헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́02́04́

(스트라본, 지리학, book 2, chapter 4)

πολύβιοσ δὲ τὴν Εὐρώπην χωρογραφῶν τοὺσ μὲν ἀρχαίουσ ἐᾶν φησι, τοὺσ δ’ ἐκείνουσ ἐλέγχοντασ ἐξετάζειν Δικαίαρχόν τε καὶ Ἐρατοσθένη τὸν τελευταῖον πραγματευσάμενον περὶ γεωγραφίασ, καὶ Πυθέαν, ὑφ’ οὗ παρακρουσθῆναι πολλούσ, ὅλην μὲν τὴν Βρεττανικὴν ἐμβαδὸν ἐπελθεῖν φάσκοντοσ, τὴν δὲ περίμετρον πλειόνων ἢ τεττάρων μυριάδων ἀποδόντοσ τῆσ νήσου, προσιστορήσαντοσ δὲ καὶ τὰ περὶ τῆσ Θούλησ καὶ τῶν τόπων ἐκείνων, ἐν οἷσ οὔτε γῆ καθ’ αὑτὴν ὑπῆρχεν ἔτι οὔτε θάλαττα οὔτ’ ἀήρ, ἀλλὰ σύγκριμά τι ἐκ τούτων πλεύμονι θαλαττίῳ ἐοικόσ, ἐν ᾧ φησι τὴν γῆν καὶ τὴν θάλατταν αἰωρεῖσθαι καὶ τὰ σύμπαντα, καὶ τοῦτον ὡσ ἂν δεσμὸν εἶναι τῶν ὅλων, μήτε πορευτὸν μήτε πλωτὸν ὑπάρχοντα· τὸ μὲν οὖν τῷ πλεύμονι ἐοικὸσ αὐτὸσ ἑωρακέναι, τἆλλα δὲ λέγειν ἐξ ἀκοῆσ. ταῦτα μὲν τὰ τοῦ Πυθέου, καὶ διότι ἐπανελθὼν ἐνθένδε πᾶσαν ἐπέλθοι τὴν παρωκεανῖτιν τῆσ Εὐρώπησ ἀπὸ Γαδείρων ἑώσ Τανάιδοσ. φησὶ δ’ οὖν ὁ Πολύβιοσ ἄπιστον καὶ αὐτὸ τοῦτο, πῶσ ἰδιώτῃ ἀνθρώπῳ καὶ πένητι τὰ τοσαῦτα διαστήματα πλωτὰ καὶ πορευτὰ γένοιτο;

τὸν δ’ Ἐρατοσθένη διαπορήσαντα εἰ χρὴ πιστεύειν τούτοισ, ὅμωσ περί τε τῆσ Βρεττανικῆσ πεπιστευκέναι καὶ τῶν κατὰ Γάδειρα καὶ τὴν Ἰβηρίαν· πολὺ δέ φησι βέλτιον τῷ Μεσσηνίῳ πιστεύειν ἢ τούτῳ. ὁ μέντοι γε εἰσ μίαν χώραν τὴν Παγχαί̈αν λέγει πλεῦσαι, ὁ δὲ καὶ μέχρι τῶν τοῦ κόσμου περάτων κατωπτευκέναι τὴν προσάρκτιον τῆσ Εὐρώπησ πᾶσαν, ἣν οὐδ’ ἂν τῷ Ἑρμῇ πιστεύσαι τισ λέγοντι. Ἐρατοσθένη δὲ τὸν μὲν Εὐήμερον Βεργαῖον καλεῖν, Πυθέᾳ δὲ πιστεύειν, καὶ ταῦτα μηδὲ Δικαιάρχου πιστεύσαντοσ. τὸ μὲν οὖν μηδὲ Δικαιάρχου πιστεύσαντοσ γελοῖον, ὥσπερ ἐκείνῳ κανόνι χρήσασθαι προσῆκον, καθ’ οὗ τοσούτουσ ἐλέγχουσ αὐτὸσ προφέρεται. Ἐρατοσθένουσ δὲ εἴρηται ἡ περὶ τὰ ἑσπέρια καὶ τὰ ἀρκτικὰ τῆσ Εὐρώπησ ἄγνοια. ἀλλ’ ἐκείνῳ μὲν καὶ Δικαιάρχῳ συγγνώμη, τοῖσ μὴ κατιδοῦσι τοὺσ τόπουσ ἐκείνουσ· Πολυβίῳ δὲ καὶ Ποσειδωνίῳ τίσ ἂν συγγνοίη; ἀλλὰ μὴν Πολύβιόσ γέ ἐστιν ὁ λαοδογματικὰσ καλῶν ἀποφάσεισ, ἃσ ποιοῦνται περὶ τῶν ἐν τούτοισ τοῖσ τόποισ διαστημάτων καὶ ἐν ἄλλοισ πολλοῖσ, ἀλλ’ οὐδ’ ἐν οἷσ ἐκείνουσ ἐλέγχει καθαρεύων. τοῦ γοῦν Δικαιάρχου μυρίουσ μὲν εἰπόντοσ τοὺσ ἐπὶ στήλασ ἀπὸ τῆσ Πελοποννήσου σταδίουσ, πλείουσ δὲ τούτων τοὺσ ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν μέχρι τοῦ μυχοῦ, τοῦ δ’ ἐπὶ στήλασ τὸ μέχρι τοῦ πορθμοῦ τρισχιλίουσ ἀποδόντοσ, ὡσ γίνεσθαι τὸ λοιπὸν ἑπτακισχιλίουσ τὸ ἀπὸ πορθμοῦ μέχρι στηλῶν· τοὺσ μὲν τρισχιλίουσ ἐᾶν φησιν εἴτ’ εὖ λαμβάνονται εἴτε μή, τοὺσ δ’ ἑπτακισχιλίουσ οὐδετέρωσ, οὔτε τὴν παραλίαν ἐκμετροῦντι οὔτε τὴν διὰ μέσου τοῦ πελάγουσ. τὴν μὲν γὰρ παραλίαν ἐοικέναι μάλιστ’ ἀμβλείᾳ γωνίᾳ, βεβηκυίᾳ ἐπί τε τοῦ πορθμοῦ καὶ τῶν στηλῶν, κορυφὴν δ’ ἐχούσῃ Νάρβωνα, ὥστε συνίστασθαι τρίγωνον βάσιν ἔχον τὴν διὰ τοῦ πελάγουσ εὐθεῖαν, πλευρὰσ δὲ τὰσ τὴν γωνίαν ποιούσασ τὴν λεχθεῖσαν, ὧν ἡ μὲν ἀπὸ τοῦ πορθμοῦ μέχρι Νάρβωνοσ μυρίων ἐστὶ καὶ πλειόνων ἢ διακοσίων ἐπὶ τοῖσ χιλίοισ, ἡ δὲ λοιπὴ μικρῷ ἐλαττόνων ἢ ὀκτακισχιλίων· καὶ μὴν πλεῖστον μὲν διάστημα ἀπὸ τῆσ Εὐρώπησ ἐπὶ τὴν Λιβύην ὁμολογεῖσθαι κατὰ τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγοσ σταδίων οὐ πλειόνων ἢ τρισχιλίων, κατὰ τὸ Σαρδόνιον δὲ λαμβάνειν συναγωγήν. ἀλλ’ ἔστω, φησί, καὶ ἐκεῖνο τρισχιλίων, προειλήφθω δ’ ἐπὶ τούτοισ δισχιλίων σταδίων τὸ τοῦ κόλπου βάθοσ τοῦ κατὰ Νάρβωνα, ὡσ ἂν κάθετοσ ἀπὸ τῆσ κορυφῆσ ἐπὶ τὴν βάσιν τοῦ ἀμβλυγωνίου· δῆλον οὖν, φησίν, ἐκ τῆσ παιδικῆσ μετρήσεωσ, ὅτι ἡ σύμπασα παραλία ἡ ἀπὸ τοῦ πορθμοῦ ἐπὶ στήλασ ἔγγιστα ὑπερέχει τῆσ διὰ τοῦ πελάγουσ εὐθείασ πεντακοσίοισ σταδίοισ. προστεθέντων δὲ τῶν ἀπὸ τῆσ Πελοποννήσου ἐπὶ τὸν πορθμὸν τρισχιλίων, οἱ σύμπαντεσ ἔσονται στάδιοι, αὐτοὶ οἱ ἐπ’ εὐθείασ, πλείουσ ἢ διπλάσιοι ὧν Δικαίαρχοσ εἶπε· πλείουσ δὲ τούτων τοὺσ ἐπὶ τὸν μυχὸν τὸν Ἀδριατικὸν δεήσει, φησί, τιθέναι κατ’ ἐκεῖνον. ἀλλ’ ὦ φίλε Πολύβιε, φαίη τισ ἄν, ὥσπερ τούτου τοῦ ψεύσματοσ ἐναργῆ παρίστησι τὸν ἔλεγχον ἡ πεῖρα ἐξ αὐτῶν ὧν εἴρηκασ αὐτόσ, εἰσ μὲν Λευκάδα ἐκ Πελοποννήσου ἑπτακοσίουσ, ἐντεῦθεν δὲ τοὺσ ἴσουσ εἰσ Κόρκυραν, καὶ πάλιν ἐντεῦθεν εἰσ τὰ Κεραύνια τοὺσ ἴσουσ, καὶ ἐν δεξιᾷ εἰσ τὴν Ιἀπυγίαν, ἀπὸ δὲ τῶν Κεραυνίων τὴν Ἰλλυρικὴν παραλίαν σταδίων ἑξακισχιλίων ἑκατὸν πεντήκοντα·

οὕτωσ κἀκεῖνα ψεύσματά ἐστιν ἀμφότερα, καὶ ὃ Δικαίαρχοσ εἶπε, τὸ ἀπὸ πορθμοῦ ἐπὶ στήλασ εἶναι σταδίων ἑπτακισχιλίων, καὶ ὃ σὺ δοκεῖσ ἀποδεῖξαι· ὁμολογοῦσι γὰρ οἱ πλεῖστοι λέγοντεσ τὸ διὰ πελάγουσ μυρίων εἶναι καὶ δισχιλίων, συμφωνεῖ δὲ τοῦτο καὶ τῇ ἀποφάσει τῇ περὶ τοῦ μήκουσ τῆσ οἰκουμένησ. μάλιστα γὰρ εἶναί φασι μυριάδων ἑπτά· τούτου δὲ τὸ ἑσπέριον τμῆμα τὸ ἀπὸ τοῦ Ἰσσικοῦ κόλπου μέχρι τῶν ἄκρων τῆσ Ἰβηρίασ, ἅπερ δυσμικώτατά ἐστι, μικρὸν ἀπολείπειν τῶν τρισμυρίων. συντιθέασι δ’ οὕτωσ· ἀπὸ μὲν τοῦ Ἰσσικοῦ κόλπου μέχρι τῆσ Ῥοδίασ πεντακισχιλίουσ, ἐνθένδ’ ἐπὶ Σαλμώνιον τῆσ Κρήτησ, ὅπερ ἐστὶ τὸ ἑῷον ἄκρον, χιλίουσ, αὐτῆσ δὲ τῆσ Κρήτησ μῆκοσ πλείουσ ἢ δισχιλίουσ ἐπὶ Κριοῦ μέτωπον, ἐντεῦθεν δ’ ἐπὶ Πάχυνον τῆσ Σικελίασ τετρακισχιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ, καὶ ἀπὸ Παχύνου δὲ ἐπὶ πορθμὸν πλείουσ ἢ χιλίουσ, εἶτα τὸ δίαρμα τὸ ἐπὶ στήλασ ἀπὸ πορθμοῦ μυρίουσ δισχιλίουσ, ἀπὸ στηλῶν δὲ ἐπὶ τὰ τελευταῖα τοῦ Ιἑροῦ ἀκρωτηρίου τῆσ Ἰβηρίασ περὶ τρισχιλίουσ. καὶ ἡ κάθετοσ δὲ οὐ καλῶσ εἴληπται, εἴπερ ἡ μὲν Νάρβων ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ παραλλήλου σχεδόν τι ἵδρυται τῷ διὰ Μασσαλίασ, αὕτη τε τῷ διὰ Βυζαντίου, καθάπερ καὶ Ἵππαρχοσ πείθεται, ἡ δὲ διὰ τοῦ πελάγουσ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ ἐστι τῷ διὰ πορθμοῦ καὶ τῆσ Ῥοδίασ, ἀπὸ δὲ τῆσ Ῥοδίασ εἰσ Βυζάντιον ὡσ ἂν ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ μεσημβρινοῦ κειμένων ἀμφοῖν περὶ πεντακισχιλίουσ, ὡσ εἰρήκασι, σταδίουσ· τοσοῦτοι γὰρ ἂν εἰε͂ν καὶ οἱ τῆσ εἰρημένησ καθέτου. ἐπεὶ δὲ καὶ τὸ μέγιστον δίαρμα τοῦ πελάγουσ τούτου τὸ ἀπὸ τῆσ Εὐρώπησ ἐπὶ τὴν Λιβύην πεντακισχιλίων που σταδίων λέγουσιν ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ Γαλατικοῦ κόλπου, δοκεῖ μοι πεπλανημένωσ λέγεσθαι τοῦτο, ἢ πολὺ τὴν Λιβύην κατὰ τοῦτο τὸ μέροσ προσνεύειν ἐπὶ τὴν ἄρκτον καὶ συνάπτειν τῷ διὰ τῶν στηλῶν παραλλήλῳ. καὶ τοῦτο οὐκ εὖ λέγεται τὸ πλησίον τῆσ Σαρδόνοσ τὴν λεχθεῖσαν κάθετον τελευτᾶν· οὐ γὰρ παραπλήσιον, ἀλλὰ πολὺ δυσμικώτερον εἶναι τὸ δίαρμα τοῦτο τῆσ Σαρδόνοσ, ὅλον σχεδόν τι ἀπολαμβάνον ἐν τῷ μεταξὺ πρὸσ τῷ Σαρδονίῳ τὸ Λιγυστικὸν πέλαγοσ· καὶ τῆσ παραλίασ δὲ τὰ μήκη πεπλεόνασται, πλὴν οὐκ ἐπὶ τοσοῦτόν γε. ἑξῆσ δὲ τὰ τοῦ Ἐρατοσθένουσ ἐπανορθοῖ, τὰ μὲν εὖ τὰ δὲ χεῖρον λέγων ἢ ἐκεῖνοσ.

ἐξ Ἰθάκησ μὲν γὰρ εἰσ Κόρκυραν τριακοσίουσ εἰπόντοσ, πλείουσ φησὶν εἶναι τῶν ἐνακοσίων, ἐξ Ἐπιδάμνου δὲ εἰσ Θεσσαλονίκειαν ἐνακοσίουσ ἀποδόντοσ, πλείουσ τῶν δισχιλίων φησί· ταῦτα μὲν εὖ. ἀπὸ δὲ Μασσαλίασ ἐπὶ στήλασ λέγοντοσ ἑπτακισχιλίουσ, ἀπὸ δὲ Πυρήνησ ἑξακισχιλίουσ, αὐτὸσ λέγει χεῖρον πλείουσ ἢ ἐνακισχιλίουσ τοὺσ ἀπὸ Μασσαλίασ, ἀπὸ δὲ Πυρήνησ μικρὸν ἐλάττουσ ἢ ὀκτακισχιλίουσ· ἐγγυτέρω γὰρ τῆσ ἀληθείασ ἐκεῖνοσ εἴρηκεν. οἱ γὰρ νῦν ὁμολογοῦσιν, εἴ τισ τὰσ τῶν ὁδῶν ἀνωμαλίασ ὑποτέμνοιτο, μὴ μείζω τῶν ἑξακισχιλίων σταδίων εἶναι τὸ μῆκοσ τὴν σύμπασαν Ἰβηρίαν ἀπὸ Πυρήνησ ἑώσ τῆσ ἑσπερίου πλευρᾶσ. ὁ δ’ αὐτὸν τὸν Τάγον ποταμὸν ὀκτακισχιλίων τίθησι τὸ μῆκοσ ἀπὸ τῆσ πηγῆσ μέχρι τῶν ἐκβολῶν, οὐ δή που τὸ σὺν τοῖσ σκολιώμασιν οὐ γὰρ γεωγραφικὸν τοῦτο, ἀλλ’ ἐπ’ εὐθείασ λέγων, καίτοι γε ἀπὸ Πυρήνησ αἱ τοῦ Τάγου πηγαὶ πλέον διέχουσιν ἢ χιλίουσ σταδίουσ. πάλιν δὲ τοῦτο μὲν ὀρθῶσ ἀποφαίνεται, ὅτι ἀγνοεῖ τὰ Ἰβηρικὰ ὁ Ἐρατοσθένησ, καὶ διότι περὶ αὐτῆσ ἔσθ’ ὅπου τὰ μαχόμενα ἀποφαίνεται· ὅσ γε μέχρι Γαδείρων ὑπὸ Γαλατῶν περιοικεῖσθαι φήσασ [τὰ] ἔξωθεν αὐτῆσ, εἴ γε τὰ πρὸσ δύσιν τῆσ Εὐρώπησ μέχρι Γαδείρων ἔχουσιν ἐκεῖνοι, τούτων ἐκλαθόμενοσ κατὰ τὴν τῆσ Ἰβηρίασ περίοδον τῶν Γαλατῶν οὐδαμοῦ μέμνηται. τό [τε] μῆκοσ τῆσ Εὐρώπησ ὅτι ἔλαττόν ἐστι τοῦ συνάμφω τῆσ τε Λιβύησ καὶ τῆσ Ἀσίασ ἐκθείσ, οὐκ ὀρθῶσ τὴν σύγκρισιν ποιεῖται·

τὸ μὲν γὰρ στόμα τὸ κατὰ στήλασ φησὶν ὅτι κατὰ τὴν ἰσημερινὴν δύσιν ἐστίν, ὁ δὲ Τάναϊσ ῥεῖ ἀπὸ θερινῆσ ἀνατολῆσ· ἐλαττοῦται δὴ τοῦ συνάμφω μήκουσ τῷ μεταξὺ τῆσ θερινῆσ ἀνατολῆσ καὶ τῆσ ἰσημερινῆσ· τοῦτο γὰρ ἡ Ἀσία προλαμβάνει πρὸσ τὴν ἰσημερινὴν ἀνατολὴν τοῦ πρὸσ τὰσ ἄρκτουσ ἡμικυκλίου. χωρὶσ γὰρ τοῦ περισκελοῦσ ἐν πράγμασιν εὐαποδότοισ καὶ ψεῦδόσ ἐστι τὸ ἀπὸ θερινῆσ ἀνατολῆσ τὸν Τάναϊν ῥεῖν· ἅπαντεσ γὰρ οἱ ἔμπειροι τῶν τόπων ἀπὸ τῶν ἄρκτων ῥεῖν φασιν εἰσ τὴν Μαιῶτιν, ὥστε τὰ στόματα τοῦ ποταμοῦ καὶ τὸ τῆσ Μαιώτιδοσ καὶ αὐτὸν τὸν ποταμόν, ἐφ’ ὅσον γνώριμόσ ἐστιν, ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ μεσημβρινοῦ κεῖσθαι. οὐκ ἄξιοι δὲ λόγου τινὲσ οἱ μὲν εἶπον ἀπὸ τῶν κατὰ τὸν Ἴστρον τόπων αὐτὸν τὰσ ἀρχὰσ ἔχειν καὶ ἀπὸ τῆσ ἑσπέρασ, οὐκ ἐνθυμηθέντεσ ὡσ μεταξὺ ὁ Τύρασ καὶ Βορυσθένησ καὶ Ὕπανισ μεγάλοι ποταμοὶ ῥέουσιν εἰσ τὸν Πόντον, ὁ μὲν τῷ Ἴστρῳ παράλληλοσ οἱ δὲ τῷ Τανάιδι·

οὔτε δὲ τοῦ Τύρα τῶν πηγῶν κατωπτευμένων οὔτε τοῦ Βορυσθένουσ οὔτε τοῦ Ὑπάνιοσ, πολὺ ἂν εἰή ἀγνωστότερα τὰ ἐκείνων ἀρκτικώτερα· ὥσθ’ ὁ δι’ ἐκείνων ἄγων ἐπὶ τὴν Μαιῶτιν τὸν Τάναϊν, εἶτ’ ἐπιστρέφων ἐπ’ αὐτήν αἱ γὰρ ἐκβολαὶ φανερῶσ ἐν τοῖσ προσαρκτίοισ μέρεσι τῆσ λίμνησ δείκνυνται καὶ τούτοισ τοῖσ ἑωθινωτάτοισ, πλαστὸσ ἄν τισ εἰή καὶ ἀπέραντοσ λόγοσ. ὡσ δ’ αὕτωσ ἀπέραντοσ καὶ ὁ διὰ τοῦ Καυκάσου πρὸσ ἄρκτον φήσασ ῥεῖν, εἶτ’ ἐπιστρέφειν εἰσ τὴν Μαιῶτιν· εἴρηται γὰρ καὶ τοῦτο. ἀπὸ μέντοι τῆσ ἀνατολῆσ οὐδεὶσ εἴρηκε τὴν ῥύσιν· καὶ γὰρ εἰ ἔρρει οὕτωσ, οὐκ ἂν ὑπεναντίωσ τῷ Νείλῳ καὶ τρόπον τινὰ κατὰ διάμετρον ῥεῖν αὐτὸν ἀπεφαίνοντο οἱ χαριέστεροι, ὡσ ἂν ἐπὶ ταὐτοῦ μεσημβρινοῦ ἢ παρακειμένου τινὸσ τῆσ ῥύσεωσ οὔσησ ἑκατέρῳ ποταμῷ. ἥ τε τοῦ μήκουσ τῆσ οἰκουμένησ μέτρησισ κατὰ παραλλήλου τῷ ἰσημερινῷ ἐστιν, ἐπειδὴ καὶ αὐτὴ ἐπὶ μῆκοσ οὕτωσ ἐκτέταται ὥστε καὶ τῶν ἠπείρων ἑκάστησ οὕτω δεῖ λαμβάνειν τὸ μῆκοσ μεταξὺ μεσημβρινῶν δυεῖν κείμενον.

τά τε μέτρα τῶν μηκῶν σταδιασμοί εἰσιν, οὓσ θηρεύομεν, ἢ δι’ αὐτῶν ἐκείνων ἰόντεσ ἢ τῶν παραλλήλων ὁδῶν ἢ πόρων. ὁ δὲ τοῦτον ἀφεὶσ τὸν τρόπον καινὸν εἰσάγει τὸ μεταξὺ τῆσ τε θερινῆσ ἀνατολῆσ καὶ τῆσ ἰσημερινῆσ τμῆμά τι τοῦ ἀρκτικοῦ ἡμικυκλίου. πρὸσ δὲ τὰ ἀμετάπτωτα οὐδεὶσ κανόσι καὶ μέτροισ χρῆται τοῖσ μεταπτώτοισ οὐδὲ τοῖσ κατ’ ἄλλην καὶ ἄλλην σχέσιν λεγομένοισ πρὸσ τὰ καθ’ αὑτὰ καὶ διαφοράν. τὸ μὲν οὖν μῆκοσ ἀμετάπτωτον καὶ καθ’ αὑτὸ λέγεται, ἀνατολὴ δ’ ἰσημερινὴ καὶ δύσισ, ὡσ δ’ αὕτωσ θερινή τε καὶ χειμερινή, οὐ καθ’ αὑτὴν ἀλλὰ πρὸσ ἡμᾶσ· ἡμῶν δ’ ἄλλοτ’ ἄλλῃ μεταχωρούντων, ἄλλοτ’ ἄλλοι τόποι καὶ δύσεών εἰσι καὶ ἀνατολῶν ἰσημερινῶν τε καὶ τροπικῶν, τὸ δὲ μῆκοσ μένει ταὐτὸν τῆσ ἠπείρου. Τάναϊν μὲν οὖν καὶ Νεῖλον οὐκ ἄτοπον πέρασ ποιεῖσθαι, θερινὴν δ’ ἀνατολὴν ἢ ἰσημερινὴν καινόν. προπεπτωκυίασ δὲ τῆσ Εὐρώπησ ἄκραισ πλείοσι, βέλτιον μὲν οὗτοσ εἴρηκεν περὶ αὐτῶν Ἐρατοσθένουσ, οὔπω δὲ ἱκανῶσ·

νῦν δ’ ἀρκέσει ταῦτα λεχθέντα πρὸσ τοὺσ πρὸ ἡμῶν, ὅσουσ ᾠήθημεν ἱκανοὺσ εἶναι παρατεθέντασ ἐκμαρτυρεῖν ἡμῖν, ὅτι δικαίωσ προειλόμεθα καὶ αὐτοὶ τὸ αὐτὸ τοῦτο ἔργον τοσαύτησ ἐπανορθώσεωσ καὶ προσθήκησ δεόμενον. ἐκεῖνοσ μὲν γὰρ τρεῖσ ἔφη, τὴν ἐπὶ τὰσ στήλασ καθήκουσαν, ἐφ’ ἧσ ἡ Ἰβηρία, καὶ τὴν ἐπὶ τὸν πορθμόν, ἐφ’ ἧσ ἡ Ἰταλία, καὶ τρίτην τὴν κατὰ Μαλέασ, ἐφ’ ἧσ τὰ μεταξὺ τοῦ Ἀδρίου καὶ τοῦ Εὐξείνου πάντ’ ἔθνη καὶ τοῦ Τανάιδοσ. οὗτοσ δὲ τὰσ μὲν δύο τὰσ πρώτασ ὁμοίωσ ἐκτίθεται, τρίτην δὲ τὴν κατὰ Μαλέασ καὶ Σούνιον, ἐφ’ ἧσ ἡ Ἑλλὰσ πᾶσα καὶ ἡ Ἰλλυρὶσ καὶ τῆσ Θρᾴκησ τινά, τετάρτην δὲ τὴν κατὰ τὴν Θρᾳκίαν χερρόνησον, ἐφ’ ἧσ τὰ κατὰ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον στενά ἔχουσι δ’ αὐτὴν Θρᾷκεσ, πέμπτην δὲ τὴν κατὰ τὸν Κιμμερικὸν Βόσπορον καὶ τὸ στόμα τῆσ Μαιώτιδοσ. τὰσ μὲν οὖν δύο τὰσ πρώτασ δοτέον· ἁπλοῖσ γάρ τισι περιλαμβάνονται κόλποισ, ἡ μὲν τῷ μεταξὺ τῆσ Κάλπησ καὶ τοῦ ἱεροῦ ἀκρωτηρίου, ἐν ᾧ τὰ Γάδειρα, καὶ τῷ μεταξὺ στηλῶν καὶ τῆσ Σικελίασ πελάγει· ἡ δὲ τούτῳ τε καὶ τῷ Ἀδρίᾳ, καίτοι ἥ γε τῶν Ιἀπύγων ἄκρα παρεμπίπτουσα καὶ τὴν Ἰταλίαν δικόρυφον ποιοῦσα ἔχει τινὰ ἀντέμφασιν· αἱ λοιπαὶ δ’ ἔτι ἐναργέστερον ποικίλαι καὶ πολυμερεῖσ οὖσαι ζητοῦσιν ἄλλην διαίρεσιν. ὡσ δ’ αὕτωσ ἔχει καὶ ἡ εἰσ ἓξ διαίρεσισ τὴν ὁμοίαν ἔνστασιν ἀκολούθωσ ταῖσ ἄκραισ διειλημμένη. ποιησόμεθα δ’ ἡμεῖσ ἐν τοῖσ καθ’ ἕκαστα τὴν προσήκουσαν ἐπανόρθωσιν καὶ τούτων καὶ τῶν ἄλλων, ὅσα ἔν τε τῇ Εὐρώπῃ διημάρτηται καὶ ἐν τῇ τῆσ Λιβύησ περιοδείᾳ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Strabo, Geography, book 2, chapter 4

(스트라본, 지리학, book 2, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION