Sophocles, Antigone, choral, strophe 4

(소포클레스, Antigone, choral, strophe 4)

ὤμοι μοι, τάδ’ οὐκ ἐπ’ ἄλλον βροτῶν ἐμᾶσ ἁρμόσει ποτ’ ἐξ αἰτίασ. ἐγὼ γάρ σ’ ἐγὼ ἔκανον, ὢ μέλεοσ, ἐγώ, φάμ’ ἔτυμον. ἰὼ πρόσπολοι, ἄγετέ μ’ ὅτι τάχιστ’, ἄγετέ μ’ ἐκποδών, τὸν οὐκ ὄντα μᾶλλον ἢ μηδένα. κέρδη παραινεῖσ, εἴ τι κέρδοσ ἐν κακοῖσ. βράχιστα γὰρ κράτιστα τἀν ποσὶν κακά.