Strabo, Geography, Book 12, chapter 3 50:

(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 3 50:)

ἐνταῦθα δὲ καὶ τὸ Καινὸν χωρίον προσαγορευθέν, ἐρυμνὴ καὶ ἀπότομοσ πέτρα, διέχουσα τῶν Καβείρων ἔλαττον ἢ διακοσίουσ σταδίουσ· ἔχει δ’ ἐπὶ τῇ κορυφῇ πηγὴν ἀναβάλλουσαν πολὺ ὕδωρ, πρόσ τε τῇ ῥίζῃ ποταμὸν καὶ φάραγγα βαθεῖαν· τὸ δ’ ὕψοσ ἐξαίσιον τῆσ πέτρασ ἐστὶ ἄνω τοῦ αὐχένοσ, ὥστ’ ἀπολιόρκητόσ ἐστι· τετείχισται δὲ θαυμαστῶσ πλὴν ὅσον οἱ Ῥωμαῖοι κατέσπασαν· οὕτω δ’ ἐστὶν ἅπασα ἡ κύκλῳ κατάδρυμοσ καὶ ὀρεινὴ καὶ ἄνυδροσ, ὥστ’ ἐντὸσ ἑκατὸν καὶ εἴκοσι σταδίων μὴ εἶναι δυνατὸν στρατοπεδεύσασθαι. ἐνταῦθα μὲν ἦν τῷ Μιθριδάτῃ τὰ τιμιώτατα τῶν κειμηλίων, ἃ νῦν ἐν τῷ Καπιτωλίῳ κεῖται Πομπηίου ἀναθέντοσ. ταύτην δὴ τὴν χώραν ἔχει πᾶσαν ἡ Πυθοδωρὶσ προσεχῆ οὖσαν τῇ βαρβάρῳ τῇ ὑπ’ αὐτῆσ κατεχομένῃ, καὶ τὴν Ζηλῖτιν καὶ Μεγαλοπολῖτιν. τὰ δὲ Κάβειρα Πομπηίου σκευάσαντοσ εἰσ πόλιν καὶ καλέσαντοσ Διόσπολιν, ἐκείνη προσκατεσκεύασε καὶ Σεβαστὴν μετωνόμασε, βασιλείῳ τε τῇ πόλει χρῆται. ἔχει δὲ καὶ τὸ ἱερὸν Μηνὸσ Φαρνάκου καλούμενον, τὴν Ἀμερίαν κωμόπολιν πολλοὺσ ἱεροδούλουσ ἔχουσαν καὶ χώραν ἱεράν, ἣν ὁ ἱερώμενοσ ἀεὶ καρποῦται. ἐτίμησαν δ’ οἱ βασιλεῖσ τὸ ἱερὸν τοῦτο οὕτωσ εἰσ ὑπερβολὴν ὥστε τὸν βασιλικὸν καλούμενον ὁρ́κον τοῦτον ἀπέφηναν "τύχην βασιλέωσ" καὶ "Μῆνα Φαρνάκου. " ἔστι δὲ καὶ τοῦτο τῆσ σελήνησ τὸ ἱερόν, καθάπερ τὸ ἐν Ἀλβανοῖσ καὶ τὰ ἐν Φρυγίᾳ, τό τε τοῦ Μηνὸσ ἐν τῷ ὁμωνύμῳ τόπῳ καὶ τὸ τοῦ Ἀσκαίου τὸ πρὸσ Ἀντιοχείᾳ τῇ πρὸσ Πισιδίᾳ καὶ τὸ ἐν τῇ χώρᾳ τῶν Ἀντιοχέων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION