κεραίη ἐλπίδασ ἀνθρώποισι βατῆσ εὔνησε πορείησ. ἐσχατιὴν δὲ Λίβυσσαν ἐπιστείβων Νασαμώνων ἔρχεο καὶ παρὰ Σύρτιν, ὅπῃ νοτίῃσι θυέλλαισ ἐσ κλίσιν ἀντίπρωρον ἀνακλασθεῖσα Βορῆοσ, καὶ ψαφαρὴν ἄμπωτιν ὕπερ, ῥηγμῖνι ἁλίπλῳ ἀνδράσι δῖα θάλασσα πόρον χερσαῖον ἀνοίγει.

οὐδὲ γὰρ ὀθνείησ σε δεδέξεται ἤθεα γαίησ, ἀλλὰ σοφοῦ κτεάνοισιν ὁμιλήσεισ Βασιλῆοσ, ἔνθα κεν ἀίξειασ, ἐπεὶ κυκλώσατο κόσμον κοιρανίῃ·

Τάναϊσ δὲ μάτην ἤπειρον ὁρίζων ἐσ Σκυθίην πλάζοιτο καὶ ἐσ Μαιώτιδα λίμνην.

τοὔνεκεν, ὁππότε πάντα φίλησ πέπληθε γαλήνησ, ὁππότε καὶ ξείνοιο καὶ ἐνδαπίοιο κυδοιμοῦ ἐλπίδεσ ἐθραύσθησαν ὑφ’ ἡμετέρῳ Βασιλῆι, δεῦρο, μάκαρ Θεόδωρε, σοφὸν στήσαντεσ ἀγῶνα παίγνια κινήσωμεν ἀοιδοπόλοιο χορείησ. ἐμπορίην ἤθροισα πολυξείνοιο μελίσσησ, καὶ τόσον ἐξ ἐλέγοιο πολυσπερὲσ ἄνθοσ ἀγείρασ, στέμμα σοι εὐμύθοιο καθήρμοσα Καλλιοπείησ, ὡσ φηγὸν Κρονίωνι καὶ ὁλκάδασ Ἐννοσιγαίῳ, ὡσ Ἄρεϊ ζωστῆρα καὶ Ἀπόλλωνι φαρέτρην, ὡσ χέλυν Ἑρμάωνι καὶ ἡμερίδασ Διονύσῳ.

οἶδα γὰρ ὡσ ἄλληκτον ἐμῆσ ἱδρῶτι μερίμνησ εὖχοσ ἐπιστάξειεν ἐπωνυμίη Θεοδώρου. πρῶτα δέ σοι λέξαιμι, παλαιγενέεσσιν ἐρίζων, ὅσσαπερ ἐγράψαντο νέησ γενετῆρεσ ἀοιδῆσ ὡσ προτέροισ μακάρεσσιν ἀνειμένα·

καὶ γὰρ ἐῴκει γράμματοσ ἀρχαίοιο σοφὸν μίμημα φυλάξαι.

ἀλλὰ πάλιν μετ’ ἐκεῖνα % παλαίτερον εὖχοσ ἀγείρει ὅσσαπερ ἢ γραφίδεσσι χαράξαμεν ἤ τινι χώρῳ, εἴτε καὶ εὐποίητον ἐπὶ βρέτασ, εἴτε καὶ ἄλλησ τέχνησ ἐργοπόνοιο πολυσπερέεσσιν ἀέθλοισ. καὶ τριτάτην βαλβῖδα νεήνιδοσ ἔλλαχε βίβλου ὅσσα θέμισ, τύμβοισι τάπερ Θεὸσ ἐν μὲν ἀοιδῇ ἐκτελέειν νεύσειεν, ἐν ἀτρεκίῃ δὲ διώκειν.

ὅσσα δὲ καὶ βιότοιο πολυσπερέεσσι κελεύθοισ γράψαμεν, ἀσταθέοσ δὲ τύχησ σφαλεροῖσι ταλάντοισ, δέρκεό μοι βίβλοιο παρὰ κρηπῖδα τετάρτην. ναὶ τάχα καὶ πέμπτοιο χάρισ θέλξειεν ἀέθλου, ὁππόθι κερτομέοντεσ ἐπεσβόλον ἦχον ἀοιδῆσ γράψαμεν.

ἑκταῖον δὲ μέλοσ κλέπτουσα Κυθήρη εἰσ ὀάρουσ ἐλέγοιο παρατρέψειε πορείην καὶ γλυκεροὺσ ἐσ ἔρωτασ. ἐν ἑβδομάτῃ δὲ μελίσσῃ εὐφροσύνασ Βάκχοιο, φιλακρήτουσ τε χορείασ, καὶ μέθυ, καὶ κρητῆρα, καὶ ὄλβια δεῖπνα νοήσεισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Unknown, Greek Anthology, book 4, chapter 3

(작자 미상, Greek Anthology, book 4, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION