헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́12́02́

(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 2)

ἔστι δ’ ἡ μὲν Μελιτηνὴ παραπλησία τῇ Κομμαγηνῇ· πᾶσα γάρ ἐστι τοῖσ ἡμέροισ δένδροισ κατάφυτοσ, μόνη τῆσ ἄλλησ Καππαδοκίασ, ὥστε καὶ ἔλαιον φέρειν καὶ τὸν Μοναρίτην οἶνον τοῖσ Ἑλληνικοῖσ ἐνάμιλλον· ἀντίκειται δὲ τῇ Σωφηνῇ, μέσον ἔχουσα τὸν Εὐφράτην ποταμὸν καὶ αὐτὴ καὶ ἡ Κομμαγηνὴ ὅμοροσ οὖσα. ἔστι δὲ φρούριον ἀξιόλογον τῶν Καππαδόκων ἐν τῇ περαίᾳ Τόμισα· τοῦτο δ’ ἐπράθη μὲν τῷ Σωφηνῷ ταλάντων ἑκατόν, ὕστερον δὲ ἐδωρήσατο Λεύκολλοσ τῷ Καππάδοκι συστρατεύσαντι ἀριστεῖον κατὰ τὸν πρὸσ Μιθριδάτην πόλεμον. ἡ δὲ Καταονία πλατὺ καὶ κοῖλόν ἐστι πεδίον πάμφορον πλὴν τῶν ἀειθαλῶν.

περίκειται δ’ ὄρη ἄλλα τε καὶ Ἀμανὸσ ἐκ τοῦ πρὸσ νότον μέρουσ ἀπόσπασμα ὂν τοῦ Κιλικίου Ταύρου, καὶ ὁ Ἀντίταυροσ εἰσ τἀναντία ἀπερρωγώσ. ὁ μὲν γὰρ Ἀμανὸσ ἐπὶ τὴν Κιλικίαν καὶ τὴν Συριακὴν ἐκτείνεται θάλατταν πρὸσ τὴν ἑσπέραν ἀπὸ τῆσ Καταονίασ καὶ τὸν νότον· τῇ δὲ τοιαύτῃ διαστάσει περικλείει τὸν Ἰσσικὸν κόλπον ἅπαντα καὶ τὰ μεταξὺ τῶν Κιλίκων πεδία πρὸσ τὸν Ταῦρον· ὁ δ’ Ἀντίταυροσ ἐπὶ τὰσ ἄρκτουσ ἐγκέκλιται καὶ μικρὸν ἐπιλαμβάνει τῶν ἀνατολῶν, εἶτ’ εἰσ τὴν μεσόγαιαν τελευτᾷ. ἐν δὲ τῷ Ἀντιταύρῳ τούτῳ βαθεῖσ καὶ στενοί εἰσιν αὐλῶνεσ, ἐν οἷσ ἵδρυται τὰ Κόμανα καὶ τὸ τῆσ Ἐνυοῦσ ἱερὸν ἣν ἐκεῖνοι Μᾶ ὀνομάζουσι·

πόλισ δ’ ἐστὶν ἀξιόλογοσ, πλεῖστον μέντοι τὸ τῶν θεοφορήτων πλῆθοσ καὶ τὸ τῶν ἱεροδούλων ἐν αὐτῇ. Κατάονεσ δέ εἰσιν οἱ ἐνοικοῦντεσ, ἄλλωσ μὲν ὑπὸ τῷ βασιλεῖ τεταγμένοι, τοῦ δὲ ἱερέωσ ὑπακούοντεσ τὸ πλέον· ὁ δὲ τοῦ θ’ ἱεροῦ κύριόσ ἐστι καὶ τῶν ἱεροδούλων, οἳ κατὰ τὴν ἡμετέραν ἐπιδημίαν πλείουσ ἦσαν τῶν ἑξακισχιλίων, ἄνδρεσ ὁμοῦ γυναιξί. πρόσκειται δὲ τῷ ἱερῷ καὶ χώρα πολλή, καρποῦται δ’ ὁ ἱερεὺσ τὴν πρόσοδον, καὶ ἔστιν οὗτοσ δεύτεροσ κατὰ τιμὴν ἐν τῇ Καππαδοκίᾳ μετὰ τὸν βασιλέα· ὡσ δ’ ἐπὶ τὸ πολὺ τοῦ αὐτοῦ γένουσ ἦσαν οἱ ἱερεῖσ τοῖσ βασιλεῦσι. τὰ δὲ ἱερὰ ταῦτα δοκεῖ Ὀρέστησ μετὰ τῆσ ἀδελφῆσ Ἰφιγενείασ κομίσαι δεῦρο ἀπὸ τῆσ Ταυρικῆσ Σκυθίασ, τὰ τῆσ Ταυροπόλου Ἀρτέμιδοσ, ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν πένθιμον κόμην ἀποθέσθαι, ἀφ’ ἧσ καὶ τοὔνομα τῇ πόλει. διὰ μὲν οὖν τῆσ πόλεωσ ταύτησ ὁ Σάροσ ῥεῖ ποταμόσ, καὶ διὰ τῶν συναγκειῶν τοῦ Ταύρου διεκπεραιοῦται πρὸσ τὰ τῶν Κιλίκων πεδία καὶ τὸ ὑποκείμενον πέλαγοσ. διὰ δὲ τῆσ Καταονίασ ὁ Πύραμοσ, πλωτόσ, ἐκ μέσου τοῦ πεδίου τὰσ πηγὰσ ἔχων·

καθὸ καὶ Ἡρόδοτοσ μὲν δῶρον τοῦ ποταμοῦ τὴν Αἴγυπτον εἶπεν, ὁ ποιητὴσ δὲ τὴν Φάρον πελαγίαν ὑπάρξαι πρότερον οὐχ ὡσ νυνὶ πρόσγειον οὖσαν τῇ Αἰγύπτῳ. ἔστι δὲ βόθροσ ἀξιόλογοσ, δι’ οὗ καθορᾶν ἔστι τὸ ὕδωρ ὑποφερόμενον κρυπτῶσ μέχρι πολλοῦ διαστήματοσ ὑπὸ γῆσ, εἶτ’ ἀνατέλλον εἰσ τὴν ἐπιφάνειαν· τῷ δὲ καθιέντι ἀκόντιον ἄνωθεν εἰσ τὸν βόθρον ἡ βία τοῦ ὕδατοσ ἀντιπράττει τοσοῦτον ὥστε μόλισ βαπτίζεσθαι· ἀπλέτῳ δὲ βάθει καὶ πλάτει πολὺσ ἐνεχθεὶσ ἐπειδὰν συνάψῃ τῷ Ταύρῳ, παράδοξον λαμβάνει τὴν συναγωγήν· παράδοξοσ δὲ καὶ ἡ διακοπὴ τοῦ ὄρουσ ἐστὶ δι’ ἧσ ἄγεται τὸ ῥεῖθρον· καθάπερ γὰρ ἐν ταῖσ ῥῆγμα λαβούσαισ πέτραισ καὶ σχισθείσαισ δίχα τὰσ κατὰ τὴν ἑτέραν ἐξοχὰσ ὁμολόγουσ εἶναι συμβαίνει ταῖσ κατὰ τὴν ἑτέραν εἰσοχαῖσ ὥστε κἂν συναρμοσθῆναι δύνασθαι, οὕτωσ εἴδομεν καὶ τὰσ ὑπερκειμένασ τοῦ ποταμοῦ πέτρασ ἑκατέρωθεν σχεδόν τι μέχρι τῶν ἀκρωρειῶν ἀνατεινούσασ ἐν διαστάσει δυεῖν ἢ τριῶν πλέθρων ἀντικείμενα ἐχούσασ τὰ κοῖλα ταῖσ ἐξοχαῖσ· τὸ δὲ ἔδαφοσ τὸ μεταξὺ πᾶν πέτρινον, βαθύ τι καὶ στενὸν τελέωσ, ἔχον διὰ μέσου ῥῆγμα ὥστε καὶ κύνα καὶ λαγὼ διάλλεσθαι. τοῦτο δ’ ἐστὶ τὸ ῥεῖθρον τοῦ ποταμοῦ ἄχρι χείλουσ πλῆρεσ, ὀχετῷ πλατεῖ προσεοικόσ, διὰ δὲ τὴν σκολιότητα καὶ τὴν ἐκ τοσούτου συναγωγὴν καὶ τὸ τῆσ φάραγγοσ βάθοσ εὐθὺσ τοῖσ πόρρωθεν προσιοῦσιν ὁ ψόφοσ βροντῇ προσπίπτει παραπλήσιοσ· διεκβαίνων δὲ τὰ ὄρη τοσαύτην κατάγει χοῦν ἐπὶ θάλατταν, τὴν μὲν ἐκ τῆσ Καταονίασ τὴν δὲ ἐκ τῶν Κιλίκων πεδίων, ὥστε ἐπ’ αὐτῷ καὶ χρησμὸσ ἐκπεπτωκὼσ φέρεται τοιοῦτοσ ἔσσεται ἐσσομένοισ, ὅτε Πύραμοσ ἀργυροδίνησ ἠιόνα προχέων ἱερὴν ἐσ Κύπρον ἵκηται παραπλήσιον γάρ τι κἀκεῖ συμβαίνει καὶ ἐν Αἰγύπτῳ, τοῦ Νείλου προσεξηπειροῦντοσ ἀεὶ τὴν θάλατταν τῇ προσχώσει· τρίτη δ’ ἐστὶν ἱερωσύνη Διὸσ Ἀσβαμαίου λειπομένη ταύτησ, ἀξιόλογοσ δ’ ὅμωσ.

ἐνταῦθα δ’ ἐστὶ λάκκοσ ἁλμυροῦ ὕδατοσ, ἀξιολόγου λίμνησ ἔχων περίμετρον, ὀφρύσι κλειόμενοσ ὑψηλαῖσ τε καὶ ὀρθίαισ ὥστ’ ἔχειν κατάβασιν κλιμακώδη· τὸ δ’ ὕδωρ οὔτ’ αὔξεσθαί φασιν οὔτ’ ἀπόρρυσιν ἔχειν οὐδαμοῦ φανεράν. πόλιν δ’ οὔτε τὸ τῶν Καταόνων ἔχει πεδίον οὔθ’ ἡ Μελιτηνή, φρούρια δ’ ἐρυμνὰ ἐπὶ τῶν ὀρῶν τά τε Ἀζάμορα καὶ τὸ Δάσταρκον, ὃ περιρρεῖται τῷ Καρμάλᾳ ποταμῷ.

ἔχει δὲ καὶ ἱερὸν τὸ τοῦ Κατάονοσ Ἀπόλλωνοσ καθ’ ὅλην τιμώμενον τὴν Καππαδοκίαν, ποιησαμένων ἀφιδρύματα ἀπ’ αὐτοῦ. οὐδὲ αἱ ἄλλαι στρατηγίαι πόλεισ ἔχουσι πλὴν δυεῖν· τῶν δὲ λοιπῶν στρατηγιῶν ἐν μὲν τῇ Σαργαραυσηνῇ πολίχνιόν ἐστιν Ἧρπα καὶ ποταμὸσ Καρμάλασ, ὃσ καὶ αὐτὸσ εἰσ τὴν Κιλικίαν ἐκδίδωσιν· ἐν δὲ ταῖσ ἄλλαισ ὅ τε Ἄργοσ ἔρυμα ὑψηλὸν πρὸσ τῷ Ταύρῳ, καὶ τὰ Νῶρα ὃ νῦν καλεῖται Νηροασσόσ, ἐν ᾧ Εὐμένησ πολιορκούμενοσ ἀντέσχε πολὺν χρόνον· καθ’ ἡμᾶσ δὲ Σισίνου ὑπῆρξε χρηματοφυλάκιον τοῦ ἐπιθεμένου τῇ Καππαδόκων ἀρχῇ. τούτου δ’ ἦν καὶ τὰ Κάδηνα, βασίλειον καὶ πόλεωσ κατασκευὴν ἔχον· ἔστι δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ὁρ́ων τῶν Λυκαονικῶν τὰ Γαρσαύιρα κωμόπολισ· λέγεται δ’ ὑπάρξαι ποτὲ καὶ αὕτη μητρόπολισ τῆσ χώρασ. ἐν δὲ τῇ Μοριμηνῇ τὸ ἱερὸν τοῦ ἐν Ουἠνάσοισ Διόσ, ἱεροδούλων κατοικίαν ἔχον τρισχιλίων σχεδόν τι καὶ χώραν ἱερὰν εὔκαρπον, παρέχουσαν πρόσοδον ἐνιαύσιον ταλάντων πεντεκαίδεκα τῷ ἱερεῖ· καὶ οὗτοσ δ’ ἐστὶ διὰ βίου, καθάπερ καὶ ὁ ἐν Κομάνοισ, καὶ δευτερεύει κατὰ τιμὴν μετ’ ἐκεῖνον. δύο δὲ μόναι στρατηγίαι πόλεισ ἔχουσιν, ἡ μὲν Τυανῖτισ τὰ Τύανα ὑποπεπτωκυῖαν τῷ Ταύρῳ τῷ κατὰ τὰσ Κιλικίασ πύλασ, καθ’ ἃσ εὐπετέσταται καὶ κοινόταται πᾶσίν εἰσιν αἱ εἰσ τὴν Κιλικίαν καὶ τὴν Συρίαν ὑπερβολαί·

καλεῖται δὲ Εὐσέβεια ἡ πρὸσ τῷ Ταύρῳ . . . ἀγαθὴ δὲ καὶ πεδιὰσ ἡ πλείστη. τὰ δὲ Τύανα ἐπίκειται χώματι Σεμιράμιδοσ τετειχισμένῳ καλῶσ. οὐ πολὺ δ’ ἄπωθεν ταύτησ ἐστὶ τά τε Καστάβαλα καὶ τὰ Κύβιστρα, ἔτι μᾶλλον τῷ ὄρει πλησιάζοντα πολίσματα· ὧν ἐν τοῖσ Κασταβάλοισ ἐστὶ τὸ τῆσ Περασίασ Ἀρτέμιδοσ ἱερόν, ὅπου φασὶ τὰσ ἱερείασ γυμνοῖσ τοῖσ ποσὶ δι’ ἀνθρακιᾶσ βαδίζειν ἀπαθεῖσ· κἀνταῦθα δέ τινεσ τὴν αὐτὴν θρυλοῦσιν ἱστορίαν τὴν περὶ τοῦ Ὀρέστου καὶ τῆσ Ταυροπόλου, Περασίαν κεκλῆσθαι φάσκοντεσ διὰ τὸ πέραθεν κομισθῆναι. ἐν μὲν δὴ τῇ Τυανίτιδι στρατηγίᾳ τῶν λεχθεισῶν δέκα ἔστι πόλισμα τὰ Τύανα τὰσ δ’ ἐπικτήτουσ οὐ συναριθμῶ ταύταισ, τὰ Καστάβαλα καὶ τὰ Κύβιστρα καὶ τὰ ἐν τῇ τραχείᾳ Κιλικίᾳ, ἐν ᾗ τὴν Ἐλαιοῦσσαν νησίον εὔκαρπον συνέκτισεν Ἀρχέλαοσ ἀξιολόγωσ, καὶ τὸ πλέον ἐνταῦθα διέτριβεν, ἐν δὲ τῇ Κιλικίᾳ καλουμένῃ τὰ Μάζακα ἡ μητρόπολισ τοῦ ἔθνουσ· καλεῖται δ’ Εὐσέβεια καὶ αὕτη ἐπίκλησιν ἡ πρὸσ τῷ Ἀργαίῳ· κεῖται γὰρ ὑπὸ τῷ Ἀργαίῳ ὄρει πάντων ὑψηλοτάτῳ καὶ ἀνέκλειπτον χιόνι τὴν ἀκρώρειαν ἔχοντι, ἀφ’ ἧσ φασιν οἱ ἀναβαίνοντεσ οὗτοι δ’ εἰσὶν ὀλίγοι κατοπτεύεσθαι ταῖσ αἰθρίαισ ἄμφω τὰ πελάγη τό τε Ποντικὸν καὶ τὸ Ἰσσικόν. τὰ μὲν οὖν ἄλλα ἀφυῆ πρὸσ συνοικισμὸν ἔχει πόλεωσ· ἄνυδρόσ τε γάρ ἐστι καὶ ἀνώχυροσ διὰ τὴν ὀλιγωρίαν τῶν ἡγεμόνων καὶ ἀτείχιστοσ, τάχα δὲ καὶ ἐπίτηδεσ, ἵνα μὴ ὡσ ἐρύματι πεποιθότεσ τῷ τείχει σφόδρα λῃστεύοιεν πεδίον οἰκοῦντεσ λόφουσ ὑπερδεξίουσ ἔχοντεσ καὶ ἀνεμβαλεῖσ. καὶ τὰ κύκλῳ δὲ χωρία ἔχει τελέωσ ἄφορα καὶ ἀγεώργητα καίπερ ὄντα πεδινά, ἀλλ’ ἔστιν ἀμμώδη καὶ ὑπόπετρα. μικρὸν δ’ ἔτι προϊοῦσι καὶ πυρίληπτα πεδία καὶ μεστὰ βόθρων πυρὸσ ἐπὶ σταδίουσ πολλοὺσ ὥστε πόρρωθεν ἡ κομιδὴ τῶν ἐπιτηδείων, καὶ τὸ δοκοῦν δὲ πλεονέκτημα παρακείμενον ἔχει κίνδυνον· ἀξύλου γὰρ ὑπαρχούσησ σχεδόν τι τῆσ συμπάσησ Καππαδοκίασ ὁ Ἀργαῖοσ ἔχει περικείμενον δρυμὸν ὥστε ἐγγύθεν ὁ ξυλισμὸσ πάρεστιν, ἀλλ’ οἱ ὑποκείμενοι τῷ δρυμῷ τόποι καὶ αὐτοὶ πολλαχοῦ πυρὰ ἔχουσιν, ἅμα δὲ καὶ ὕφυδροί εἰσι ψυχρῷ ὕδατι, οὔτε τοῦ πυρὸσ οὔτε τοῦ ὕδατοσ εἰσ τὴν ἐπιφάνειαν ἐκκύπτοντοσ, ὥστε καὶ ποάζειν τὴν πλείστην· ἔστι δ’ ὅπου καὶ ἑλῶδέσ ἐστι τὸ ἔδαφοσ καὶ νύκτωρ ἐξάπτονται φλόγεσ ἀπ’ αὐτοῦ. οἱ μὲν οὖν ἔμπειροι φυλαττόμενοι τὸν ξυλισμὸν ποιοῦνται, τοῖσ δὲ πολλοῖσ κίνδυνόσ ἐστι, καὶ μάλιστα τοῖσ κτήνεσιν ἐμπίπτουσιν εἰσ ἀδήλουσ βόθρουσ πυρόσ. ἔστι δὲ καὶ ποταμὸσ ἐν τῷ πεδίῳ τῷ πρὸ τῆσ πόλεωσ Μέλασ καλούμενοσ, ὅσον τετταράκοντα σταδίουσ διέχων τῆσ πόλεωσ, ἐν ταπεινοτέρῳ τῆσ πόλεωσ χωρίῳ τὰσ πηγὰσ ἔχων.

ταύτῃ μὲν οὖν ἄχρηστοσ αὐτοῖσ ἐστιν οὐχ ὑπερδέξιον ἔχων τὸ ῥεῦμα, εἰσ ἕλη δὲ καὶ λίμνασ διαχεόμενοσ κακοῖ τὸν ἀέρα τοῦ θέρουσ τὸν περὶ τὴν πόλιν, καὶ τὸ λατομεῖον δὲ ποιεῖ δύσχρηστον καίπερ εὔχρηστον ὄν· πλαταμῶνεσ γὰρ εἰσίν, ἀφ’ ὧν τὴν λιθείαν ἔχειν ἄφθονον συμβαίνει τοῖσ Μαζακηνοῖσ πρὸσ τὰσ οἰκοδομίασ, καλυπτόμεναι δ’ ὑπὸ τῶν ὑδάτων αἱ πλάκεσ ἀντιπράττουσι. καὶ ταῦτα δ’ ἐστὶ τὰ ἕλη πανταχοῦ πυρίληπτα. Ἀριαράθησ δ’ ὁ βασιλεὺσ τοῦ Μέλανοσ κατά τινα στενὰ ἔχοντοσ τὴν εἰσ τὸν Ἅλυν διέξοδον ἐμφράξασ ταῦτα λίμνην πελαγίαν ἀπέδειξε τὸ πλησίον πεδίον, ἐνταῦθα δὲ νησῖδάσ τινασ ὡσ τὰσ Κυκλάδασ ἀπολαβόμενοσ διατριβὰσ ἐν αὐταῖσ ἐποιεῖτο μειρακιώδεισ· ἐκραγὲν δ’ ἀθρόωσ τὸ ἔμφραγμα ἐξέκλυσε πάλιν τὸ ὕδωρ, πληρωθεὶσ δ’ ὁ Ἅλυσ τῆσ τε τῶν Καππαδόκων πολλὴν παρέσυρε καὶ κατοικίασ καὶ φυτείασ ἠφάνισε πολλὰσ τῆσ τε τῶν Γαλατῶν τῶν τὴν Φρυγίαν ἐχόντων οὐκ ὀλίγην ἐλυμήνατο· ἀντὶ δὲ τῆσ βλάβησ ἐπράξαντο ζημίαν αὐτὸν τάλαντα τριακόσια Ῥωμαίοισ ἐπιτρέψαντεσ τὴν κρίσιν. τὸ δ’ αὐτὸ συνέβη καὶ περὶ Ἧρπα· καὶ γὰρ ἐκεῖ τὸ τοῦ Καρμάλα ῥεῦμα ἐνέφραξεν, εἶτ’ ἐκραγέντοσ τοῦ στομίου καὶ τῶν Κιλίκων τινὰ χωρία τὰ περὶ Μαλλὸν διαφθείραντοσ τοῦ ὕδατοσ, δίκασ ἔτισεν τοῖσ ἀδικηθεῖσιν. ἀφυὲσ δ’ οὖν κατὰ πολλὰ τὸ τῶν Μαζακηνῶν χωρίον ὂν πρὸσ κατοικίαν μάλιστα οἱ βασιλεῖσ ἑλέσθαι δοκοῦσιν, ὅτι τῆσ χώρασ ἁπάσησ τόποσ ἦν μεσαίτατοσ οὗτοσ τῶν ξύλα ἐχόντων ἅμα καὶ λίθον πρὸσ τὰσ οἰκοδομίασ καὶ χόρτον, οὗ πλεῖστον ἐδέοντο κτηνοτροφοῦντεσ·

τρόπον γάρ τινα στρατόπεδον ἦν αὐτοῖσ ἡ πόλισ. τὴν δ’ ἄλλην ἀσφάλειαν τὴν αὐτῶν τε καὶ σωμάτων καὶ τῶν χρημάτων εἶχον ἐν τοῖσ φρουρίοισ, ἃ πολλὰ ὑπάρχει τὰ μὲν βασιλικὰ τὰ δὲ τῶν φίλων. ἀφέστηκε δὲ τὰ Μάζακα τοῦ μὲν Πόντου περὶ ὀκτακοσίουσ σταδίουσ πρὸσ νότον, τοῦ δ’ Εὐφράτου μικρὸν ἐλάττουσ ἢ διπλασίουσ, τῶν Κιλικίων δὲ πυλῶν ὁδὸν ἡμερῶν ἓξ καὶ τοῦ Κύρου στρατοπέδου διὰ Τυάνων· κατὰ μέσην δὲ τὴν ὁδὸν κεῖται τὰ Τύανα, διέχει δὲ Κυβίστρων τριακοσίουσ σταδίουσ. χρῶνται δὲ οἱ Μαζακηνοὶ τοῖσ Χαρώνδα νόμοισ, αἱρούμενοι καὶ νομῳδόν, ὅσ ἐστιν αὐτοῖσ ἐξηγητὴσ τῶν νόμων, καθάπερ οἱ παρὰ Ῥωμαίοισ νομικοί. διέθηκε δὲ φαύλωσ αὐτοὺσ Τιγράνησ ὁ Ἀρμένιοσ, ἡνίκα τὴν Καππαδοκίαν κατέδραμεν· ἅπαντασ γὰρ ἀναστάτουσ ἐποίησεν εἰσ τὴν Μεσοποταμίαν, καὶ τὰ Τιγρανόκερτα ἐκ τούτων συνῴκισε τὸ πλέον· ὕστερον δ’ ἐπανῆλθον οἱ δυνάμενοι μετὰ τὴν τῶν Τιγρανοκέρτων ἅλωσιν. μέγεθοσ δὲ τῆσ χώρασ κατὰ πλάτοσ μὲν τὸ ἀπὸ τοῦ Πόντου πρὸσ τὸν Ταῦρον ὅσον χίλιοι καὶ ὀκτακόσιοι στάδιοι, μῆκοσ δὲ ἀπὸ τῆσ Λυκαονίασ καὶ Φρυγίασ μέχρι Εὐφράτου πρὸσ τὴν ἑώ καὶ τὴν Ἀρμενίαν περὶ τρισχιλίουσ.

ἀγαθὴ δὲ καρποῖσ, μάλιστα δὲ σίτῳ καὶ βοσκήμασι παντοδαποῖσ· νοτιωτέρα δ’ οὖσα τοῦ Πόντου ψυχροτέρα ἐστίν· ἡ δὲ Βαγαδανία καίπερ πεδιὰσ οὖσα καὶ νοτιωτάτη πασῶν ὑποπέπτωκε γὰρ τῷ Ταύρῳ μόλισ τῶν καρπίμων τι φέρει δένδρων, ὀναγροβότοσ δ’ ἐστὶ καὶ αὕτη καὶ ἡ πολλὴ τῆσ ἄλλησ, καὶ μάλιστα ἡ περὶ Γαρσαύιρα καὶ Λυκαονίαν καὶ Μοριμηνήν. ἐν δὲ τῇ Καππαδοκίᾳ γίνεται καὶ ἡ λεγομένη Σινωπικὴ μίλτοσ ἀρίστη τῶν πασῶν· ἐνάμιλλοσ δ’ ἐστὶν αὐτῇ καὶ ἡ Ἰβηρική· ὠνομάσθη δὲ Σινωπικὴ διότι κατάγειν ἐκεῖσε εἰώθεσαν οἱ ἔμποροι πρὶν ἢ τὸ τῶν Ἐφεσίων ἐμπόριον μέχρι τῶν ἐνθάδε ἀνθρώπων διῖχθαι. λέγεται δὲ καὶ κρυστάλλου πλάκασ καὶ ὀνυχίτου λίθου πλησίον τῆσ τῶν Γαλατῶν ὑπὸ τῶν Ἀρχελάου μεταλλευτῶν εὑρῆσθαι. ἦν δέ τισ τόποσ καὶ λίθου λευκοῦ τῷ ἐλέφαντι κατὰ τὴν χρόαν ἐμφεροῦσ ὥσπερ ἀκόνασ τινὰσ οὐ μεγάλασ ἐκφέρων, ἐξ ὧν τὰ λάβια τοῖσ μαχαιρίοισ κατεσκεύαζον· ἄλλοσ δὲ εἰσ διόπτρασ βώλουσ μεγάλασ ἐκδιδούσ, ὥστε καὶ ἔξω κομίζεσθαι. ὁρ́ιον δ’ ἐστὶ τοῦ Πόντου καὶ τῆσ Καππαδοκίασ ὀρεινή τισ παράλληλοσ τῷ Ταύρῳ, τὴν ἀρχὴν ἔχουσα ἀπὸ τῶν ἑσπερίων ἄκρων τῆσ Χαμμανηνῆσ, ἐφ’ ἧσ ἵδρυται φρούριον ἀπότομον Δασμένδα, μέχρι τῶν ἑωθινῶν τῆσ Λαουιανσηνῆσ. στρατηγίαι δ’ εἰσὶ τῆσ Καππαδοκίασ ἥ τε Χαμμανηνὴ καὶ ἡ Λαουιανσηνή. συνέβη δέ, ἡνίκα πρῶτον Ῥωμαῖοι τὰ κατὰ τὴν Ἀσίαν διῴκουν νικήσαντεσ Ἀντίοχον, καὶ φιλίασ καὶ συμμαχίασ ἐποιοῦντο πρόσ τε τὰ ἔθνη καὶ τοὺσ βασιλέασ, τοῖσ μὲν ἄλλοισ βασιλεῦσιν αὐτοῖσ καθ’ ἑαυτοὺσ δοθῆναι τὴν τιμὴν ταύτην, τῷ δὲ Καππάδοκι καὶ αὐτῷ δὲ τῷ ἔθνει κοινῇ.

περὶ δὲ τῆσ τραχείασ Κιλικίασ τῆσ προστεθείσησ αὐτῇ βέλτιόν ἐστιν ἐν τῷ περὶ τῆσ ὅλησ Κιλικίασ λόγῳ διελθεῖν. ἐκλιπόντοσ δὲ τοῦ βασιλικοῦ γένουσ οἱ μὲν Ῥωμαῖοι συνεχώρουν αὐτοῖσ αὐτονομεῖσθαι κατὰ τὴν συγκειμένην φιλίαν τε καὶ συμμαχίαν πρὸσ τὸ ἔθνοσ, οἱ δὲ πρεσβευσάμενοι τὴν μὲν ἐλευθερίαν παρῃτοῦντο οὐ γὰρ δύνασθαι φέρειν αὐτὴν ἔφασαν, βασιλέα δ’ ἠξίουν αὐτοῖσ ἀποδειχθῆναι. οἱ δὲ θαυμάσαντεσ εἴ τινεσ οὕτωσ εἰε͂ν ἀπειρηκότεσ πρὸσ τὴν ἐλευθερίαν . . . ἐπέτρεψαν δ’ οὖν αὐτοῖσ ἐξ ἑαυτῶν ἑλέσθαι κατὰ χειροτονίαν ὃν ἂν βούλωνται· καὶ εἵλοντο Ἀριοβαρζάνην· εἰσ τριγονίαν δὲ προελθόντοσ τοῦ γένουσ ἐξέλιπε, κατεστάθη δ’ ὁ Ἀρχέλαοσ οὐδὲν προσήκων αὐτοῖσ Ἀντωνίου καταστήσαντοσ. ταῦτα καὶ περὶ τῆσ μεγάλησ Καππαδοκίασ·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Strabo, Geography, Book 12, chapter 2

(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION