Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, Ἀριστοτέλους?, Ἔπη και Ἐλεγεῖα

συνέγραψε δὲ πάμπλειστα βιβλία, ἅπερ ἀκόλουθον ἡγησάμην ὑπογράψαι διὰ τὴν περὶ πάντας λόγους τἀνδρὸς ἀρετήν: . . Ἔπη ὧν ἀρχή: Ἁγνὲ θεῶν πρέσβισθ ἑκατηβόλε . . . Ἐλεγεῖα ὧν ἀρχή: Καλλιτέχνου μητρὸς θύγατερ . . . οὐ μόνον δὲ ἐγκώμιον ποιήσας ὁ Ἀριστοτέλης αὐτοῦ Πλάτωνος ἐπαινεῖ αὐτόν, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς Ἐλεγείοις τοῖς Πρὸς Εὔδημον αὐτὸν ἐπαινῶν Πλάτωνα ἐγκωμιάζει γράφων οὕτως: ἐλθὼν δ ἐς κλεινὸν Κεκροπίης δάπεδον εὐσεβέων σεμνὴν φιλίην ἱδρύσατο βωμὸν ἀνδρὸς ὃν οὐδ αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις: ὃς μόνος ἢ πρῶτος θνητῶν κατέδειξεν ἐναργῶς οἰκείω τε βίῳ καὶ μεθόδοισι λόγων, ὡς ἀγαθός τε καὶ εὐδαίμων ἅμα γίνεται ἀνήρ: οὗ δ ἄνευ ἔστι λαβεῖν οὐδενὶ ταῦτα ποτέ. ὑπεξῆλθεν εἰς Χαλκίδα, Εὐρυμέδοντος αὐτὸν τοῦ ἱεροφάντου δίκην ἀσεβείας γραψαμένου, ἢ Δημοφίλου ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῆ: Ἱστορία, ἐπε δήπερ τὸν Ὕμνον ἐποίησεν εἰς τὸν προειρημένον Ἑρμείαν, ἀλλὰ καὶ Ἐπίγραμμα ἐπὶ τοῦ ἐν Δελφοῖς ἀνδριάντος τοιοῦτον: Τόνδε ποτ οὐχ ὁσίως παραβὰς μακάρων θέμιν ἁγνὴν ἔκτεινεν Περσῶν τοξοφόρων βασιλεύς, οὐ φυνερῶς λόγχης φονίοις ἐν ἀγῶσι κρατήσας ἀλλ ἀνδρὸς πίστει χρησάμενος δολίου.