Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, Τυρταίου, section

(작자 미상, 비가, Τυρταίου, section)

Τυρταῖοσ· ά Ἀρχεμβρότου, Λάκων ἢ Μιλήσιοσ, ἐλεγειοποιὸσ καὶ αὐλητήσ· ὃν λόγοσ τοῖσ μέλεσι χρησάμενον παροτρῦναι Λακεδαιμονίουσ πολεμοῦντασ Μεσσηνίοισ καὶ ταύτῃ ἐπικρατεστέρουσ ποιῆσαι. ἔστι δὲ παλαίτατοσ, σύγχρονοσ τοῖσ Ἑπτὰ κληθεῖσι Σοφοῖσ, ἢ καὶ παλαίτεροσ. ἤκμαζε γοῦν κατὰ τὴν λε’ Ὀλυμπιάδα. ἔγραψε Πολιτείαν Λακεδαιμονίοισ καὶ Ὑποθήκασ δί’ ἐλεγείασ, καὶ μέλη πολεμιστήρια, βιβλία ε’. β́ ὅτι Λακεδαιμόνιοι ὤμοσαν ἢ Μεσσήνην αἱρήσειν ἢ αὐτοὶ τεθνήξεσθαι. χρήσαντοσ δὲ τοῦ θεοῦ στρατηγὸν παρὰ Ἀθηναίων λαβεῖν, λαμβάνουσι Τυρταῖον τὸν ποιητήν, χωλὸν ἄνδρα· ὃσ ἐπ’ ἀρετὴν αὐτοὺσ παρακαλῶν εἷλε τῷ κ’ ἔτει τὴν Μεσσήνην. καὶ ταύτην κατέσκαψαν, καὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἐν τοῖσ Εἵλωσι κατέταξαν. ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΞΕΝΟΣ, ΜΕΓΙΛΛΟΣ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΣ, ΚΛΕΙΝΙΑΣ ΚΡΗΣ· ΑΘ. Προστησώμεθα γοῦν Τύρταιον, τὸν φύσει μὲν Ἀθηναῖον, τῶνδε δὲ τῶν Λακεδαιμονίων πολίτην γενόμενον, ὃσ δὴ μάλιστα ἀνθρώπων περὶ ταῦτα ἐσπούδακεν, εἰὼν ὅτι· οὔτ’ εἰ τισ πλουσιώτατοσ ἀνθρώπων πων εἰή, φησίν, οὔτ’ εἰ πολλὰ ἀγαθὰ κεκτημένοσ, εἰπὼν σχεδὸν ἅπαντα, ὃσ μὴ περὶ τὸν πόλεμον ἄριστοσ γίγνοιτ’ ἀεί. ταῦτα γὰρ ἀκήκοάσ που καὶ σὺ τὰ ποιήματα· ὅδε μὲν γὰρ οἶμαι διακορὴσ αὐτῶν ἐστι. ΜΕ. Πάνυ μὲν οὖν. ΚΛ. Καὶ μὴν καὶ παρ’ ἡμᾶσ ἐλήλυθε κομισθέντα ἐκ Λακεδαίμονοσ. πλατ. λεγγ. 629α ὁ Τυρταῖοσ οὗτοσ Ἀθηναῖοσ ἐγένετο, εὐτελὴσ τὴν τύχην· γραμματιστήσ γὰρ ἦν καὶ χωλὸσ τὸ σῶμα, καταφρονούμενοσ ἐν Ἀθήναισ. τοῦτον Λακεδαιμονίοισ ἔχρησεν ὁ Ἀπόλλων μεταπέμψασθαι, ὅτε πρὸσ Μεσσηνίουσ εἶχον τὴν μάχην καὶ ἐν ἀπορίᾳ κατέστησαν πολλῇ, ὡσ δὴ ἱκανοῦ αὐτοῖσ ἐσομένου πρὸσ τὸ συνιδεῖν τὸ λυσιτελέσ· αὐτῷ γὰρ ἐπέτρεψε χρήσασθαι συμβούλῳ. ἀφικόμενοσ δὲ οὗτοσ εἰσ Λακεδαίμονα καὶ ἐπίπνουσ γενόμενοσ συνεβούλευσεν αὐτοῖσ ἀνελέσθαι τὸν πρὸσ Μεσσηνίουσ πόλεμον, προτρέπων παντοίωσ· ἐν οἷσ καὶ τὸ φερόμενον εἰπεῖν ἔποσ· "Μεσσήνην ἀγαθὸν μὲν ἀροῦν, ἀγαθὸν δὲ φυτεύειν. τοῦτον οὖν ἐν τῷ λόγῳ παρέλαβεν ὁ Ἀθηναῖοσ ξένοσ, ὡσ καὶ αὐτὸν πολέμου σύμβουλον γεγονότα. σξη. αδ πλατ. λεγγ. 629α π. τοῦ Μεσσηνιακοῦ πολέμουτοῦ δευτέρου· ἐγένετο δὲ καὶ Λακεδαιμονίοισ μάντευμα ἐκ Δελφῶν τὸν Ἀθηναῖον ἐπάγεσθαι σύμβουλον· ἀποστέλλουσιν οὖν παρὰ τοὺσ Ἀθηναίουσ τὸν τε χρησμὸν ἀπαγγελοῦντασ, καὶ ἄνδρα αἰτοῦντασ παραινέσοντα ἃ χρή σφισιν. Ἀθηναῖοι δὲ οὐδέτερα θέλοντεσ, οὔτε Λακεδαιμόνιουσ ἄνευ μεγάλων κινδύνων προσλαβεῖν μοῖραν τῶν ἐν Πελοποννήσῳ τὴν ἀρίστην, οὐδὲ αὐτοὶ παρακοῦσαι τοῦ θεοῦ, πρὸσ ταῦτα ἐξευρίσκουσι καὶ ἦν γὰρ Τυρταῖοσ διδάσκαλοσ γραμμάτων, νοῦν τε ἥκιστα ἔχειν δοκῶν καὶ τὸν ἕτερον τῶν ποδῶν χωλόσ τοῦτον ἀποστέλλουσιν ἐσ Σπάρτην. ὁ δὲ ἀφικόμενοσ ἰδίᾳ τε τοῖσ ἐν τέλει καὶ συνάγων ὁπόσουσ τύχῃ, καὶ ἐλεγεῖα καὶ τὰ ἔπη σφίσι τὰ ἀνάπαιστα ᾖδεν. οὐ μόνον δὲ ἐπὶ Σωκράτουσ Ἀθηναῖοι πεπόνθασι τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πλείστων στων ὅσων. καὶ γὰρ Ὅμηρον, καθ’ ἅ φησιν Ἡρακλείδησ, πεντήκοντα δραχμαῖσ ὡσ μαινόμενον ἐζημίωσαν, καὶ Τυρταῖον παρακόπτειν ἔλεγον, καὶ Ἀστυδάμαντα πρότερον τῶν περὶ Αἰσχύλον ἐτίμησαν εἰκόνι χαλκῇ. . . . ὃν δὴ κατ’ ἀρχὰσ εἴπομεν τῶν Τυρταίου πολεμικῶν εἶναι πολεμικώτερον. πλατ. λεγγ. 667 ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΞΕΝΟΣ, ΚΛΕΙΝΙΑΣ ΚΡΗΣ· ΑΘ. Ἀλλὰ δῆτα οὐ χρὴ τὸν νομοθέτην μόνον τῶν γραφόντων περὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ δικαίων συμβουλεύειν, διδάσκοντα οἱᾶ́ τέ ἐστι καὶ ὡσ ἐπιτηδευτέον αὐτὰ τοῖσ μέλλουσιν εὐδαίμοσιν ἔσεσθαι; ΚΛ. Καὶ πῶσ οὔ; ΑΘ. Ἀλλὰ αἰσχρὸν δὴ μᾶλλον Ὁμήρῳ τε καὶ Τυρταίῳ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ποιηταῖσ περὶ βίου τε καὶ ἐπιτηδευμάτων κακῶσ θέσθαι γράψαντασ, Λυκούργῳ δὲ ἧττον καὶ Σόλωνι καὶ ὅσοι δὴ νομοθέται γενόμενοι γράμματα ἔγραψαν; πλατ. λεγγ. 858δ Τυρταῖοσ Λακεδαιμονίων μελλόντων παρατάττεσθαι Μεσσηνίοισ καὶ βεβουλευμένων νικᾶν ἢ ἀποθανεῖν ἐν τῇ μάχῃ, ἵνα δὲ ὑπὸ τῶν οἰκείων ἐν τῇ τῶν νεκρῶν ἀναιρέσει γνωρίζοιτο ἕκαστοσ, ἐπὶ τὰσ σκυταλίδασ τοὔνομα γραψάντων καὶ περὶ τῇ λαιᾷ χειρὶ φερόντων, βουλόμενοσ ἐκπλῆξαι τοὺσ Μεσσηνίουσ τοῦτο μαθόντασ παρήγγειλε μὴ παρατηρεῖν τοὺσ αὐτομολοῦντασ Εἵλωτασ. οἱ δὲ μηδενὸσ παραφυλάττοντοσ ἀνέδην αὐτομολήσαντεσ ἤγγειλαν τοῖσ Μεσσηνίοισ τὴν ἀπόνοιαν τὴν Λακωνικήν. οἱ δὲ καταπλαγέντεσ ἀσθενέστερον ἀγωνισάμενοι τὴν νίκην οὐ διὰ μακροῦ Λακεδαιμονίοισ ἔδωκαν. Ἀριστομένησ . . . πολλὰ κακὰ διεργάσατο τοὺσ Σπαρτιάτασ, ὅτε καὶ Τυρταῖοσ ὁ ποιητήσ ὑπὸ Ἀθηναίων ἡγεμὼν ἐδόθη τοῖσ Σπαρτιάταισ. π. πυρρίχησ· ἐμφανίζει δ’ ἡ ὄρχησισ πολεμικὴ οὖσα ὡσ Λακεδαιμονίων εὑρ́ημα. πολεμικοὶ δ’ εἰσὶν οἱ Λάκωνεσ, ὧν καὶ οἱ υἱοὶ τὰ ἐμβατήρια μέλη ἀναλαμβάνουσιν, ἅπερ καὶ ἐνόπλια καλεῖται. καὶ αὐτοὶ δ’ οἱ Λάκωνεσ ἐν τοῖσ πολέμοισ τὰ Τυρταίου ποιήματα ἀπομνημονεύοντεσ ἔρρυθμον κίνησιν ποιοῦνται. Φιλόχοροσ δέφησιν κρατήσαντασ Λακεδαιμονίουσ Μεσσηνίων διὰ τὴν Τυρταίου στρατηγίαν ἐν ταῖσ στρατείαισ ἔθοσ ποιήσασθαι, ἂν δειπνοποιήσωνται καὶ παιωνίσωσιν ᾄδειν καθ’ ἕνα <τὰ> Τυρταίου· κρίνειν δὲ τὸν πολέμαρχον καὶ ἆθλον διδόναι τῷ νικῶντι κρέασ. "νέων ψυχὰσ κακκονῆν. πλυτ. σολλ. ανιμ. ι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION