Sophocles, Ichneutae 6:

θεὸσ Τύχη καὶ δαῖμον ἰθυντήριε, τυχεῖν με πράγουσ οὗ δράμημ’ ἐπείγεται, λείαν ἄγραν σύλησιν ἐκκυνηγέσαι Φοίβου κλοπαίασ βοῦσ ἀπεστερημένου. τῶν εἴ τισ ὀπτήρ ἐστιν ἢ κατήκοοσ, ἐμοί τ’ ἂν εἰή προσφιλὴσ φράσασ τόδε Φοίβῳ τ’ ἄνακτι συντελὴσ εὐεργέτησ. ατσ τοῦ λόγουθ’ ἅμα μήνυτρα ἰὼ σ ϋηο δ’ οὐδ φησίν τισ;