Sophocles, Oedipus Tyrannus, choral, antistrophe 2

ἀλλ ὁ μὲν οὖν Ζεὺς ὅ τ Ἀπόλλων ξυνετοὶ καὶ τὰ βροτῶν εἰδότες:? ἀνδρῶν δ ὅτι μάντις πλέον ἢ γὼ φέρεται, κρίσις οὔκ ἔστιν ἀλαθής: σοφίᾳ δ ἂν σοφίαν παραμείψειεν ἀνήρ. ἀλλ οὔποτ ἔγωγ ἄν, πρὶν ἴδοιμ ὀρθὸν ἔπος, μεμφομένων ἂν καταφαίην. φανερὰ γὰρ ἐπ αὐτῷ, πτερόεσς ἦλθε κόρα ποτέ, καὶ σοφὸς ὤφθη βασάνῳ θ ἁδύπολις τῷ ἀπ ἐμᾶς φρενὸς οὔποτ ὀφλήσει κακίαν.?