Sophocles, episode 1:

(소포클레스, episode 1:)

ὦ Ζεῦ, δέδορκα φάσμ’ ἄνευ φθόνου μὲν οὐ πεπτωκόσ· εἰ δ’ ἔπεστι νέμεσισ, οὐ λέγω. χαλᾶτε πᾶν κάλυμμ’ ἀπ’ ὀφθαλμῶν, ὅπωσ τὸ συγγενέσ τοι κἀπ’ ἐμοῦ θρήνων τύχῃ. αὐτὸσ σὺ βάσταζ’· οὐκ ἐμὸν τόδ’, ἀλλὰ σόν, τὸ ταῦθ’ ὁρᾶν τε καὶ προσηγορεῖν φίλωσ. ἀλλ’ εὖ παραινεῖσ κἀπιπείσομαι· σὺ δέ, εἴ που κατ’ οἶκόν μοι Κλυταιμνήστρα, κάλει. αὕτη πέλασ σοῦ· μηκέτ’ ἄλλοσε σκόπει. οἴμοι, τί λεύσσω; τίνα φοβεῖ; τίν’ ἀγνοεῖσ; τίνων ποτ’ ἀνδρῶν ἐν μέσοισ ἀρκυστάτοισ πέπτωχ’ ὁ τλήμων; οὐ γὰρ αἰσθάνει πάλαι ζῶντασ θανοῦσιν οὕνεκ’ ἀνταυδᾷσ ἴσα; οἴμοι, ξυνῆκα τοὔποσ· οὐ γὰρ ἔσθ’ ὅπωσ ὅδ’ οὐκ Ὀρέστησ ἔσθ’ ὁ προσφωνῶν ἐμέ. καὶ μάντισ ὢν ἄριστοσ ἐσφάλλου πάλαι. ὄλωλα δὴ δείλαιοσ. ἀλλά μοι πάρεσ κἂν σμικρὸν εἰπεῖν. μὴ πέρα λέγειν ἐά πρὸσ θεῶν, ἀδελφέ, μηδὲ μηκύνειν λόγουσ. τί γὰρ βροτῶν ἂν σὺν κακοῖσ μεμιγμένων θνῄσκειν ὁ μέλλων οὐ χρόνου κέρδοσ φέροι; ἀλλ’ ὡσ τάχιστα κτεῖνε καὶ κτανὼν πρόθεσ ταφεῦσιν, ὧν τόνδ’ εἰκόσ ἐστι τυγχάνειν, ἄποπτον ἡμῶν· ὡσ ἐμοὶ τόδ’ ἂν κακῶν μόνον γένοιτο τῶν πάλαι λυτήριον.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION