Sophocles, Oedipus Tyrannus, choral, strophe 2

(소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, choral, strophe 2)

Ἀπόλλων τάδ’ ἦν, Ἀπόλλων, φίλοι, ὁ κακὰ κακὰ τελῶν ἐμὰ τάδ’ ἐμὰ πάθεα. ἔπαισε δ’ αὐτόχειρ νιν οὔτισ, ἀλλ’ ἐγὼ τλάμων. τί γὰρ ἔδει μ’ ὁρᾶν, ὅτῳ γ’ ὁρῶντι μηδὲν ἦν ἰδεῖν γλυκύ; ἦν τᾷδ’ ὅπωσπερ καὶ σύ φῄσ. τί δῆτ’ ἐμοὶ βλεπτὸν ἢ στερκτὸν ἢ προσήγορον ἔτ’ ἔστ’ ἀκούειν ἡδονᾷ φίλοι; ἀπάγετ’ ἐκτόπιον ὅ τι τάχιστά με, ἀπάγετ’, ὦ φίλοι, τὸν μέγ’ ὀλέθριον τὸν καταρατότατον, ἔτι δὲ καὶ θεοῖσ ἐχθρότατον βροτῶν. δείλαιε τοῦ νοῦ τῆσ τε συμφορᾶσ ἴσον, ὡσ σ’ ἠθέλησα μηδέ γ’ ἂν γνῶναί ποτε.

상위

Oedipus Tyrannus (오이디푸스 튀란노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION