헬라어 문장 검색 - Τηεοξρ́Ιδψλλσ́25́

(테오크리토스, Idylls, Ἡρακλίσκος)

Ἡρακλέα δεκάμηνον ἐόντα πόχ’ ἁ Μιδεᾶτισ Ἀλκμήνα καὶ νυκτὶ νεώτερον Ἰφικλῆα, ἀμφοτέρουσ λούσασα καὶ ἐμπλήσασα γάλακτοσ, χαλκείαν κατέθηκεν ἐσ ἀσπίδα, τὰν Πτερελάου Ἀμφιτρύων καλὸν ὅπλον ἀπεσκύλευσε πεσόντοσ. ἁπτομένα δὲ γυνὰ κεφαλᾶσ μυθήσατο παίδων· "Εὕδετ’ ἐμὰ βρέφεα γλυκερὸν καὶ ἐγέρσιμον ὕπνον, εὕδετ’ ἐμὰ ψυχά, δύ’ ἀδελφεώ, εὔσοα τέκνα· ὄλβιοι εὐνάζοισθε καὶ ὄλβιοι ἀῶ ἵκοισθε. " ̔̀Ωσ φαμένα δίνασε σάκοσ μέγα· τοὺσ δ’ ἔλαβ’ ὕπνοσ. ἆμοσ δὲ στρέφεται μεσονύκτιον ἐσ δύσιν ἄρκτοσ Ὠρίωνα κατ’ αὐτόν, ὁ δ’ ἀμφαίνει μέγαν ὦμον, τᾶμοσ ἄρ’ αἰνὰ πέλωρα δύω πολυμήχανοσ Ἥρη κυανέαισ φρίσσοντασ ὑπὸ σπείραισι δράκοντασ ὦρσεν ἐπὶ πλατὺν οὐδόν, ὅθι σταθμὰ κοῖλα θυράων εἶκεν, ἀπειλήσασα φαγεῖν βρέφοσ Ἡρακλῆα. τὼ δ’ ἐξειληθέντεσ ἐπὶ χθονὶ γαστέρασ ἄμφω αἱμοβόρουσ ἐκύλιον· ἀπ’ ὀφθαλμῶν δὲ κακὸν πῦρ ἐρχομένοισ λάμπεσκε, βαρὺν δ’ ἐξέπτυον ἰόν. ἀλλ’ ὅτε δὴ παίδων λιχμώμενοι ἐγγύθεν ἦνθον, καὶ τότ’ ἄρ’ ἐξέγροντο, Διὸσ νοέοντοσ ἅπαντα, Ἀλκμήνασ φίλα τέκνα, φάοσ δ’ ἀνὰ οἶκον ἐτύχθη. ἤτοι ὅγ’ εὐθὺσ ἀύσεν, ὅπωσ κακὰ θηρί’ ἀνέγνω κοίλου ὑπὲρ σάκεοσ καὶ ἀναιδέασ εἶδεν ὀδόντασ, Ἰφικλέησ, οὔλαν δὲ ποσὶν διελάκτισε χλαῖναν, φευγέμεν ὁρμαίνων· ὁ δ’ ἐναντίοσ εἴχετο χερσὶν Ἡρακλέησ, ἄμφω δὲ βαρεῖ ἐνεδήσατο δεσμῷ, δραξάμενοσ φάρυγοσ, τόθι φάρμακα λυγρὰ κέκρυπται οὐλομένοισ ὀφίεσσιν, ἃ καὶ θεοὶ ἐχθαίροντι. τὼ δ’ αὖτε σπείραισιν ἑλισσέσθην περὶ παῖδα ὀψίγονον γαλαθηνόν, ὑπὸ τροφῷ αἰὲν ἄδακρυν· ἂψ δὲ πάλιν διέλυον ἐπεὶ μογέοιεν ἀκάνθασ, δεσμοῦ ἀναγκαίου πειρώμενοι ἔκλυσιν εὑρεῖν. Ἀλκμήνα δ’ ἐσάκουσε βοᾶσ καὶ ἐπέγρετο πράτα· "̓́Ανσταθ’ Ἀμφιτρύων· ἐμὲ γὰρ δέοσ ἴσχει ὀκνηρόν· ἄνστα, μηδὲ πόδεσσιν ἑοῖσ ὑπὸ σάνδαλα θείῃσ. οὐκ ἀίεισ, παίδων ὁ νεώτεροσ ὅσσον ἀυτεῖ; ἢ οὐ νοέεισ, ὅτι νυκτὸσ ἀωρί που, οἱ δέ τε τοῖχοι πάντεσ ἀριφραδέεσ, καθαρᾶσ ἅπερ ἠριγενείασ; ἔστί τί μοι κατὰ δῶμα νεώτερον, ἔστι φίλ’ ἀνδρῶν. " ̔̀Ωσ φάθ’. ὁ δ’ ἐξ εὐνᾶσ ἀλόχῳ κατέβαινε πιθήσασ· δαιδάλεον δ’ ὡρ́μασε μετὰ ξίφοσ, ὅ οἱ ὕπερθεν κλιντῆροσ κεδρίνου περὶ πασσάλῳ αἰὲν ἀώρτο. ἤτοι ὅγ’ ὠριγνᾶτο νεοκλώστου τελαμῶνοσ, κουφίζων ἑτέρᾳ κολεὸν μέγα, λώτινον ἔργον. ἀμφιλαφὴσ δ’ ἄρα παστὰσ ἐνεπλήσθη πάλιν ὄρφνασ· δμῶασ δὴ τότ’ ἀύσεν ὕπνον βαρὺν ἐκφυσῶντασ· "Οἴσετε πῦρ ὅτι θᾶσσον ἀπ’ ἐσχαρεῶνοσ ἑλόντεσ, δμῶεσ ἐμοί, στιβαροὺσ δὲ θυρᾶν ἀνακόψατ’ ὀχῆασ. " "ἄνστατε δμῶεσ ταλασίφρονεσ. αὐτὸσ ἀυτεῖ. " ͂̓Η ῥα γυνὰ Φοίνισσα μύλαισ ἔπι κοῖτον ἔχουσα. οἱ δ’ αἶψα προγένοντο λύχνοισ ἅμα δαιομένοισι δμῶεσ· ἐνεπλήσθη δὲ δόμοσ σπεύδοντοσ ἑκάστου. ἤτοι ἄρ’ ὡσ εἴδοντ’ ἐπιτίτθιον Ἡρακλῆα θῆρε δύω χείρεσσιν ἀπρὶξ ἁπαλαῖσιν ἔχοντα, συμπλήγδην ἰάχησαν· ὁ δ’ ἐσ πατέρ’ Ἀμφιτρύωνα ἑρπετὰ δεικανάασκεν, ἐπάλλετο δ’ ὑψόθι χαίρων κουροσύνᾳ, γελάσασ δὲ πάροσ κατέθηκε ποδοῖιν πατρὸσ ἑοῦ θανάτῳ κεκαρωμένα δεινὰ πέλωρα. Ἀλκμήνα μὲν ἔπειτα ποτὶ σφέτερον βάλε κόλπον ξηρὸν ὑπαὶ δείουσ ἀκρόχλοον Ἰφικλῆα· Ἀμφιτρύων δὲ τὸν ἄλλον ὑπ’ ἀμνείαν θέτο χλαῖναν παῖδα, πάλιν δ’ ἐσ λέκτρον ἰὼν ἐμνάσατο κοίτου. ὄρνιθεσ τρίτον ἄρτι τὸν ἔσχατον ὄρθρον ἀείδον· Τειρεσίαν τόκα μάντιν ἀλαθέα πάντα λέγοντα Ἀλκμήνα καλέσασα τέρασ κατέλεξε νεοχμόν, καί νιν ὑποκρίνεσθαι, ὅπωσ τελέεσθαι ἔμελλεν, ἠνώγει. "μηδ’ εἴ τι θεοὶ νοέοντι πονηρόν, αἰδόμενοσ σύ με κρύπτε· καὶ ὣσ οὐκ ἔστιν ἀλύξαι ἀνθρώποισ ὅ τι Μοῖρα κατὰ κλωστῆροσ ἐπείγει. ἀλλ’ Εὐηρείδα μάλα σε φρονέοντα διδάσκω. " Τόσσ’ ἔλεγεν βασίλεια· ὁ δ’ ἀνταμείβετο τοίωσ· "Θάρσει ἀριστοτόκεια γύναι, Περσήιον αἷμα. θάρσει· μελλόντων δὲ τὸ λώιον ἐν φρεσὶ θέσθαι. ναὶ γὰρ ἐμὸν γλυκὺ φέγγοσ ἀποιχόμενον πάλαι ὄσσων, πολλαὶ Ἀχαιιάδων μαλακὸν περὶ γούνατι νῆμα χειρὶ κατατρίψοντι ἀκρέσπερον ἀείδοισαι Ἀλκμήναν ὀνομαστί, σέβασ δ’ ἔσῃ Ἀργείαισι. τοῖοσ ἀνὴρ ὅδε μέλλει ἐσ οὐρανὸν ἄστρα φέροντα ἀμβαίνειν τεὸσ υἱόσ, ἀπὸ στέρνων πλατὺσ ἡρ́ωσ, οὗ καὶ θηρία πάντα καὶ ἀνέρεσ ἥσσονεσ ἄλλοι. δώδεκά οἱ τελέσαντι πεπρωμένον ἐν Διὸσ οἰκεῖν μόχθουσ, θνητὰ δὲ πάντα πυρὰ Τραχίνιοσ ἑξεῖ. γαμβρὸσ δ’ ἀθανάτων κεκλήσεται, οἳ τάδ’ ἐπῶρσαν κνώδαλα φωλεύοντα βρέφοσ διαδηλήσασθαι. ἔσται δὴ τοῦτ’ ἆμαρ, ὁπηνίκα νεβρὸν ἐν εὐνᾷ καρχαρόδων σίνεσθαι ἰδὼν λύκοσ οὐκ ἐθελήσει. ἀλλὰ γύναι πῦρ μέν τοι ὑπὸ σποδῷ εὔτυκον ἔστω, κάγκανα δ’ ἀσπαλάθου ξύλ’ ἑτοιμάσατ’ ἢ παλιούρου ἢ βάτου ἢ ἀνέμῳ δεδονημένον αὐο͂ν ἄχερδον· καῖε δὲ τώδ’ ἀγρίαισιν ἐπὶ σχίζαισι δράκοντε νυκτὶ μέσᾳ, ὅκα παῖδα κανεῖν τεὸν ἤθελον αὐτοί. ἦρι δὲ συλλέξασα κόνιν πυρὸσ ἀμφιπόλων τισ ῥιψάτω εὖ μάλα πᾶσαν ὑπὲρ ποταμοῖο φέρουσα ῥωγάδασ ἐσ πέτρασ ὑπερούριον, ἂψ δὲ νέεσθαι ἄστρεπτοσ· καθαρῷ δὲ πυρώσατε δῶμα θεείῳ πρᾶτον, ἔπειτα δ’ ἅλεσσι μεμιγμένον, ὡσ νενόμισται, θαλλῷ ἐπιρραίνειν ἐστεμμένῳ ἀβλαβὲσ ὕδωρ· Ζηνὶ δ’ ἐπιρρέξαι καθυπερτέρῳ ἄρσενα χοῖρον, δυσμενέων αἰεὶ καθυπέρτεροι ὡσ τελέθοιτε. " Φᾶ, καὶ ἐρωήσασ ἐλεφάντινον ᾤχετο δίφρον Τειρεσίασ πολλοῖσι βαρύσ περ ἐὼν ἐνιαυτοῖσ. Ἡρακλέησ δ’ ὑπὸ ματρὶ νέον φυτὸν ὣσ ἐν ἀλωᾷ ἐτρέφετ’ Ἀργείου κεκλημένοσ Ἀμφιτρύωνοσ. γράμματα μὲν τὸν παῖδα γέρων Λίνοσ ἐξεδίδαξεν, υἱὸσ Ἀπόλλωνοσ μελεδωνεὺσ ἄγρυπνοσ ἡρ́ωσ, τόξον δ’ ἐντανύσαι καὶ ἐπίσκοπον εἶναι ὀϊστῶν Εὔρυτοσ ἐκ πατέρων μεγάλαισ ἀφνειὸσ ἀρούραισ. αὐτὰρ ἀοιδὸν ἔθηκε καὶ ἄμφω χεῖρασ ἔπλασσε πυξίνᾳ ἐν φόρμιγγι Φιλαμμονίδασ εὔμολποσ. ὅσσα δ’ ἀπὸ σκελέων ἑδροστρόφοι Ἀργόθεν ἄνδρεσ ἀλλάλουσ σφάλλοντι παλαίσμασιν, ὅσσά τε πύκται δεινοὶ ἐν ἱμάντεσσιν, ἅ τ’ ἐσ γαῖαν προπεσόντεσ πάμμαχοι ἐξεύροντο σοφίσματα σύμφορα τέχνᾳ, πάντ’ ἔμαθ’ Ἑρμείαο διδασκόμενοσ παρὰ παιδὶ Ἁρπαλύκῳ Φανοτῆι, τὸν οὐδ’ ἂν τηλόθι λεύσσων θαρσαλέωσ τισ ἔμεινεν ἀεθλεύοντ’ ἐν ἀγῶνι· τοῖον ἐπισκύνιον βλοσυρῷ ἐπέκειτο προσώπῳ. ἵππουσ δ’ ἐξελάσασθαι ὑφ’ ἁρ́ματι, καὶ περὶ νύσσαν ἀσφαλέωσ κάμπτοντα τροχῷ σύριγγα φυλάξαι, Ἀμφιτρύων ὃν παῖδα φίλα φρονέων ἐδίδαξεν αὐτόσ, ἐπεὶ μάλα πολλὰ θοῶν ἐξήρατ’ ἀγώνων Ἄργει ἐν ἱπποβότῳ κειμήλια, καί οἱ ἀαγεῖσ δίφροι, ἐφ’ ὧν ἐπέβαινε, χρόνῳ διέλυσαν ἱμάντασ. δούρατι δὲ προβολαίῳ ὑπ’ ἀσπίδι ὦμον ἔχοντα ἀνδρὸσ ὀρέξασθαι ξιφέων τ’ ἀνέχεσθαι ἀμυχμόν, κοσμῆσαί τε φάλαγγα λόχον τ’ ἀναμετρήσασθαι δυσμενέων ἐπιόντα καὶ ἱππήεσσι κελεῦσαι Κάστωρ Ἱππαλίδασ δέδαεν, φυγὰσ Ἄργεοσ ἐνθών, ὁππόκα κλᾶρον ἅπαντα καὶ οἰνόπεδον μέγα Τυδεὺσ ναῖε παρ’ Ἀδρήστοιο λαβὼν ἱππήλατον Ἄργοσ. Κάστορι δ’ οὔτισ ὁμοῖοσ ἐν ἡμιθέοισ πολεμιστὴσ ἄλλοσ ἐήν πρὶν γῆρασ ἀποτρῖψαι νεότητα. ͂̔Ωδε μὲν Ἡρακλῆα φίλα παιδεύσατο μάτηρ. εὐνὰ δ’ ἦσ τῷ παιδὶ τετυγμένα ἀγχόθι πατρὸσ δέρμα λεόντειον μάλα οἱ κεχαρισμένον αὐτῷ, δεῖπνον δὲ κρέα τ’ ὀπτὰ καὶ ἐν κανέῳ μέγασ ἄρτοσ Δωρικόσ· ἀσφαλέωσ κε φυτοσκάφον ἄνδρα κορέσσαι. αὐτὰρ ἐπ’ ἄματι τυννὸν ἄνευ πυρὸσ αἴνυτο δόρπον. εἵματα δ’ οὐκ ἀσκητὰ μέσασ ὑπὲρ ἕννυτο κνάμασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Theocritus, Idylls, Ἡρακλίσκος

(테오크리토스, Idylls, Ἡρακλίσκος)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION