Sophocles, Ichneutae 25:

(소포클레스, Ichneutae 25:)

μὴ νῦν ἀπίστει· πιστὰ γάρ σε προσγελᾷ θεᾶσ ἔπη. καὶ πῶσ πίθωμαι τοῦ θανόντοσ φθέγμα τοιοῦτον βρέμειν; πιθοῦ· θανὼν γὰρ ἔσχε φωνήν, ζῶν δ’ ἄναυδοσ ἦν ὁ θήρ. ποῖόσ τισ ἦν εἶδοσ; προμήκησ, ἢ ’πίκυρτοσ, ἢ βραχύσ; βραχύσ, χυτρώδησ, ποικίλῃ δορᾷ κατερρικνωμένοσ. ὡσ αἰέλουροσ εἰκάσαι πέφυκεν ἢ τὼσ πόρδαλισ; πλεῖστον μεταξύ· γογγύλον γάρ ἐστι καὶ βραχυσκελέσ. οὐδ’ ὡσ ἰχνευμ<ων> προσφερὲσ πέφυκεν οὐδ’ ὡσ καρκίν<οσ>; οὐδ’ αὖ τοιοῦτόν ἐστιν· ἀλλ’ ἄλλον τιν’ ἐξευροῦ τρόπον. ἀλλ’ ὡσ κεράστησ κάνθαροσ δῆτ’ ἐστὶν Αἰτναῖοσ φυήν; νῦν ἐγγὺσ ἔγνωσ ᾧ μάλιστα προσφερὲσ τὸ κνώδαλον. τί δ’ αὖ τὸ φωνοῦν ἐστιν αὐτοῦ, τοὐντὸσ ἢ τοὔξω, φράσον. λοφορίνη σύγγονοσ τῶν ὀστράκων. ποῖον δὲ τοὔνομ’ ἐννέπεισ; πόρσυνον, εἴ τι πλέον ἔχεισ. τὸν θῆρα μὲν χέλυν, τὸ φωνοῦν δ’ αὖ λύραν ὁ παῖσ καλεῖ. κτέανον ησύ τινι; δέρμα κστ ον ὧδε κλαγγάνει όρωσ ἐρείδεται πλεκτα λάδοσ κ κόλλοπεσ δε αμματω ον καὶ τοῦτο λύπησ ἔστ’ ἄκεστρον καὶ παραψυκτήριον κείνῳ μόνον, χαίρει δ’ ἀλύων καί τι προσφωνῶν μέλοσ ξύμφωνον·

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION