헬라어 문장 검색 - Τηεοξρ́Ιδψλλσ́22́

(테오크리토스, Idylls, Ἁλιεῖς)

Ἁ πενία Διόφαντε μόνα τὰσ τέχνασ ἐγείρει, αὐτὰ τῶ μόχθοιο διδάσκαλοσ· οὐδὲ γὰρ εὕδειν ἀνδράσιν ἐργατίναισι κακαὶ παρέχοντι μέριμναι. κἂν ὀλίγον νυκτόσ τισ ἐπιμύσσῃσι, τὸν ὕπνον αἰφνίδιον θορυβεῦσιν ἐφιστάμεναι μελεδῶναι. Ἰχθύοσ ἀγρευτῆρεσ ὅμωσ δύο κεῖντο γέροντεσ, στρωσάμενοι βρύον αὐο͂ν ὑπὸ πλεκταῖσ καλύβαισι, κεκλιμένοι τοίχῳ τῷ φυλλίνῳ· ἐγγύθι δ’ αὐτοῖν κεῖτο τὰ ταῖν χειροῖν ἀθλήματα, τοὶ καλαθίσκοι, τοὶ κάλαμοι, τἄγκιστρα τὰ φυκιόεντα δέλητα ὁρμιαὶ κύρτοι τε καὶ ἐκ σχοίνων λαβύρινθοι, μήρινθοι κώπα τε γέρων τ’ ἐπ’ ἐρείσμασι λέμβοσ· νέρθεν τᾶσ κεφαλᾶσ φορμὸσ βραχύσ, εἷμά τ’ ἐπί σφι οὗτοσ τοῖσ ἁλιεῦσιν ὁ πᾶσ πόροσ, οὗτοσ ὁ πλοῦτοσ. οὐδεὶσ δ’ οὐ σισύραν εἶχ’ οὐ λίνα· πάντα περισσά, πάντ’ ἐδόκει τήνοισ· ἁ γὰρ πενία σφασ ἔτειρε οὐδεὶσ δ’ ἐν μέσσῳ γείτων· πενίᾳ δὲ παρ’ αὐτὰν θλιβομέναν καλύβαν τρυφερὸν προσέναχε θάλασσα. κοὔπω τὸν μέσατον δρόμον ἄνυεν ἁρ́μα Σελάνασ, τοὺσ δ’ ἁλιεῖσ ἤγειρε φίλοσ πόνοσ, ἐκ βλεφάρων δὲ ὕπνον ἀπωσάμενοι σφετέραισ φρεσὶν ἤρεθον αὐδάν. ψεύδοντ’ ὦ φίλε πάντεσ, ὅσοι τὰσ νύκτασ ἔφασκον τῶ θέρεοσ μινύθειν, ὅτε τἄματα μακρὰ φέρει Ζεύσ. ἤδη μυρί’ ἐσεῖδον ὀνείρατα, κοὐδέπω ἀώσ. μὴ λαθόμην; τί τὸ χρῆμα; χρόνον δ’ αἱ νύκτεσ ἔχοντι. Ἀσφαλίων, μέμφῃ τὸ καλὸν θέροσ; οὐ γὰρ ὁ καιρὸσ αὐτομάτωσ παρέβα τὸν ἑὸν δρόμον· ἀλλὰ τὸν ὕπνον ἁ φροντὶσ κόπτοισα μακρὰν τὰν νύκτα ποιεῖ τοι. ἆρ’ ἔμαθεσ κρίνειν πόκ’ ἐνύπνια; χρηστὰ γὰρ εἶδον. οὔ δε θέλω τὠμῶ φαντάσματοσ ἦμεν ἄμοιρον. ὡσ καὶ τὰν ἄγραν, τὠνείρατα πάντα μερίζευ. ὃσ γὰρ ἂν εἰκάξῃ κατὰ τὸν νόον οὗτοσ ἄριστοσ ἐστὶν ὀνειροκρίτασ, ὁ διδάσκαλόσ ἐστι παρ’ ᾧ νοῦσ. ἄλλωσ καὶ σχολά ἐστι· τί γὰρ ποιεῖν ἂν ἔχοι τισ κείμενοσ ἐν φύλλοισ ποτὶ κύματι μηδὲ καθεύδων, ἀλλ’ ὄνοσ ἐν ῥάμνῳ τό τε λύχνιον ἐν πρυτανείῳ· φαντὶ γὰρ ἀγρυπνίαν τόδ’ ἔχειν. λέγε μοί ποτε νυκτὸσ ὄψιν, ἐπεὶ τά τισ οἶδε λέγει μανύεν ἑταίρῳ. δειλινὸν ὡσ κατέδαρθον ἐν εἰναλίοισι πόνοισιν οὐ μὰν ἦν πολύσιτοσ, ἐπεὶ δειπνεῦντεσ ἐν ὡρ́ᾳ, εἰ μέμνῃ, τᾶσ γαστρὸσ ἐφειδόμεθ’, εἶδον ἐμαυτὸν ἐν πέτρᾳ μεμαῶτα, καθεζόμενοσ δ’ ἐδόκευον ἰχθύασ, ἐκ καλάμων δὲ πλάνον κατέσειον ἐδωδάν. καί τισ τῶν τραφερῶν ὠρέξατο· καὶ γὰρ ἐν ὕπνοισ πᾶσα κύων ἄρκτον μαντεύεται, ἰχθύα κἠγών. χὡ μὲν τὠγκίστρῳ ποτεφύετο, καὶ ῥέεν αἷμα, τὸν κάλαμον δ’ ὑπὸ τῶ κινήματοσ ἀγκύλον εἶχον τὼ χέρε τεινόμενον περικλώμενον, εὐρὺν ἀγῶνα, πῶσ νιν ἕλω μέγαν ἰχθὺν ἀφαυροτέροισι σιδάροισ. εἶθ’ ὑπομιμνάσκων τῶ τρώματοσ ἠρέμ’ ἔνυξα, καὶ νύξασ ἐχάλαξα, καὶ οὐ φεύγοντοσ ἔτεινα. ἤνυσα δ’ ὦν τὸν ἀέθλον, ἀνείλκυσα χρύσεον ἰχθύν, παντᾷ τοι χρυσῷ πεπυκασμένον· εἶχε δὲ δεῖμα, μήτι Ποσειδάωνι πέλοι πεφιλημένοσ ἰχθὺσ ἢ τάχα τᾶσ γλαυκᾶσ κειμήλιον Ἀμφιτρίτησ. ἠρέμα δ’ αὐτὸν ἐγὼν ἐκ τὠγκίστρω ἀπέλυσα, μή ποτε τῶ στόματοσ τἀγκίστρια χρυσὸν ἔχοιεν. καὶ τὸν μὲν πίστευσα καλεῖν τὸν ἐπήρατον ἰχθύν, ὤμοσα δ’ οὐκέτι λοιπὸν ὑπὲρ πελάγουσ πόδα θεῖναι, ἀλλὰ μενεῖν ἐπὶ γᾶσ καὶ τῷ χρυσῷ βασιλεύσειν. ταῦτά με κἀξήγειρε, τὺ δ’ ὦ ξένε λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν· ὁρ́κον γὰρ ἐγὼ τὸν ἐπώμοσα ταρβῶ. καὶ σύγε τί τρέσσεισ; οὐκ ὤμοσασ· οὐδὲ γὰρ ἰχθὺν χρύσεον ὡσ ἴδεσ εὑρ͂εσ, ἴσα δ’ ἦν ψεύδεσιν ὄψισ, ἐλπὶσ τῶν ὕπνων. ζάτει τὸν σάρκινον ἰχθύν, εἰ γάρ πᾳ κνώσσων ἔτ’ ἐτώσια ταῦτα ματεύσεισ, μὴ σὺ θάνῃσ λιμῷ καίτοι χρυσοῖσιν ὀνείροισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Theocritus, Idylls, Ἁλιεῖς

(테오크리토스, Idylls, Ἁλιεῖς)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION