헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́12́04́

(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 4)

τὴν δὲ Βιθυνίαν ἀπὸ μὲν τῆσ ἀνατολῆσ ὁρίζουσι Παφλαγόνεσ τε καὶ Μαριανδυνοὶ καὶ τῶν Ἐπικτήτων τινέσ, ἀπὸ δὲ τῶν ἄρκτων ἡ Ποντικὴ θάλαττα ἡ ἀπὸ τῶν ἐκβολῶν τοῦ Σαγγαρίου μέχρι τοῦ στόματοσ τοῦ κατὰ Βυζάντιον καὶ Χαλκηδόνα, ἀπὸ δὲ δύσεωσ ἡ Προποντίσ, πρὸσ νότον δ’ ἥ τε Μυσία καὶ ἡ ἐπίκτητοσ καλουμένη Φρυγία, ἡ δ’ αὐτὴ καὶ Ἑλλησποντιακὴ Φρυγία καλουμένη. ταύτησ δ’ ἐπὶ μὲν τῷ στόματι τοῦ Πόντου Χαλκηδὼν ἵδρυται, Μεγαρέων κτίσμα, καὶ κώμη Χρυσόπολισ καὶ τὸ ἱερὸν τὸ Χαλκηδόνιον, ἔχει δ’ ἡ χώρα μικρὸν ὑπὲρ τῆσ θαλάττησ κρήνην Ἀζαριτίαν, τρέφουσαν κροκοδείλουσ μικρούσ·

ἔπειτ’ ἐκδέχεται τὴν τῶν Χαλκηδονίων ᾐόνα ὁ Ἀστακηνὸσ καλούμενοσ κόλποσ, μέροσ ὢν τῆσ Προποντίδοσ, ἐν ᾧ ἡ Νικομήδεια ἔκτισται ἐπώνυμοσ ἑνὸσ τῶν Βιθυνικῶν βασιλέων τοῦ κτίσαντοσ αὐτήν· πολλοὶ δ’ ὁμωνύμωσ ὠνομάσθησαν, καθάπερ Πτολεμαῖοι διὰ τὴν τοῦ πρώτου δόξαν. ἦν δ’ ἐν αὐτῷ τῷ κόλπῳ καὶ Ἀστακὸσ πόλισ, Μεγαρέων κτίσμα καὶ Ἀθηναίων καὶ μετὰ ταῦτα Δοιδαλσοῦ, ἀφ’ ἧσ καὶ ὁ κόλποσ ὠνομάσθη· κατεσκάφη δ’ ὑπὸ Λυσιμάχου· τοὺσ δ’ οἰκήτορασ μετήγαγεν εἰσ Νικομήδειαν ὁ κτίσασ αὐτήν. τῷ δ’ Ἀστακηνῷ κόλποσ ἄλλοσ συνεχήσ ἐστιν, εἰσέχων μᾶλλον πρὸσ ἀνίσχοντα ἥλιον, ἐν ᾧ Προυσιὰσ ἔστιν ἡ Κίοσ πρότερον ὀνομασθεῖσα·

κατέσκαψε δὲ τὴν Κίον Φίλιπποσ, ὁ Δημητρίου μὲν υἱὸσ Περσέωσ δὲ πατήρ, ἔδωκε δὲ Προυσίᾳ τῷ Ζήλα, συγκατασκάψαντι καὶ ταύτην καὶ Μύρλειαν ἀστυγείτονα πόλιν, πλησίον δὲ καὶ Προύσησ οὖσαν· ἀναλαβὼν δ’ ἐκεῖνοσ ἐκ τῶν ἐρειπίων αὐτὰσ ἐπωνόμασεν ἀφ’ ἑαυτοῦ μὲν Προυσιάδα πόλιν τὴν Κίον, τὴν δὲ Μύρλειαν Ἀπάμειαν ἀπὸ τῆσ γυναικόσ. οὗτοσ δ’ ἔστιν ὁ Προυσίασ ὁ καὶ Ἀννίβαν δεξάμενοσ ἀναχωρήσαντα δεῦρο μετὰ τὴν Ἀντιόχου ἧτταν, καὶ τῆσ ἐφ’ Ἑλλησπόντῳ Φρυγίασ ἀναστὰσ κατὰ συμβάσεισ τοῖσ Ἀτταλικοῖσ, ἣν οἱ μὲν πρότερον ἐκάλουν μικρὰν Φρυγίαν, ἐκεῖνοι δ’ ἐπίκτητον ὠνόμασαν· ὑπέρκειται δὲ τῆσ Προυσιάδοσ ὄροσ ὃ καλοῦσιν Ἀργανθώνιον. ἐνταῦθα δὲ μυθεύουσι τὸν Ὕλαν ἕνα τῶν Ἡρακλέουσ ἑταίρων συμπλεύσαντα ἐπὶ τῆσ Ἀργοῦσ αὐτῷ ἐξιόντα δὲ ἐπὶ ὑδρείαν ὑπὸ νυμφῶν ἁρπαγῆναι· Κίον δὲ καὶ τοῦτον Ἡρακλέουσ ἑταῖρον καὶ σύμπλουν ἐπανελθόντα ἐκ Κόλχων αὐτόθι καταμεῖναι καὶ κτίσαι τὴν πόλιν ἐπώνυμον αὐτοῦ. καὶ νῦν δ’ ἔτι ἑορτή τισ ἄγεται παρὰ τοῖσ Προυσιεῦσιν καὶ ὀρειβασία θιασευόντων καὶ καλούντων Ὕλαν, ὡσ ἂν κατὰ ζήτησιν τὴν ἐκείνου πεποιημένων τὴν ἐπὶ τὰσ ὕλασ ἔξοδον. πολιτευσάμενοι δὲ πρὸσ Ῥωμαίουσ οἱ Προυσιεῖσ εὐνοϊκῶσ ἐλευθερίασ ἔτυχον. οἱ δ’ Ἀπαμεῖσ ἀποικίαν ἐδέξαντο Ῥωμαίων. Προῦσα δὲ ἐπὶ τῷ Ὀλύμπῳ ἵδρυται τῷ Μυσίῳ, πόλισ εὐνομουμένη, τοῖσ τε Φρυξὶν ὅμοροσ καὶ τοῖσ Μυσοῖσ, κτίσμα Προυσίου τοῦ πρὸσ Κροῖσον πολεμήσαντοσ. διορίσαι δὲ τοὺσ ὁρ́ουσ χαλεπὸν τούσ τε Βιθυνῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Μυσῶν καὶ ἔτι Δολιόνων τῶν περὶ Κύζικον καὶ Μυγδόνων καὶ Τρώων·

καὶ διότι μὲν εἶναι δεῖ ἕκαστον φῦλον χωρὶσ ὁμολογεῖται καὶ ἐπί γε τῶν Φρυγῶν καὶ τῶν Μυσῶν καὶ παροιμιάζονται χωρὶσ τὰ Μυσῶν καὶ Φρυγῶν ὁρίσματα, διορίσαι δὲ χαλεπόν. αἴτιον δὲ τὸ τοὺσ ἐπήλυδασ βαρβάρουσ καὶ στρατιώτασ ὄντασ μὴ βεβαίωσ κατέχειν τὴν κρατηθεῖσαν, ἀλλὰ πλανήτασ εἶναι τὸ πλέον ἐκβάλλοντασ καὶ ἐκβαλλομένουσ. ἅπαντα δὲ τὰ ἔθνη ταῦτα Θρᾴκιά τισ εἰκάζοι ἂν διὰ τὸ τὴν περαίαν νέμεσθαι τούτουσ καὶ διὰ τὸ μὴ πολὺ ἐξαλλάττειν ἀλλήλων ἑκατέρουσ. ὅμωσ δ’ ἐφ’ ὅσον εἰκάζειν οἱο͂́ν τε, τῆσ μὲν Βιθυνίασ μέσην ἄν τισ θείη καὶ τῆσ ἐκβολῆσ τοῦ Αἰσήπου τὴν Μυσίαν, ἁπτομένην τῆσ θαλάττησ καὶ διήκουσαν μέχρι τοῦ Ὀλύμπου σχεδόν τι παντόσ·

κύκλῳ δὲ τὴν Ἐπίκτητον κειμένην ἐν τῇ μεσογαία, θαλάττησ οὐδαμοῦ ἁπτομένην διατείνουσαν δὲ μέχρι τῶν ἑῴων μερῶν τῆσ Ἀσκανίασ λίμνησ τε καὶ χώρασ· ὁμωνύμωσ γὰρ τῇ λίμνῃ καὶ ἡ χώρα ἐλέγετο, καὶ ἦν αὐτῆσ τὸ μὲν Φρύγιον τὸ δὲ Μύσιον ἀπωτέρω δὲ τῆσ Τροίασ τὸ Φρύγιον. καὶ δὴ καὶ οὕτω δεκτέον τὸ παρὰ τῷ ποιητῇ ὅταν φῇ Φόρκυσ δ’ αὖ Φρύγασ ἦγε καὶ Ἀσκάνιοσ θεοειδήσ, τῆλ’ ἐξ Ἀσκανίησ, τῆσ Φρυγιακῆσ, ὡσ οὔσησ ἐγγυτέρω ἄλλησ Ἀσκανίασ Μυσιακῆσ τῆσ πρὸσ τῇ νῦν Νικαίᾳ, ἧσ μέμνηται ὅταν φῇ Πάλμυν τ’ Ἀσκάνιόν τε Μόρυν θ’, υἷ’ Ἱπποτίωνοσ, Μυσῶν ἀγχεμάχων ἡγήτορα, οἵ ῥ’ ἐξ Ἀσκανίησ ἐριβώλακοσ ἦλθον ἀμοιβοί. οὐ θαυμαστὸν δ’ εἰ τῶν Φρυγῶν εἰπών τινα ἡγεμόνα Ἀσκάνιον καὶ ἐξ Ἀσκανίασ ἥκοντα, καὶ Μυσῶν τινα λέγει ἡγεμόνα Ἀσκάνιον καὶ ἐξ Ἀσκανίασ ἥκοντα· πολλὴ γὰρ ἡ ὁμωνυμία παρ’ αὐτῷ καὶ ἡ ἀπὸ τῶν ποταμῶν καὶ λιμνῶν καὶ χωρίων ἐπίκλησισ. καὶ τὸν Αἴσηπον δὲ τῶν Μυσῶν ὁρ́ιον παραδίδωσιν αὐτὸσ ὁ ποιητήσ·

τὴν γὰρ ὑπὲρ τοῦ Ἰλίου παρώρειαν τῆσ Τροίασ καταλέξασ τὴν ὑπ’ Αἰνείᾳ ἣν Δαρδανίαν ἐκάλεσε, τίθησιν ἐφεξῆσ πρὸσ ἄρκτον καὶ τὴν Λυκίαν τὴν ὑπὸ Πανδάρῳ ἐν ᾗ ἡ Ζέλεια· καὶ φησίν οἳ δὲ Ζέλειαν ἔναιον ὑπαὶ πόδα νείατον Ἴδησ, ἀφνειοί, πίνοντεσ ὕδωρ μέλαν Αἰσήποιο Τρῶεσ. τῇ δὲ Ζελείᾳ ὑποπέπτωκε πρὸσ θαλάττῃ ἐπίταδε τοῦ Αἰσήπου τὸ τῆσ Ἀδραστείασ πεδίον καὶ Τήρεια καὶ ἡ Πιτύα καὶ καθόλου ἡ νῦν Κυζικηνὴ ἡ πρὸσ Πριάπῳ ἣν ἐφεξῆσ καταλέγει, εἶτα ἀνακάμπτει πάλιν ἐπὶ τὰ πρὸσ ἑώ μέρη καὶ τὰ ἐπέκεινα, ὥστε ἐμφαίνει τὴν μέχρι Αἰσήπου πέρασ ἡγούμενοσ τῆσ Τρῳάδοσ τὸ ἀρκτικὸν καὶ ἑῷον. ἀλλὰ μὴν μετά γε τὴν Τρῳάδα ἡ Μυσία ἐστὶ καὶ ὁ Ὄλυμποσ. Ἡ μὲν οὖν παλαιὰ μνήμη τοιαύτην τινὰ ὑπαγορεύει τὴν τῶν ἐθνῶν θέσιν. αἱ δὲ νῦν μεταβολαὶ τὰ πολλὰ ἐξήλλαξαν, ἄλλοτ’ ἄλλων ἐπικρατούντων καὶ τὰ μὲν συγχεόντων τὰ δὲ διασπώντων. καὶ γὰρ Φρύγεσ ἐπεκράτησαν καὶ Μυσοὶ μετὰ τὴν Τροίασ ἅλωσιν, εἶθ’ ὕστερον Λυδοὶ καὶ μετ’ ἐκείνων Αἰολεῖσ καὶ Ιὤνεσ, ἔπειτα Πέρσαι καὶ Μακεδόνεσ, τελευταῖοι δὲ Ῥωμαῖοι, ἐφ’ ὧν ἤδη καὶ τὰσ διαλέκτουσ καὶ τὰ ὀνόματα ἀποβεβλήκασιν οἱ πλεῖστοι, γεγονότοσ ἑτέρου τινὸσ μερισμοῦ τῆσ χώρασ, οὗ μᾶλλον φροντίσαι δεῖ τὰ νῦν οἷ’ ἔστι λέγοντασ, τῇ δὲ ἀρχαιολογίᾳ μετρίωσ προσέχοντασ. ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ τῆσ Βιθυνίασ τό τε Βιθύνιον ἔστιν ὑπερκείμενον τοῦ Τιείου καὶ ἔχον τὴν περὶ Σάλωνα χώραν ἀρίστην βουβοσίοισ, ὅθεν ἐστὶν ὁ Σαλωνίτησ τυρόσ, καὶ Νίκαια ἡ μητρόπολισ τῆσ Βιθυνίασ ἐπὶ τῇ Ἀσκανίᾳ λίμνῃ περίκειται δὲ κύκλῳ πεδίον μέγα καὶ σφόδρα εὔδαιμον, οὐ πάνυ δὲ ὑγιεινὸν τοῦ θέρουσ, κτίσμα Ἀντιγόνου μὲν πρῶτον τοῦ Φιλίππου, ὃσ αὐτὴν Ἀντιγόνειαν προσεῖπεν, εἶτα Λυσιμάχου, ὃσ ἀπὸ τῆσ γυναικὸσ μετωνόμασε Νίκαιαν·

ἦν δ’ αὕτη θυγάτηρ Ἀντιπάτρου. ἔστι δὲ τῆσ πόλεωσ ἑκκαιδεκαστάδιοσ ὁ περίβολοσ ἐν τετραγώνῳ σχήματι· ἔστι δὲ καὶ τετράπυλοσ ἐν πεδίῳ κείμενοσ ἐρρυμοτομημένοσ πρὸσ ὀρθὰσ γωνίασ, ὥστ’ ἀφ’ ἑνὸσ λίθου κατὰ μέσον ἱδρυμένου τὸ γυμνάσιον τὰσ τέτταρασ ὁρᾶσθαι πύλασ. μικρὸν δ’ ὑπὲρ τῆσ Ἀσκανίασ λίμνησ Ὀτροία πολίχνη, πρὸσ τοῖσ ὁρ́οισ ἤδη τῆσ Βιθυνίασ τοῖσ πρὸσ ἑώ· εἰκάζουσι δ’ ἀπὸ Ὀτρέωσ Ὀτροίαν καλεῖσθαι. ὅτι δ’ ἦν κατοικία Μυσῶν ἡ Βιθυνία πρῶτον μαρτυρήσει Σκύλαξ ὁ Καρυανδεὺσ φήσασ περιοικεῖν τὴν Ἀσκανίαν λίμνην Φρύγασ καὶ Μυσούσ, ἔπειτα Διονύσιοσ ὁ τὰσ κτίσεισ συγγράψασ, ὃσ τὰ κατὰ Χαλκηδόνα καὶ Βυζάντιον στενά, ἃ νῦν Θρᾴκιοσ Βόσποροσ καλεῖται, πρότερόν φησι Μύσιον Βόσπορον προσαγορεύεσθαι·

τοῦτο δ’ ἄν τισ καὶ τοῦ Θρᾷκασ εἶναι τοὺσ Μυσοὺσ μαρτύριον θείη· ὅ τε Εὐφορίων Μυσοῖο παρ’ ὕδασιν Ἀσκανίοιο λέγων, καὶ ὁ Αἰτωλὸσ Ἀλέξανδροσ οἳ καὶ ἐπ’ Ἀσκανίων δώματ’ ἔχουσι ῥοῶν λίμνησ Ἀσκανίησ ἐπὶ χείλεσιν, ἔνθα Δολίων υἱὸσ Σιληνοῦ νάσσατο καὶ Μελίησ τὸ αὐτὸ ἐκμαρτυροῦσιν, οὐδαμοῦ τῆσ Ἀσκανίασ λίμνησ εὑρισκομένησ ἀλλ’ ἐνταῦθα μόνον. ἄνδρεσ δ’ ἀξιόλογοι κατὰ παιδείαν γεγόνασιν ἐν τῇ Βιθυνίᾳ Ξενοκράτησ τε ὁ φιλόσοφοσ καὶ Διονύσιοσ ὁ διαλεκτικὸσ καὶ Ἵππαρχοσ καὶ Θεοδόσιοσ καὶ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ μαθηματικοὶ Κλεοχάρησ τε ῥήτωρ ὅ τε Μυρλεανὸσ Ἀσκληπιάδησ γραμματικὸσ ἰατρόσ τε ὁ Προυσιεύσ.

πρὸσ νότον δ’ εἰσὶ τοῖσ Βιθυνοῖσ οἱ περὶ τὸν Ὄλυμπον Μυσοὶ οὓσ Ὀλυμπηνοὺσ καλοῦσί τινεσ, οἱ δ’ Ἑλλησποντίουσ καὶ ἡ ἐφ’ Ἑλλησπόντῳ Φρυγία, τοῖσ δὲ Παφλαγόσι Γαλάται·

ἀμφοτέρων τε τούτων ἔτι πρὸσ νότον ἡ μεγάλη Φρυγία καὶ Λυκαονία μέχρι τοῦ Ταύρου τοῦ Κιλικίου καὶ τοῦ Πισιδικοῦ. ἐπεὶ δὲ τὰ τῇ Παφλαγονίᾳ συνεχῆ παράκειται τῷ Πόντῳ καὶ τῇ Καππαδοκίᾳ καὶ τοῖσ ἤδη περιωδευμένοισ ἔθνεσιν, οἰκεῖον ἂν εἰή τὰ τούτοισ γειτονοῦντα μέρη προσαποδοῦναι πρῶτον, ἔπειτα τοὺσ ἑξῆσ τόπουσ παραδεῖξαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Strabo, Geography, Book 12, chapter 4

(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION