헬라어 문장 검색 - ΥνκνοώΕλεγψαν

(작자 미상, 비가, Ἐπιγραμμάτων Ἀδεσπότων Ἐκλογή, mixed meters)

π. λάρνακοσ τῆσ Κυψέλου· . . λάρναξ κέδρου μὲν πεποίηται, ζῴδια δὲ ἐλέφαντοσ ἐπ’ αὐτῆσ, τὰ δὲ χρυσοῦ, τὰ δὲ καὶ ἐξ αὐτῆσ ἐστιν εἰργασμένα τῆσ κέδρου. ἐσ ταύτην τὴν λάρνακα Κύψελον τὸν Κορίνθου τυραννέυσαντα ἀπέκρυψεν ἡ μήτηρ, ἡνίκα τεχθέντα ἀνευρεῖν αὐτὸν σπουδῂν ἐποιοῦντο οἱ Βακχίδαι. τῆσ μὲν δὴ σωτηρίασ ἕνεκα τοῦ Κυψέλου τὸ ἀπ’ αὐτοῦ γένοσ οἱ ὀνομαζόμενοι Κυψελίδαι τὴν λάρνακα ἐσ Ὀλύμπιαν ἀνέθεσαν, τὰσ δὲ λάρνακασ οἱ τότε ἐκάλουν Κορίνθιοι κυψέλασ· ἀπὸ τούτου δὲ καὶ ὄνομα Κύψελον τῷ παιδὶ θέσθαι λέγουσι. τῶν δὲ ἐπὶ τῇ λάρνακι ἐπιγράμματα ἔπεστι τοῖσ πλείοσι γράμμασι τοῖσ ἀρχαίοισ γεγραμμένα· καὶ τὰ μὲν ἐσ εὐθὺ αὐτῶν ἔχει, σχήματα δὲ ἄλλα τῶν γραμμάτων βουστροφηδὸν καλοῦσιν Ἕλληνεσ· τὸ δέ ἐστι τοιόνδε· ἀπὸ τοῦ πέρατοσ τοῦ ἔπουσ ἐπιστρέφει τῶν ἐπῶν τὸ δεύτερον ὥσπερ ἐν διαύλου δρόμῳ. γέγραπται δὲ ἐπὶ τῇ λάρνακι καὶ ἄλλωσ τὰ ἐπιγράμματα ἑλιγμοῖσ συμβαλέσθαι χαλεποῖσ . . . τὰ δὲ ἐσ τὸν ἄνδρα τε καὶ γυναῖκα ἑπομένην αὐτῷ τὰ ἔπη δηλοῖ τὰ ἑξάμετρα· λέγει γὰρ δὴ οὕτωσ· Ἴδασ Μάρπησσαν καλλίσφυρον, ἅν οἱ Ἀπόλλων ἁρ́πασε, τὰν ἐκ ναοῦ ἄγει πάλιν οὐκ ἀέκουσαν. . . . Μηδείασ δὲ ἐπὶ θρόνου καθημένησ Ιἄσων ἐν δεξιᾷ, τῇ δὲ Ἀφροδίτη παρέστηκε· γέγραπται δὲ καὶ ἐπίγραμμα ἐπ’ αὐτοῖσ· Μήδειαν Ιἄσων γαμέει, κέλεται δ’ Ἀφροδίτα. πεποίηνται δὲ καὶ ᾄδουσαι <αἱ> Μοῦσαι καὶ Ἀπόλλων ἐξάρχων τῇσ ᾠδῆσ· καί σφισιν ἐπίγραμμα γέγραπται· Λατοΐδασ οὗτόσ γα ἄναξ ἑκάεργοσ Ἀπόλλων, Μοῦσαιδ’ ἀμφ’ αὐτόν, χαρίεισ χορόσ, αἷσι κατάρχει. ἄτλασ δὲ ἐπὶ μὲν τῶν ὤμων κατὰ τὰ λεγόμενα οὐρανόν τε ἀνέχει καὶ γῆν, φέρει δὲ καὶ τὰ Ἑσπεριδῶν μῆλα. ὅστισ δέ ἐστιν ὁ ἀνὴρ ὁ ἔχων τὸ ξίφοσ καὶ ἐπὶ τὸν Ἄτλαντα ἐρχόμενοσ, ἰδίᾳ μὲν ἐπ’ αὐτῷ γεγραμμένον ἐστὶν οὐδέν, δῆλα δὲ ἐσ ἅπαντασ Ἡρακλέα εἶναι. γέγραπται δὲ καὶ επὶ τούτοισ· Ἄτλασ οὐρανὸν οὗτοσ ἔχει, τὰ δὲ μᾶλα μεθήσει. . . . εἰσὶ δὲ ἐπὶ τῇ λάρνακι Διοσκοῦροι, ὁ ἕτεροσ οὐκ ἔχων πω γένεια, μέση δὲ αὐτῶν Ἑλένη. Αἴθρα δὲ ἡ Πιτθέωσ ὑπὸ τῆσ Ἑλένησ τοῖσ ποσὶν ἐσ ἔδαφοσ καταβεβλημένη μέλαιναν ἔχουσά ἐστιν ἐσθῆτα. ἐπιγεγραμμένα δὲ ἐπ’ αὐτοῖσ ἔποσ τε ἑξάμετρον καὶ ὀνόματόσ ἐστιν ἑνὸσ ἐπὶ τῷ ἑξαμέτρῳ προσθήκη· Τυνδαρίδα Ἑλέναν φέρετον, Αἴθραν δ’ Ἀφίδναθεν ἕλκετον. τοῦτο μὲν δὴ τὸ οὕτω πεποίηται, Ἰφιδάμαντοσ δὲ τοῦ Ἀντήνοροσ κειμένου μαχόμενοσ πρὸσ Ἀγαμέμνονα ὑπὲρ αὐτοῦ Κόων ἐστί· φόβοσ δὲ ἐπὶ τοῦ Ἀγαμέμνονοσ τῇ ἀσπίδι ἔπεστιν ἔχων τὴν κεφαλὴν λέοντοσ. ἐπιγράμματα δὲ ὑπὲρ μὲν τοῦ Ἰφιδάμαντοσ νεκροῦ· Ἰφιδάμασ οὗτόσ γα· Κόων περιμάρναται αὐτοῦ· τοῦ Ἀγαμέμνονοσ δὲ ἐπὶ τῇ ἀσπίδι· Οὗτοσ μὲν Φόβοσ ἐστὶ βροτῶν, ὁ δ’ ἔχων Ἀγαμέμνων. ἄγει δὲ καὶ Ἑρμῆσ παρ’ Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου τὰσ θεὰσ κριθησομένασ ὑπὲρ τοῦ κάλλουσ· καὶ ἔστιν ἐπίγραμμα καὶ τούτοισ· Ἑρμείασ ὅδ’ Ἀλεξάνδρῳ δείκνυσι διαιτῆν τοῦ εἴδουσ Ἥραν καὶ Ἀθάναν καὶ Ἀφροδίταν. . . . πεποίηται δὲ καὶ Κασσάνδραν ἀπὸ τοῦ ἀγάλματοσ Αἰάσ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἕλκων· ἐπ’ αὐτῷ δὲ καὶ ἐπίγραμμά ἐστιν· Αἰάσ Κασσάνδραν ἀπ’ Ἀθαναίασ Λοκρὸσ ἕλκει. . . . τὸν μὲν δὴ τὴν λάρνακα κατειργασμένον ὅστισ ἦν, οὐδαμῶσ ἡμῖν δυνατὰ ἦν συμβαλέσθαι· τὰ ἐπιγράμματα δὲ τὰ ἐπ’ αὐτῆσ τάχα μέν που καὶ ἄλλοσ τισ ἂν εἰή πεποιηκώσ, τῆσ δὲ ὑπονοίασ τὸ πολὺ ἐσ Εὔμηλον τὸν Κορίνθιον εἶχεν ἡμῖν, ἄλλων τε ἕνεκα καὶ τοῦ Προσοδίου μάλιστα ὃ ἐποίησεν ἐσ Δῆλον. π. Ὀλυμπιείου τοῦ ἐν Ὀλυμπίᾳ· κέραμοσ δὲ οὐ γῆσ ὀπτῆσ ἐστίν, ἀλλὰ κεράμου τρόπον λίθοσ ὁ Πεντέλῃσιν εἰργασμένοσ. τὸ δὲ εὑρ́ημα ἀνδρὸσ Ναξίου λέγουσιν εἶναι Βύζου, οὗ φασιν ἐν Νάξῳ τὰ ἀγάλματα ἐφ’ ὧν ἐπίγραμμα εἶναι· Νάξιοσ Εὐέργόσ με γένει Λητοῦσ πόρε, Βύζεω παῖσ, ὃσ πρώτιστοσ τεῦξε λίθου κέραμον. ἡλικίαν δὲ ὁ Βύζησ οὗτοσ κατὰ Ἀλυάττην <ἦν> τὸν Λυδὸν καὶ Ἀστυάγην τοῦ Κυαξάρου βασιλέυοντα ἐν Μήδοισ. Υἱοῦ ΤλασίαϜο Μενεκράτεοσ τόδε σᾶμα, Οἰανθέοσ γενεάν, τόδε δ’ αὐτῷ δᾶμοσ ἐποίει· ἦσ γὰρ πρόξενϜοσ δάμου φίλοσ· ἀλλ’ ἐνὶ πόντῳ ὤλετο, δαμόσιον δὲ κακὸν πόλισ ἅδε κέκαδε· Πραξιμένησ δ’ αὐτῷ γαίασ ἀπὸ πατρίδοσ ἐνθών. σὺν δάμῳ τόδε σᾶμα κασιγνήτοιο πονήθη. Στάλα ΞενϜάρεοσ τοῦ Μείξιόσ εἰμ’ ἐπὶ τύμῳ. Παιδὸσ ἀποφθιμένοιο Κλεοίτου τοῦ Μενεσαίχμου μνῆμ’ ἐσορῶν οἴκτιρ’ ὡσ καλὸσ ὢν ἔθανε. Σῆμα Φρασικλείασ· κούρη κεκλήσομαι αἰεί, ἀντὶ γάμων παρὰ θ εῶ ν τοῦτο λαχοῖσ’ ὄνομα. Λοιμῷ θανούσησ εἰμὶ σῆμα Μυρίνησ. Ἄνθρωφ’ ὃσ στείχεισ καθ’ ὁδὸν φρασὶν ἄλλα μενοινῶν, στῆθι καὶ οἴκτιρον σῆμα Θράσωνοσ ἰδών. Παῖ Διόσ, Ἐκφάντῳ δέξαι τόδ’ ἀμεμφὲσ ἄγαλμα· σοὶ γὰρ ἐπευχόμενοσ τοῦτ’ ἐτέλεσσε γρόφων. Δϝεινία τόδεσᾶμα, τὸν ὤλεσε πόντοσ ἀναιδήσ. συνέβη δέ, ὥσ φησι, τὸν Χάρμον ἐραστὴν τοῦ Ἱππίου γενέσθαι καὶ τὸν πρὸσ Ἀκαδημίᾳ Ἔρωτοσ <βωμὸν> ἱδρύσασθαι πρῶτον, ἐφ’ οὗ ἐπιγέγραπται· Ποικιλομήχαν’ Ἔρωσ, σοὶ τόνδ’ ἱδρύσατο πρῶτοσ Χάρμοσ ἐπὶ σκιεροῖσ τέρμασι γυμνασίου. Δαμαρέτῳ δὲ Ἡπαιεῖ υἱῷ τε τοῦ Δαμαρέτου καὶ υἱωνῷ δύο ἐν Ὀλυμπίᾳ γεγόνασιν ἑκάστῳ νῖκαι, Δαμαρέτῳ μὲν πέμπῃ ἐπὶ ταῖσ ἑξήκοντα Ὀλυμπιάδι, ὅτε ἐνομίσθη πρῶτον ὁ τοῦ ὅπλου δράμοσ, καὶ ὡσαύτωσ τῇ ἐφεξῆσ ‐‐ πεποίηται ὁ ἀνδριὰσ ἀσπίδα τε κατὰ τὰ αὐτὰ ἔχων τοῖσ ἐφ’ ἡμῶν καὶ κράνοσ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ καὶ κνημῖδασ ἐπὶ τοῖσ ποσί ταῦτα μὲν δὴ ἀνὰ χρόνον ὑπό τε Ἠλείων καὶ ὑπὸ Ἑλλήνων τῶν ἄλλων ἀφῃρέθη τοῦ δρόμου ‐‐ Θεοπόμπῳ δὲ τῷ Δαμαρέτου καὶ αὖθισ ἐκείνου παιδὶ ὁμωνύμῳ ἐπὶ πεντάθλῳ, Θεοπόμπῳ δὲ τῷ δευτέρῳ πάλησ ἐγένοντο αἱ νῖκαι. τὴν δὲ εἰκόνα Θεοπόμπου μὲν τοῦ παλαίσαντοσ τὸν ποιήσαντα οὐκ ἴσμεν· τὰσ δὲ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ καὶ τοῦ πάππου φησὶ τὸ ἐπίγραμμα Εὐτελίδα τε εἶναι καὶ Χρυσοθέμιδοσ Ἀργείων. οὐ μὴν παρ’ ὅτῳ γε ἐδιδάχθησαν δεδήλωκεν. ἔχει γὰρ δὲ οὕτωσ· Εὐτελίδασ καὶ Χρυσόθεμισ τάδε ἔργα τέλεσσαν Ἀργεῖιοι τέχναν εἰδότεσ ἐκ προτέρων. Πεισίστρατοσ ὁ Ἱππίου τοῦ τυραννεύσαντοσ υἱόσ, τοῦ πάππου ἔχων τοὔνομα, τῶν δώδεκα Θεῶν βωμὸν τὸν ἐν τῇ ἀγορᾷ ἄρχων ἀνέθηκε καὶ τὸν Ἀπόλλωνοσ ἐν Πυθίου . . τοῦ δ’ ἐν Πυθίου ἔτι καὶ νῦν δῆλόν ἐστιν ἀμυδροῖσ γράμμασι λέγον τάδε· Μνῆμα τόδ’ ἧσ ἀρχῆσ Πεισίστρατοσ Ἱππίου υἱὸσ θῆκεν Ἀπόλλωνοσ Πυθίου ἐν τεμένει. Ὀρρίππῳ Μεγαρῆσ με δαΐφρονι τεῖδ’ ἀρΐδηλον μνᾶμα θέσαν φάμᾳ Δελφίδι πειθόμενοι, ὃσ δὴ μακίστουσ μὲν ὁρ́ουσ ἀπελύσατο πάτρᾳ πολλὰν δυσμενέων γᾶν ἀποτεμνομένων· πρᾶτοσ δ’ Ἑλλάνων ἐν Ὀλυμπίᾳ ἐστεφανώθη γυμνὸσ ζωννυμένων τῶν πρὶν ἐνὶ σταδίῳ. Φάιλλοσ· . . πένταθλοσ, ἐφ’ οὗ καὶ ἐπίγραμμα· Πέντ’ ἐπὶ πεντήκοντα πόδασ πήδησε Φάϋλλοσ δίσκευσεν δ’ ἑκατὸν πέντ’ ἀπολειπομένων. τῷ δὲ ἀναθήματι τῷ ἐσ Ὀλυμπίαν Θασίωνἔπεστιν ἐλεγεῖον· Υἱὸσ μέν με Μίκωνοσ Ὀνάτασ ἐξετέλεσσεν αὐτὸσ ἐν Αἰγίνῃ δώματα ναιετάων. μετὰ τὴν ἐν Πλαταιαῖσ μάχην· περὶ δὲ θυσίασ ἐρομένοισ αὐτοῖσ ἀνεῖλεν ὁ Πύθιοσ Διὸσ Ἐλευθερίου βωμὸν ἱδρύσασθαι, θῦσαι δὲ μὴ πρότερον ἢ τὸ κατὰ τὴν χώραν πῦρ ἀποσβέσαντασ ὡσ ὑπὸ τῶν βαρβάρων μεμιασμένον ἐναύσασθαι καθαρὸν ἐκ Δελφῶν ἀπὸ τῆσ κοινῆσ ἑστίασ. οἱ μὲν οὖν ἄρχοντεσ τῶν Ἑλλήνων περιϊόντεσ εὐθὺσ ἠνάγκαζον ἀποσβεννύναι τὰ πυρὰ πάντα τοὺσ χρωμένουσ, ἐκ δὲ Πλαταιέων Εὐχίδασ ὑποσχόμενοσ ὡσ ἐνδέχεται τάχιστα κομιεῖν τὸ παρὰ τοῦ θεοῦ πῦρ ἧκεν εἰσ Δελφούσ. ἁγνίσασ δὲ τὸ σῶμα καὶ περιρρανάμενοσ ἐστεφανώσατο δάφνῃ, καὶ λαβὼν ἀπὸ τοῦ βωμοῦ τὸ πῦρ δρόμῳ πάλιν εἰσ τὰσ Πλαταιὰσ ἐχώρει καὶ πρὸ ἡλίου δυσμῶν ἐπανῆλθε, τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ χιλίουσ σταδίουσ κατανύσασ. ἀσπασάμενοσ δὲ τοὺσ πολίτασ καὶ τὸ πῦρπαραδοὺσ εὐθὺσ ἔπεσε καὶ μετὰ μικρὸν ἐξέπνευσεν. ἀγάμενοι δ’ αὐτὸν οἱ Πλαταιεῖσ ἔθαψαν ἐν τῷ ἱερῷ τῆσ Εὐκλείασ Ἀρτεμιδοσ, ἐπιγράψαντεσ τόδε τὸ τετράμετρον· εὐχίδασ Πυθῶδε θρέξασ ἦλθε τᾷδ’ αὐθάμερον. . . . Ἀπόλλωνι θεῷστάσαντ’ἀνάθημ’ ἀπὸ Μήδων. Παυσανίασ . . περὶ Βυζάντιον διατρίβων τὸν χαλκοῦν κρατῆρα τὸν ἀνακείμενον τοῖσ θεοῖσ τοῖσ ἐπὶ τοῦ στόματοσ ἱδρυμένοισ, ὃν ἔτι καὶ νῦν εἶναι συμβαίνει, ἐτόλμησεν ἐπιγράψσαι ὡσ αὐτὸσ ἀναθείη, ὑποθεὶσ τόδε τὸ ἐπίγραμμα . . Μνᾶμ’ ἀρετᾶσ ἀνέθηκε Ποσειδάωνι ἄνακτι Παυσανίασ ἄρχων Ἑλλάδοσ εὐρυχόρου ἐν τούτῳ τῷ χώρῳ Ἐξαμπαίῳ κέεται χαλκήϊον μεγάθει καὶ ἑξαπλήσιον τοῦ ἐπὶ στόματι τοῦ Πόντου κρητῆροσ τὸν Παυσανίασ ὁ Κλεομβρότου ἀνέθηκε. Ιἅρων ὁ Δεινομένεοσ καὶ τοὶ Συρακόσιοι τῷ Δὶ Τύρραν’ ἀπὸ Κύμασ. Προκλείδασ τόδε σᾶμα κεκλήσεται ἐγγὺσ ὁδοῖο, ὅσ περὶ αὐτοῦ γᾶσ θάνε βαρνάμενοσ. π. Ὀλυμπείου τοῦ ἐν Ὀλυμπίᾳ· . . καὶ Νίκη κατὰ μέσον μάλιστα ἔστηκε τὸν ἀετόν, ἐπίχρυσοσ καὶ αὐτή. ὑπὸ δὲ τῆσ Νίκησ τὸ ἄγαλμα ἀσπὶσ ἀνακεῖται χρυσῆ, Μέδουσαν τὴν Γοργόνα ἔχουσα ἐπειργασμένην. τὸ ἐπίγραμμα δὲ τὸ ἐπὶ τῇ ἀσπίδι τούσ τε ἀναθέντασ δηλοῖ καὶ καθ’ ἥντινα αἰτίαν ἀνέθεσαν· λέγει γὰρ οὕτω· Ναὸσ μὲν φιάλαν χρυσέαν ἔχει, ἐκ δὲ Τανάγρασ τοὶ Λακεδαιμόνιοι συμμαχία τ’ ἀνέθεν δῶρον ἀπ’ Ἀργείων καὶ Ἀθαναίων καὶ Ιἄνων τὰν δεκάταν νίκασ εἵνεκα τοῦ πολέμου. Αὐδὴ τεχνήεσσα λίθου, λέγε, τίσ τόδ’ ἄγυλμα στῆσεν Ἀπόλλωνοσ βωμὸν ἐπαγλαίσασ; ‐‐ Παναμύησ υἱὸσ Κασβώλλιοσ, εἴ μ’ ἐπιθυμεῖσ ἐξειπεῖν, δεκάτην τήνδ’ ἀνέθηκε θεῷ. Ὧδε στὰσ ὁ Πελασγὸσ ἐπ’ Ἀλφειῷ ποκα πύκτασ τὸν Πολυδεύκειον χερσὶν ἔφανε νόμον, ἆμοσ ἐκαρύχθη νικαφόροσ· ἀλλά, πατὲρ Ζεῦ, καὶ πάλιν Ἀρκαδία καλὸν ἄμειβε κλέοσ, τίμασον δὲ Φίλιππον, ὃσ ἐνθάδε τοὺσ ἀπὸ νάσων τέσσαρασ εὐθείᾳ παῖδασ ἔκλινε μάχᾳ. Άνδρασ μὲν πόλισ ἥδε ποθεῖ καὶ δῆμοσ Ἐρεχθεέωσ, πρόσθε Ποτειδαίασ οἳ θάνον ἐν προμάχοισ, παῖδεσ Ἀθηναίων, ψύχασ δ’ ἀντίρροπα θέντεσ ἠλλάξαντ’ ἀρετὴν καὶ πατρίδ’ εὐκλέϊσαν. ἔνδοξοι δὲ τορευταί . . καὶ Μῦσ, οὗ εἴδομεν σκύφον Ἡρακλεωτικὸν τεχνικῶσ ἔχοντα Ἰλίου ἐντετορευμένην πόρθησιν, ἔχοντα ἐπίγραμμα τόδε. Γραμμαὶ Παρρασίοιο, τέχνα Μυόσ· ἐμμὶ δὲ εἰκών Ἰλίου αἰπεινᾶσ, ἃν ἕλον Αἰακίδαι. Νεοπτόλεμοσ δ’ ὁ Παριανὸσ ἐν τῷ Περὶ Ἐπιγραμμάτων ἐν Χαλκηδόνι φησὶν ἐπὶ τοῦ Θρασυμάχου τοῦ σοφιστοῦ μνήματοσ ἐπιγεγράφθαι τόδε τὸ ἐπίγραμμα· Τοὔνομα θῆτα ῥῶ ἄλφα σὰν ὖ μῦ ἄλφα χὶ οὒ σάν, πατρὶσ Χαλκηδών, ἡ δὲ τέχνη σοφίη. Ἐξηκίασ ἔγραψε κἀπόησε ἐμέ. Πύθων Ἑρμῇ ἄγαλμ’ Ἑρμοστράτου ’ Ἀβδηρίτησ ἔστησεν πολλὰσ θησάμενοσ πόλιασ. Εὔφρων ἐξεποίησ’ οὐκ ἀδαὴσ Πάριοσ. Τόνδε Πύρησ ἀνέθηκε Πολυμνήστου φίλοσ υἱόσ, εὐξάμενοσ δεκάτην Παλλάδι Τριτογενεῖ. Κυδωνιάτησ Κρησίλασ εἰργάσσατο. ἐν τοίνυν τῷ Μητρώῳ παρὰ τὸ Βουλευτήριον, ἣν ἔδοτε δωρεὰν τοῖσ ἀπὸ φυλῆσ φεύγοντα τὸν δῆμον καταγαγοῦσιν, ἔστιν ἰδεῖν . . 190 ἀναγνώσεται ὑμῖν ὁ γραμματεὺσ τὸ ἐπίραμμα ὃ ἐπιγέγραπται τοῖσ ἀπὸ φυλῆσ τὸν δῆμον καταγαγοῦσι· Τούσδ’ ἀρετῆσ ἕνεκα στεφάνοισ ἐγέραρε παλαίχθων, δῆμοσ Ἀθηναίων, οἵ ποτε τοὺσ ἀδίκοισ θεσμοῖσ ἄρξαντασ πόλεωσ πρῶτοι καταπαύειν ἦρξαν κίνδυνον σώμασιν ἀράμενοι. ἐν αὐτῷ τῷ ἱερῷ τὸ βουλευτήριόν ἐστιν, ἀνάκεινται γεγραμμένοι οἱ ἀπὸ φυλῆσ τὸν δῆμον καταγαγόντεσ. καὶ τοῦτο ἤν ὃ ἠνίξατο ὅστισ ἄρα ἠί ἐκεῖνοσ ὁ ἐπιγράψασ τῇ εἰσόδῳ τοῦ ἐν Ἐπιδάυρῳ νεώ· Ἁγνὸν χρὴ νηοῖο θυώδεοσ ἐντὸσ ἰόντα ἔμμεναι· ἁγνείη δ’ ἐστὶ φρονεῖν ὅσια. Ἐξ οὗ Κέκροπα λαὸσ Ἀθηναίων ὀνομάζει καὶ χώραν Παλλὰσ τήνδ’ ἔκτισε δήμῳ Ἀθηνῶν, οὐδεὶσ Σωσιβίου καὶ Πύρρα μείζονα θνητῶν φυλὴν Κεκροπιδῶν ἔργῳ ἔδρασ’ ἀγαθά. ἔδοξεν τῇ Κεκροπίδι φυλῇ ἐπὶ Χαρισάνδρου ἄρχοντοσ τῇ κυρίᾳ ἀγορᾷ κρύβδην ψηφισαμένων τῶν φυλετῶν ἐν ἀκροπόλει. Ὀνήτωρ Κηφισοδώρου Μελιτεὺσ εἶπεν· Ἐπειδὴ Πύρρασ . . . . . ἀνὴρ ἀγαθὸσ γεγένηται περὶ τὴν φυλὴν καὶ τὰ κοινά, ἐπαινέσαι αὐτὸν ἀρετῆσ ἕνεκεν καὶ χρυσῷ στεφάνῳ ἀπὸ πεντακοσίων στεφανῶσαι, κτλ. Χαρμαντίδου Γοργίασ Λεοντῖνοσ Γοργίου ἀσκῆσαι Ψυχὴν ἀρετῆσ ἐσ ἀγῶνασ οὐδείσ πω θνητῶν καλλίον’ εὑρ͂ε τέχνην· οὗ καὶ Ἀπόλλωνοσ γυάλοισ εἰκὼν ἀνακεῖται οὐ πλούτου παράδειγμ’ εὐσεβίασ δὲ τρόπον. Εἰ τοιῶνδ’ ἀνδρῶν εἰή πόλισ, οὔποτ’ ἂν αὐτῆσ ἐχθροὶ στήσαιεν Ζηνὶ τρόπαιον ἕδοσ. Κτώμενον εὔκλειαν δορὶ καὶ χερὶ τόνδε πρὸσ ἀνδρὸσ ἐχθροῦ Ἀριστόκριτον ὤλεσε θοῦροσ Ἄρησ. τῷ δὲ ἀνδριάντι τοῦ Ἐπαμεινώνδου καὶ ἐλεγεῖα ἔπεστιν ἄλλα τε ἐσ αὐτὸν λέγοντα καὶ ὅτι Μεσσήνησ γένοιτο οἰκιστὴσ καὶ τοῖσ Ἕλλησιν ὑπάρξειεν ἐλευθερία δἰ αὐτοῦ· καὶ οὕτωσ ἐχεὶ τὰ ἐλεγεῖα· Ἡμετέραισ βουλαῖσ Σπάρτη μὲν ἐκείρατο δόξαν, Μεσσήνη δ’ ἱερὴ τέκνα χρόνῳ δέχεται, Θήβησ δ’ ὅπλοισιν Μεγάλη πόλισ ἐστεφάνωται, αὐτόνομοσ δ’ Ἑλλὰσ πᾶσ’ ἐν ἐλευθερίῃ. ἀποθανόντοσ δὲ πολυτελῶσ αὐτὸν ἔθαψαν οἱ Ἀθηναῖοι καὶ ἐπέγραψαν ἐν τῷ τάφῳ αὐτοῦ· Τοὺσ δύ’ Ἀπόλλων φῦσ’, Ἀσκληπιὸν ἠδὲ Πλάτωνα, τὸν μὲν ἵνα Ψυχήν, τὸν δ’ ἵνα σῶμα σάοι. Ὦ Χρόνε, παντοίων θνητοῖσ πανεπίσκοπε δαῖμον, ἄγγελοσ ἡμετέρων πᾶσι γενοῦ παθέων, ὡσ ἱερὰν σῴζειν πειρώμενοι Ἑλλάδα χώρην Βοιωτῶν κλεινοῖσ θνῄσκομεν ἐν δαπέδοισ. π. τῶν ἐν Χαιρωνείᾳ ἀποθανόντων· λέγε δὲ αὐτῷ τουτὶ τὸ ἐπίγραμμα ὃ δημοσίᾳ προείλεθ’ ἡ πόλισ αὐτοῖσ ἐπιγράψαι· . . Οἵδε πάτρασ μὲν ἑκὰσ σφετέρασ εἰσ δῆριν ἔθεντο ὅπλα καὶ ἀντιπάλων ὕβριν ἀπεσκέδασαν· κρινόμενοι δ’ ἀρετῆσ καὶ δείματοσ οὐκ ἐσάωσαν Ψυχάσ, ἀλλ’ Αἰ̈́δην κοινὸν ἔθεντο βραβῆ, οὕνεκεν Ἑλλήνων, ὡσ μὴ ζυγὸν αὐχένι θέντεσ δουλοσύνησ στυγερὰν ἀμφὶσ ἔχωσιν ὕβριν. γαῖα δὲ πατρὶσ ἔχει κόλποισ τῶν πλεῖστα καμόντων ὀστέ’, ἐπεὶ θνητοῖσ ἐκ Διὸσ ἥδε κρίσισ· μηδὲν ἁμαρτεῖν ἐστὶ θεῶν καὶ πάντα κατορθοῦν ἐν βιοτῇ, μοῖραν δ’ οὔ τι φυγεῖν ἔπορεν. Θούριοι· . . λέγεται καὶ Θουρία καὶ Θούριον ὡσ ἐν τῷ Ἡροδότου ἐπιγράμματι· Ἡρόδοτον Λύξ εω κρύπτει κόνισ ἥδε θανόντα, Ιἄδοσ ἀρχαίησ ἱστορίησ πρύτανιν, Δωριέων πάτρησ βλαστόντ’ ἄπο· τῶν γὰρ ἄπλητον μῶμον ὑπεκπροφυγὼν Θούριον ἔσχε πάτρην. οὐδὲ Τύχησ σ’ ἐδάμασσε πάλιν κλίναντα τάλαντα δυσμενέων ὀλοὴν ὕβριν ἀλευόμενον· ἦ σε τέλοσ θανάτοιο θελούσιον εἰσεκίχανεν ὡσ παύρουσ προτέρων ἀνέρασ ἀγχιθέων· τῷ ῥὰ καὶ ἁζόμενοσ σοφίησ ἑὸν ἡγητῆρα στῆσεν Ἀλέξανδροσ κλεινὸσ ἅπασι θεόσ. Υἱὸν Νικομάχου σοφίησ ἐπΐστορα πάσησ στήσεν Ἀλέξανδροσ θεῖοσ Ἀριστοτέλην. Πόσσον ἄπεστ’ εἴσῃ, παρ’ ὅτῳ μνημεῖον ἀληθὲσ γράμμασι σημαίνει μῆκοσ ὁδοιπορίασ· ἔστιν γὰρ τὸ μεταξὺ θεῶν πρὸσ δώδεκα βωμὸν πέντ’ ἐπὶ πεντήκοντ’ ἐγ λιμένοσ στάδιοι. Κρῖοσ Οὗτοσ ὃσ ἐνθάδε κεῖται ἔχει μὲν τοὔνομα κριοῦ, φωτὸσ δὲ ψυχὴν ἔσχε δικαίοτατον. Πένθοσ κουριδίῳ τε πόσει καὶ μητρὶ λιποῦσα καὶ πατρὶ τῷ φύσαντι Πολυξένη ἐνθάδε κεῖται. Πάντων ὧν θέμισ ἐστὶ τυχεῖν εὐδαίμοσι θνητοῖσ ζῶσά τ’ ἐκοινώνουν καὶ φθιμένη μετέχω· ἡλικίασ δὲ πόθον νεαρᾶσ μνήμην τε λιποῦσα σωφροσύνησ ἔθανον Λογχὶσ ἐπωνυμίαν. Πολλὰ μεθ’ ἡλικίασ ὁμοήλικοσ ἡδέα παίσασ ἐκ γαίασ βλαστὼν γαῖα πάλιν γέγονα· εἰμὶ δ’ Ἀριστοκλῆσ Πειραιεὺσ παῖσ δὲ Μένωνοσ. Καλλιστώ Σῶμα σὸν ἐν κόλποισ, Καλλιστοῖ, γαῖα καλύπτει, σῆσ δ’ ἀρετῆσ μνήμην σοῖσι φίλοισ ἔλιπεσ. Εὐκολίνη Πόλυλλοσ Πολυλλίδου Παιανεύσ Εἰκόνα τήνδ’ ἀνέθηκε Πολύστρατοσ αὑτοῦ ἀδελφόν, μνημοσύνην θνητοῦ σώματοσ ἀθάνατον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, Ἐπιγραμμάτων Ἀδεσπότων Ἐκλογή, mixed meters

(작자 미상, 비가, Ἐπιγραμμάτων Ἀδεσπότων Ἐκλογή, mixed meters)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION