Strabo, Geography, Book 12, chapter 5

(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 5)

πρὸσ νότον τοίνυν εἰσὶ τοῖσ Παφλαγόσι Γαλάται· τούτων δ’ ἐστὶν ἔθνη τρία, δύο μὲν τῶν ἡγεμόνων ἐπώνυμα, Τροκμοὶ καὶ Τολιστοβώγιοι, τὸ τρίτον δ’ ἀπὸ τοῦ ἐν Κελτικῇ ἔθνουσ Τεκτόσαγεσ. κατέσχον δὲ τὴν χώραν ταύτην οἱ Γαλάται πλανηθέντεσ πολὺν χρόνον καὶ καταδραμόντεσ τὴν ὑπὸ τοῖσ Ἀτταλικοῖσ βασιλεῦσι χώραν καὶ τοῖσ Βιθυνοῖσ, ἑώσ παρ’ ἑκόντων ἔλαβον τὴν νῦν Γαλατίαν καὶ Γαλλογραικίαν λεγομένην. ἀρχηγὸσ δὲ δοκεῖ μάλιστα τῆσ περαιώσεωσ τῆσ εἰσ τὴν Ἀσίαν γενέσθαι Λεοννόριοσ. τριῶν δὲ ὄντων ἐθνῶν ὁμογλώττων καὶ κατ’ ἄλλο οὐδὲν ἐξηλλαγμένων, ἕκαστον διελόντεσ εἰσ τέτταρασ μερίδασ τετραρχίαν ἑκάστην ἐκάλεσαν, τετράρχην ἔχουσαν ἴδιον καὶ δικαστὴν ἕνα καὶ στρατοφύλακα ἕνα ὑπὸ τῷ τετράρχῃ τεταγμένουσ, ὑποστρατοφύλακασ δὲ δύο. ἡ δὲ τῶν δώδεκα τετραρχῶν βουλὴ ἄνδρεσ ἦσαν τριακόσιοι, συνήγοντο δὲ εἰσ τὸν καλούμενον Δρυνέμετον. τὰ μὲν οὖν φονικὰ ἡ βουλὴ ἔκρινε, τὰ δὲ ἄλλα οἱ τετράρχαι καὶ οἱ δικασταί. πάλαι μὲν οὖν ἦν τοιαύτη τισ ἡ διάταξισ, καθ’ ἡμᾶσ δὲ εἰσ τρεῖσ, εἶτ’ εἰσ δύο ἡγεμόνασ, εἶτα εἰσ ἕνα ἧκεν ἡ δυναστεία, εἰσ Δηιόταρον, εἶτα ἐκεῖνον διεδέξατο Ἀμύντασ· νῦν δ’ ἔχουσι Ῥωμαῖοι καὶ ταύτην καὶ τὴν ὑπὸ τῷ Ἀμύντᾳ γενομένην πᾶσαν εἰσ μίαν συναγαγόντεσ ἐπαρχίαν. ἔχουσι δὲ οἱ μὲν Τροκμοὶ τὰ πρὸσ τῷ Πόντῳ καὶ τῇ Καππαδοκίᾳ·

ταῦτα δ’ ἐστὶ τὰ κράτιστα ὧν νέμονται Γαλάται· φρούρια δ’ αὐτοῖσ τετείχισται τρία, Τάουιον, ἐμπόριον τῶν ταύτῃ, ὅπου ὁ τοῦ Διὸσ κολοσσὸσ χαλκοῦσ καὶ τέμενοσ αὐτοῦ ἄσυλον, καὶ Μιθριδάτιον, ὃ ἔδωκε Πομπήιοσ Βογοδιατάρῳ τῆσ Ποντικῆσ βασιλείασ ἀφορίσασ, τρίτον δέ πω Δανάλα, ὅπου τὸν σύλλογον ἐποιήσαντο Πομπήιόσ τε καὶ Λεύκολλοσ, ὁ μὲν ἥκων ἐπὶ τὴν τοῦ πολέμου διαδοχὴν ὁ δὲ παραδιδοὺσ τὴν ἐξουσίαν καὶ ἀπαίρων ἐπὶ τὸν θρίαμβον. Τροκμοὶ μὲν δὴ ταῦτ’ ἔχουσι τὰ μέρη, Τεκτόσαγεσ δὲ τὰ πρὸσ τῇ μεγάλῃ Φρυγίᾳ τῇ κατὰ Πεσσινοῦντα καὶ Ὀρκαόρκουσ· τούτων δ’ ἦν φρούριον Ἄγκυρα ὁμώνυμοσ τῇ πρὸσ Λυδίᾳ περὶ Βλαῦδον πολίχνῃ Φρυγιακῇ. Τολιστοβώγιοι δὲ ὅμοροι Βιθυνοῖσ εἰσι καὶ τῇ Ἐπικτήτῳ καλουμένῃ Φρυγίᾳ· φρούρια δ’ αὐτῶν ἐστι τό τε Βλούκιον καὶ τὸ Πήιον, ὧν τὸ μὲν ἦν βασίλειον Δηιοτάρου, τὸ δὲ γαζοφυλάκιον. Πεσσινοῦσ δ’ ἐστὶν ἐμπόριον τῶν ταύτῃ μέγιστον, ἱερὸν ἔχον τῆσ μητρὸσ τῶν θεῶν σεβασμοῦ μεγάλου τυγχάνον·

καλοῦσι δ’ αὐτὴν Ἄγδιστιν. οἱ δ’ ἱερεῖσ τὸ παλαιὸν μὲν δυνάσται τινὲσ ἦσαν, ἱερωσύνην καρπούμενοι μεγάλην, νυνὶ δὲ τούτων μὲν αἱ τιμαὶ πολὺ μεμείωνται, τὸ δὲ ἐμπόριον συμμένει· κατεσκεύασται δ’ ὑπὸ τῶν Ἀτταλικῶν βασιλέων ἱεροπρεπῶσ τὸ τέμενοσ ναῷ τε καὶ στοαῖσ λευκολίθοισ· ἐπιφανὲσ δ’ ἐποίησαν Ῥωμαῖοι τὸ ἱερόν, ἀφίδρυμα ἐνθένδε τῆσ θεοῦ μεταπεμψάμενοι κατὰ τοὺσ τῆσ Σιβύλλησ χρησμούσ, καθάπερ καὶ τοῦ Ἀσκληπιοῦ τοῦ ἐν Ἐπιδαύρῳ. ἔστι δὲ καὶ ὄροσ ὑπερκείμενον τῆσ πόλεωσ τὸ Δίνδυμον, ἀφ’ οὗ ἡ Δινδυμηνή, καθάπερ ἀπὸ τῶν Κυβέλων ἡ Κυβέλη. πλησίον δὲ καὶ ὁ Σαγγάριοσ ποταμὸσ ποιεῖται τὴν ῥύσιν· ἐπὶ δὲ τούτῳ τὰ παλαιὰ τῶν Φρυγῶν οἰκητήρια Μίδου καὶ ἔτι πρότερον Γορδίου καὶ ἄλλων τινῶν, οὐδ’ ἴχνη σώζοντα πόλεων, ἀλλὰ κῶμαι μικρῷ μείζουσ τῶν ἄλλων, οἱο͂́ν ἐστι τὸ Γόρδιον καὶ Γορβεοῦσ, τὸ τοῦ Κάστοροσ βασίλειον τοῦ Σαωκονδάρου, ἐν ᾧ γαμβρὸν ὄντα τοῦτον ἀπέσφαξε Δηιόταροσ καὶ τὴν θυγατέρα τὴν ἑαυτοῦ· τὸ δὲ φρούριον κατέσπασε καὶ διελυμήνατο τὸ πλεῖστον τῆσ κατοικίασ. μετὰ δὲ τὴν Γαλατίαν πρὸσ νότον ἥ τε λίμνη ἐστὶν ἡ Τάττα, παρακειμένη τῇ μεγάλῃ Καππαδοκίᾳ τῇ κατὰ τοὺσ Μοριμηνούσ, μέροσ δ’ οὖσα τῆσ μεγάλησ Φρυγίασ, καὶ ἡ συνεχὴσ ταύτῃ μέχρι τοῦ Ταύρου, ἧσ τὴν πλείστην Ἀμύντασ εἶχεν.

ἡ μὲν οὖν Τάττα ἁλοπήγιόν ἐστιν αὐτοφυέσ, οὕτω δὲ περιπήττεται ῥᾳδίωσ τὸ ὕδωρ παντὶ τῷ βαπτισθέντι εἰσ αὐτὸ ὥστε στεφάνουσ ἁλῶν ἀνέλκουσιν, ἐπειδὰν καθῶσι κύκλον σχοίνινον, τά τε ὄρνεα ἁλίσκεται τὰ προσαψάμενα τῷ πτερώματι τοῦ ὕδατοσ παραχρῆμα πίπτοντα διὰ τὴν περίπηξιν τῶν ἁλῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION