Sophocles, Antigone, choral, strophe 2

(소포클레스, Antigone, choral, strophe 2)

οἴμ’ ὡσ ἐοίκασ ὀψὲ τὴν δίκην ἰδεῖν. οἴμοι, ἔχω μαθὼν δείλαιοσ· ἐν δ’ ἐμῷ κάρᾳ θεὸσ τότ’ ἄρα τότε μέγα βάροσ μ’ ἔχων ἔπαισεν, ἐν δ’ ἔσεισεν ἀγρίαισ ὁδοῖσ, οἴμοι, λακπάτητον ἀντρέπων χαράν. φεῦ φεῦ, ὦ πόνοι βροτῶν δύσπονοι. ὦ δέσποθ’, ὡσ ἔχων τε καὶ κεκτημένοσ, τὰ μὲν πρὸ χειρῶν τάδε φέρων, τὰ δ’ ἐν δόμοισ ἐοίκασ ἥκειν καὶ τάχ’ ὄψεσθαι κακά. τί δ’ ἔστιν αὖ κάκιον ἐκ κακῶν ἔτι;

γυνὴ τέθνηκε, τοῦδε παμμήτωρ νεκροῦ, δύστηνοσ, ἄρτι νεοτόμοισι πλήγμασιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION