헬라어 문장 검색 - Τηεοξρ́Ιδψλλσ́21́

(테오크리토스, Idylls, Βουκολίσκος)

Εὐνείκα μ’ ἐγέλαξε θέλοντά μιν ἁδὺ φιλῆσαι, καί μ’ ἐπικερτομέοισα τάδ’ ἔννεπεν· "ἔρρ’ ἀπ’ ἐμεῖο. βουκόλοσ ὢν ἐθέλεισ με κύσαι τάλαν; οὐ μεμάθηκα ἀγροίκωσ φιλέειν, ἀλλ’ ἀστικὰ χείλεα θλίβειν. μή τύ γέ μευ κύσσῃσ τὸ καλὸν στόμα μηδ’ ἐν ὀνείροισ. οἱᾶ βλέπεισ, ὁπποῖα λαλεῖσ, ὡσ ἄγρια παίσδεισ, ὡσ τρυφέρ’ αἰκάλλεισ, ὡσ κωτίλα ῥήματα φράσδεισ· ὡσ μαλακὸν τὸ γένειον ἔχεισ, ὡσ ἁδέα χαίταν. χείλεά τοι νοσέοντι, χέρεσ δέ τοι ἐντὶ μέλαιναι, καὶ κακὸν ἐξόσδεισ. ἀπ’ ἐμεῦ φύγε, μή με μολύνῃσ. " τοιάδε μυθίζοισα τρὶσ εἰσ ἑὸν ἔπτυσε κόλπον, καί μ’ ἀπὸ τᾶσ κεφαλᾶσ ποτὶ τὼ πόδε συνεχὲσ εἶδε χείλεσι μυχθίζοισα καὶ ὄμμασι λοξὰ βλέποισα, καὶ πολὺ τᾷ μορφᾷ θηλύνετο, καί τι σεσαρὸσ καὶ σοβαρόν μ’ ἐγέλαξεν. ἐμοὶ δ’ ἄφαρ ἔζεσεν αἷμα, καὶ χρόα φοινίχθην ὑπὸ τὤλγεοσ ὡσ ῥόδον ἑρ́σᾳ. χἁ μὲν ἔβα με λιποῖσα· φέρω δ’ ὑποκάρδιον ὀργάν, ὅττί με τὸν χαρίεντα κακὰ μωμήσαθ’ ἑταίρα. ποιμένεσ, εἴπατέ μοι τὸ κρήγυον· οὐ καλὸσ ἐμμί; ἆρά τισ ἐξαπίνασ με θεὸσ βροτὸν ἄλλον ἔτευξε; καὶ γὰρ ἐμοὶ τὸ πάροιθεν ἐπάνθεεν ἁδύ τι κάλλοσ ὡσ κισσὸσ ποτὶ πρέμνον, ἐμὰν δ’ ἐπύκαζεν ὑπήναν, χαῖται δ’ οἱᾶ σέλινα περὶ κροτάφοισι κέχυντο, καὶ λευκὸν τὸ μέτωπον ἐπ’ ὀφρύσι λάμπε μελαίναισ· ὄμματά μοι γλαυκᾶσ χαροπώτερα πολλὸν Ἀθάνασ, καὶ στόμα δ’ αὖ πακτᾶσ γλυκερώτερον, ἐκ στομάτων δὲ ἔρρεέ μοι φωνὰ γλυκερωτέρα ἢ μέλι κηρῶ. ἁδὺ δέ μοι τὸ μέλισμα, καὶ ἢν σύριγγι μελίσδω, κἢν αὐλῷ δονέω, κἢν δώνακι, κἢν πλαγιαύλῳ. καὶ πᾶσαι καλόν με κατ’ ὤρεα φαντὶ γυναῖκεσ, καὶ πᾶσαί με φιλεῦντι· τὰ δ’ ἀστικά μ’ οὐκ ἐφίλασεν, ἀλλ’ ὅτι βουκόλοσ ἐμμὶ παρέδραμε κοὔποτ’ ἀκούει, ὡσ ὁ καλὸσ Διόνυσοσ ἐν ἄγκεσι πόρτιν ἔλαυνεν· οὐκ ἔγνω δ’, ὅτι Κύπρισ ἐπ’ ἀνέρι μήνατο βούτᾳ καὶ Φρυγίοισ ἐνόμευσεν ἐν ὤρεσι καὶ τὸν Ἄδωνιν ἐν δρυμοῖσι φίλασε καὶ ἐν δρυμοῖσιν ἔκλαυσεν. Ἐνδυμίων δὲ τίσ ἦν; οὐ βουκόλοσ; ὅν γε Σελάνα βουκολέοντα φίλασεν, ἀπ’ Οὐλύμπω δὲ μολοῖσα λάθριον ἀν νάποσ ἦλθε καὶ εἰσ ἕνα παιδὶ κάθευδε. καὶ τὺ ̔Ρέα κλαίεισ τὸν βουκόλον. οὐχὶ δὲ καὶ τὺ ὦ Κρονίδα διὰ παῖδα βοηνόμον ὄρνισ ἐπλάγχθησ; Εὐνείκα δὲ μόνα τὸν βουκόλον οὐκ ἐφίλασεν, ἁ Κυβέλασ κρέσσων καὶ Κύπριδοσ ἠδὲ Σελάνασ. μηκέτι μηδὲ σὺ Κύπρι τὸν ἁδέα μήτε κατ’ ἄστυ μήτ’ ἐν ὄρει φιλέοισ, μούνη δ’ ἀνὰ νύκτα καθεύδοισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Theocritus, Idylls, Βουκολίσκος

(테오크리토스, Idylls, Βουκολίσκος)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION