Sophocles, choral, antistrophe 2

(소포클레스, choral, antistrophe 2)

καὶ μὴν πάρεισιν οἵδε· φοινία δὲ χεὶρ στάζει θυηλῆσ Ἄρεοσ, οὐδ’ ἔχω ψέγειν. Ὀρέστα, πῶσ κυρεῖτε; τἀν δόμοισι μὲν καλῶσ, Ἀπόλλων εἰ καλῶσ ἐθέσπισεν. τέθνηκεν ἡ τάλαινα; μηκέτ’ ἐκφοβοῦ μητρῷον ὥσ σε λῆμ’ ἀτιμάσει ποτέ. παύσασθε· λεύσσω γὰρ Αἴγισθον ἐκ προδήλου. ὦ παῖδεσ, οὐκ ἄψορρον; εἰσορᾶτε ποῦ τὸν ἄνδρ’; ἐφ’ ἡμῖν οὗτοσ ἐκ προαστίου χωρεῖ γεγηθὼσ. . . βᾶτε κατ’ ἀντιθύρων ὅσον τάχιστα, νῦν, τὰ πρὶν εὖ θέμενοι, τάδ’ ὡσ πάλιν. θάρσει· τελοῦμεν. ᾗ νοεῖσ ἔπειγέ νυν. καὶ δὴ βέβηκα. τἀνθάδ’ ἂν μέλοιτ’ ἐμοί. δι’ ὠτὸσ ἂν παῦρά γ’ ὡσ ἠπίωσ ἐννέπειν πρὸσ ἄνδρα τόνδε συμφέροι, λαθραῖον ὡσ ὀρούσῃ πρὸσ δίκασ ἀγῶνα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION