헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́02́03́010́

(스트라본, 지리학, book 2, chapter 3 10:)

θυοτ; 1Ἐγὼ μὲν οὖν" φησί "μέχρι [δεῦρο] τῆσ περὶ τὸν "Εὔδοξον ἱστορίασ ἥκω· τί δ’ ὕστερον συνέβη τοὺσ ἐκ "Γαδείρων καὶ τῆσ Ἰβηρίασ εἰκὸσ εἰδέναι. " ἐκ πάντων δὴ τούτων φησὶ δείκνυσθαι διότι ἡ οἰκουμένη κύκλῳ περιρρεῖται τῷ ὠκεανῷ· "οὐ γάρ μιν δεσμὸσ περιβάλλεται ἠπείροιο, ἀλλ’ ἐσ ἀπειρεσίην κέχυται· τό μιν οὔτι μιαίνει. " θαυμαστὸσ δὴ κατὰ πάντα ἐστὶν ὁ Ποσειδώνιοσ, τὸν μὲν τοῦ μάγου περίπλουν, ὃν Ἡρακλείδησ εἶπεν, ἀμάρτυρον νομίσασ, καὶ αὐτῶν τῶν ὑπὸ Δαρείου πεμφθέντων, ὃν Ἡρόδοτοσ ἱστορεῖ, τὸ δὲ Βεργαῖον διήγημα τοῦτο ἐν πίστεωσ μέρει τιθείσ, εἴθ’ ὑπ’ αὐτοῦ πεπλασμένον εἴτ’ ἄλλων πλασάντων πιστευθέν. τίσ γὰρ ἡ πιθανότησ πρῶτον μὲν τῆσ κατὰ τὸν Ἰνδὸν περιπετείασ; ὁ γὰρ Ἀράβιοσ κόλποσ ποταμοῦ δίκην στενόσ ἐστι καὶ μακρὸσ [πεντακισχιλίουσ] ἐπὶ μυρίοισ που σταδίουσ μέχρι τοῦ στόματοσ, καὶ τούτου στενοῦ παντάπασιν ὄντοσ· οὐκ εἰκὸσ δ’ οὔτ’ ἔξω που τὸν πλοῦν ἔχοντασ εἰσ τὸν κόλπον παρωσθῆναι τοὺσ Ἰνδοὺσ κατὰ πλάνην τὰ γὰρ στενὰ ἀπὸ τοῦ στόματοσ δηλώσειν ἔμελλε τὴν πλάνην, οὔτ’ εἰσ τὸν κόλπον ἐπίτηδεσ καταχθεῖσιν ἔτι πλάνησ ἦν πρόφασισ καὶ ἀνέμων ἀστάτων. λιμῷ τε πῶσ περιεῖδον ἅπαντασ ἀπολλυμένουσ σφᾶσ πλὴν ἑνόσ; περιγενόμενόσ τε πῶσ ἱκανὸσ ἦν μόνοσ κατευθύνειν τὸ πλοῖον οὐ μικρὸν ὂν τά γε τηλικαῦτα πελάγη διαίρειν δυνάμενον; τίσ δ’ ἡ ὀξυμάθεια τῆσ διαλέκτου, ἀφ’ ἧσ ἱκανὸσ ἦν πεῖσαι τὸν βασιλέα, ὡσ δυνάμενοσ τοῦ πλοῦ καθηγήσασθαι; τίσ δ’ ἡ σπάνισ τῷ Εὐεργέτῃ τῶν τοιούτων καθηγεμόνων, ἤδη γνωριζομένησ ὑπὸ πολλῶν τῆσ ταύτῃ θαλάττησ; ὁ δὲ δὴ σπονδοφόροσ καὶ θεωρὸσ τῶν Κυζικηνῶν πῶσ ἀφεὶσ τὴν πόλιν εἰσ Ἰνδοὺσ ἔπλει; πῶσ δὲ ἐπιστεύθη τηλικαύτην χρείαν; πῶσ δ’ ἐπανιὼν ἀφαιρεθεὶσ πάντα παρὰ τὴν ἐλπίδα καὶ ἀτιμωθεὶσ ἔτι μείζονα ἐπιστεύθη παρασκευὴν δώρων; ἐπανιὼν δὲ καὶ παρενεχθεὶσ εἰσ τὴν Αἰθιοπίαν τίνοσ χάριν ἢ τὰσ διαλέκτουσ ἀπεγράφετο, ἢ τὸ ἀκρόπρῳρον ἐπυνθάνετο τῆσ ἁλιάδοσ πόθεν ἐκπέσοι; τὸ γὰρ μαθεῖν ὅτι ἀπὸ δύσεωσ πλεόντων ἦν ναυάγιον οὐδενὸσ ἔμελλεν ὑπάρξειν σημεῖον, ἐπεὶ καὶ αὐτὸσ ἔμελλεν ἀπὸ δύσεωσ πλεῖν κατὰ τὴν ἐπάνοδον. ἐλθὼν δ’ οὖν εἰσ Ἀλεξάνδρειαν, φωραθεὶσ ὡσ νενοσφισμένοσ πολλά, πῶσ οὐκ ἐκολάσθη, ἀλλὰ καὶ περιῄει τοὺσ ναυκλήρουσ διαπυνθανόμενοσ, δεικνὺσ ἅμα τὸ ἀκρόπρῳρον; ὁ δὲ γνωρίσασ οὐχὶ θαυμαστόσ; ὁ δὲ πιστεύσασ οὐ θαυμασιώτεροσ καὶ κατ’ ἐλπίδα τοιαύτην ἐπανιὼν εἰσ τὴν οἰκείαν καὶ μετοικισμὸν ἐκεῖθεν ποιησάμενοσ εἰσ τὰ ἔξω στηλῶν; ἀλλ’ οὐδ’ ἐξὸν ἦν ἄνευ προστάγματοσ ἐξ Ἀλεξανδρείασ ἀνάγεσθαι, καὶ ταῦτα νενοσφισμένῳ βασιλικὰ χρήματα. οὐδέ γε λαθεῖν ἐκπλεύσαντα ἐνεδέχετο τοσαύτῃ φρουρᾷ κεκλεισμένου τοῦ λιμένοσ καὶ τῶν ἄλλων ἐξόδων, ὅσην καὶ νῦν ἔτι διαμένουσαν ἔγνωμεν ἡμεῖσ ἐπιδημοῦντεσ τῇ Ἀλεξανδρείᾳ πολὺν χρόνον, καίτοι τὰ νῦν πολὺ ἀνεῖται, Ῥωμαίων ἐχόντων· αἱ βασιλικαὶ δὲ φρουραὶ πολὺ ἦσαν πικρότεραι. ἐπειδὴ δὲ καὶ ἀπῆρεν εἰσ τὰ Γάδειρα καὶ ναυπηγησάμενοσ ἔπλει βασιλικῶσ, διαλυθέντοσ αὐτῷ τοῦ πλοίου, πῶσ μὲν ἐναυπηγήσατο τρίτον λέμβον ἐν τῇ ἐρήμῳ; πῶσ δὲ πλέων πάλιν καὶ εὑρὼν τοὺσ ἑσπερίουσ Αἰθίοπασ τοῖσ ἑῴοισ ὁμογλώττουσ οὐκ ὠρέχθη διανύσαι τὸν ἑξῆσ πλοῦν, οὕτω χαῦνοσ ὢν πρὸσ τὸ φιλέκδημον, μικρὸν ἔχειν ἐλπίσασ λοιπὸν τὸ ἄγνωστον, ἀλλ’ ἀφεὶσ ταῦτα τῆσ διὰ Βόγου ναυστολίασ ἐπεθύμησε; πῶσ δ’ ἔγνω τὴν λάθρᾳ κατ’ αὐτοῦ συνισταμένην ἐπιβουλήν; τί δὲ τοῦτ’ ἦν τῷ Βόγῳ πλεονέκτημα ὁ τἀνθρώπου ἀφανισμόσ, ἐξὸν ἄλλωσ ἀποπέμψασθαι; γνοὺσ δὲ τὴν ἐπιβουλὴν πῶσ ἔφθη φυγὼν εἰσ ἀσφαλεῖσ τόπουσ; ἕκαστον γὰρ τῶν τοιούτων οὐκ ἀδύνατον μέν, ἀλλὰ χαλεπὸν καὶ σπανίωσ γινόμενον μετὰ τύχησ τινόσ· τῷ δ’ εὐτυχεῖν ἀεὶ συνέβαινεν εἰσ κινδύνουσ καθισταμένῳ συνεχεῖσ. πῶσ δ’ οὐκ ἔδεισεν ἀποδρὰσ τὸν Βόγον πλεῖν πάλιν παρὰ τὴν Λιβύην σὺν παρασκευῇ δυναμένῃ συνοικίσαι νῆσον; οὐ πολὺ οὖν ἀπολείπεται ταῦτα τῶν Πυθέου καὶ Εὐημέρου καὶ Ἀντιφάνουσ ψευσμάτων. ἀλλ’ ἐκείνοισ μὲν συγγνώμη τοῦτ’ αὐτὸ ἐπιτηδεύουσιν, ὥσπερ τοῖσ θαυματοποιοῖσ· τῷ δ’ ἀποδεικτικῷ καὶ φιλοσόφῳ, σχεδὸν δέ τι καὶ περὶ πρωτείων ἀγωνιζομένῳ, τίσ ἂν συγγνοίη; ταῦτα μὲν οὖν οὐκ εὖ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Strabo, Geography, book 2, chapter 3 10:

(스트라본, 지리학, book 2, chapter 3 10:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION