Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, Διονυσίου τοῦ Χαλκοῦ, Ἐλεγείων

(작자 미상, 비가, Διονυσίου τοῦ Χαλκοῦ, Ἐλεγείων)

"μνημονεύσω τῶν τοῦ Χαλκοῦ ποιητοῦ καὶ ῥήτοροσ Διονυσίου ‐‐ Χαλκοῦσ δὲ προσηγορεύθη διὰ τὸ συμβουλεῦσαι Ἀθηναίοισ χαλκῷ νομίσματι χρήσασθαι, καὶ τὸν λόγον τοῦτον ἀνέγραψε Καλλίμαχοσ ἐν τῇ τῶν Ῥητορικῶν Ἀναγραφῇ ‐‐ λέξω τι καὶ αὐτὸσ ἐκ τῶν Ἐλεγείων· κτλ. Ὦ Θεόδωρε, δέχου τήνδε προπινομένην τὴν ἀπ’ ἐμοῦ ποίησιν· ἐγὼ δ’ ἐπιδέξια πέμπω σοὶ πρώτῳ χάρταισ ἐγκεράσασ Χάριτασ. καὶ σὺ λαβὼν τόδε δῶρον ἀοιδὰσ ἀντιπρόπιθι, συμπόσιον κοσμῶν καὶ τὸ σὸν εὖ θέμενοσ. πρὸσ ὃν ὁ Κύνουλκοσ ἀεὶ τῷ Σύρῳ ἀντικορυσσόμενοσ καὶ οὐδέποτε τῇσ φιλονεικίασ παυόμενοσ ἧσ εἶχε πρὸσ αὐτόν, ἐπεὶ θόρυβοσ κατεῖχεν τὸ συμπόσιον, ἔφη· "τίσ οὗτοσ ὁ συρβηνέων χορόσ; "καὶ αὐτὸσ δὲ τούτων τῶν ἐπῶν μεμνημένοσ τινῶν ἐρῶ, ἵνα μὴ ὁ Οὐλπιανὸσ βρενθύηται ὡσ ἐκ τῶν ἀποθέτων τοῖσ Ὁμηρίδαισ <ὁμοίωσ> μόνοσ ἀνασπάσασ τὰ κοττάβεια· "ἀγγελίασ ἀγαθῆσ δεῦρ’ ἴτε πευσόμενοι, καὶ κυλίκων ἔριδασ διαλύσατε καὶ κατάθεσθε τὴν ξύνεσιν παρ’ ἐμοί, καὶ τάδε μανθάνετε· "εἰσ τὴν παροῦσαν ζήτησιν ἐπιτήδεια ὄντα. μνημονεύει τῶν λατάγων καὶ τῶν κοττάβων καὶ ὁ Χαλκοῦσ καλούμενοσ Διονύσιοσ ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ διὰ τούτων· Κότταβον ἐνθάδε σοι τρίτον ἑστάναι οἱ δυσέρωτεσ ἡμεῖσ προστίθεμεν γυμνασίῳ Βρομίου κώρυκον· οἱ δὲ παρόντεσ ἐνείρετε χεῖρασ ἅπαντεσ ἐσ σφαίρασ κυλίκων· καὶ πρὶν ἐκεῖσε δικεῖν ὄμμασι βηματίσαισθε τὸν ἀέρα τὸν κατὰ κλίνην, εἰσ ὅσον αἱ λάταγεσ χωρίον ἐκτατέαι. ἐπὶ τούτοισ ὁ Οὐλπιανὸσ ᾔτει πιεῖν μεγάλῃ κύλικι ἐπιλέγων ἐκ τῶν αὐτῶν Ἐλεγείων καὶ τόδε· . . ὕμνουσ οἰνοχοεῖν ἐπιδέξια σοί τε καὶ ἡμῖν τόν τε σὸν ἀρχαῖον τηλεδαπόν τε φίλον εἰρεσίῃ γλώσσησ ἀποπέμψομεν εἰσ μέγαν αἶνον τοῦδ’ ἐπὶ συμποσίου· δεξιότησ δὲ λόγου Φαίακασ Μουσῶν ἐρέτασ ἐπὶ σέλματα πέμπει. "ὁ Ποντιανὸσ ἔφη πάντων τούτων εἶναι τῶν δεινῶν μητρόπολιν τὸν οἶνον, δι’ ὃν καὶ τὰσ μέθασ καὶ τὰσ μανίασ, ἔτι δὲ καὶ τὰσ παροινίασ γίγνεσθαι· "οὗ τοὺσ ἐκπαθῶσ μεταλαμβάνοντασ οὐ κακῶσ ὁ Χαλκοῦσ ἐπικαλούμενοσ Διονύσιοσ ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ κυλίκων ἐρέτασ ἔφη· "καί τινεσ οἶνον ἄγοντεσ ἐν εἰρεσίῃ Διονύσου συμποσίου ναῦται καὶ κυλίκων ἐρέται . . . περὶ τοῦδε· "τὸ γὰρ φίλον οὐκ ἀπόλωλε. ταῦτα, φίλτατε Τιμόκρατεσ, κατὰ τὸν Πλάτωνα οὐ Σωκράτουσ νέου καὶ καλοῦ παίγνια, ἀλλὰ τῶν δειπνοσοφιστῶν σπουδάσματα. κατὰ γὰρ τὸν Χαλκοῦν Διονύσιον· . . . . τί κάλλιον ἀρχομένοισιν καὶ καταπαυομένοισ ἢ τὸ ποθεινότατον; ἔστι δὲ καὶ ἐν ταῖσ συλλαβαῖσ ἁμαρτία, ἐὰν μὴ ἡδείασ ᾖ σημεῖα φωνῆσ, οἱο͂ν Διονύσιοσ προσαγορεύει ὁ Χαλκοῦσ ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ κραυγὴν Καλλιόπησ τὴν ποίησιν, ὅτι ἄμφω φωναί· φαυλὴ δὲ ἡ μεταφορὰ ταῖσ ἀσήμοισ φωναῖσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION