Sophocles, Antigone, episode 1:

(소포클레스, Antigone, episode 1:)

ὦ πάντεσ ἀστοί, τῶν λόγων ἐπῃσθόμην πρὸσ ἔξοδον στείχουσα, Παλλάδοσ θεᾶσ ὅπωσ ἱκοίμην εὐγμάτων προσήγοροσ. καὶ τυγχάνω τε κλῇθρ’ ἀνασπαστοῦ πύλησ χαλῶσα καί με φθόγγοσ οἰκείου κακοῦ βάλλει δι’ ὤτων· ὑπτία δὲ κλίνομαι δείσασα πρὸσ δμωαῖσι κἀποπλήσσομαι ἀλλ’ ὅστισ ἦν ὁ μῦθοσ αὖθισ εἴπατε· κακῶν γὰρ οὐκ ἄπειροσ οὖσ’ ἀκούσομαι. ἐγώ, φίλη δέσποινα, καὶ παρὼν ἐρῶ κοὐδὲν παρήσω τῆσ ἀληθείασ ἔποσ. τί γάρ σε μαλθάσσοιμ’ ἂν ὧν ἐσ ὕστερον ψεῦσται φανούμεθ’; ὀρθὸν ἁλήθει’ ἀεί. ἐγὼ δὲ σῷ ποδαγὸσ ἑσπόμην πόσει πεδίον ἐπ’ ἄκρον, ἔνθ’ ἔκειτο νηλεὲσ κυνοσπάρακτον σῶμα Πολυνείκουσ ἔτι· καὶ τὸν μέν, αἰτήσαντεσ ἐνοδίαν θεὸν Πλούτωνά τ’ ὀργὰσ εὐμενεῖσ κατασχεθεῖν λούσαντεσ ἁγνὸν λουτρόν, ἐν νεοσπάσιν θαλλοῖσ ὃ δὴ λέλειπτο συγκατῄθομεν, καὶ τύμβον ὀρθόκρανον οἰκείασ χθονὸσ χώσαντεσ αὖθισ πρὸσ λιθόστρωτον κόρησ νυμφεῖον Αἵδου κοῖλον εἰσεβαίνομεν. φωνῆσ δ’ ἄπωθεν ὀρθίων κωκυμάτων κλύει τισ ἀκτέριστον ἀμφὶ παστάδα, καὶ δεσπότῃ Κρέοντι σημαίνει μολών. τῷ δ’ ἀθλίασ ἄσημα περιβαίνει βοῆσ ἑρ́ποντι μᾶλλον ἆσσον, οἰμώξασ δ’ ἔποσ ἱήσι δυσθρήνητον· ὦ τάλασ ἐγώ, ἆρ’ εἰμὶ μάντισ; ἆρα δυστυχεστάτην κέλευθον ἑρ́πω τῶν παρελθουσῶν ὁδῶν; παιδόσ με σαίνει φθόγγοσ. ἀλλὰ πρόσπολοι, ἴτ’ ἆσσον ὠκεῖσ καὶ παραστάντεσ τάφῳ ἀθρήσαθ’, ἁρμὸν χώματοσ λιθοσπαδῆ δύντεσ πρὸσ αὐτὸ στόμιον, εἰ τὸν Αἵμονοσ φθόγγον συνίημ’ ἢ θεοῖσι κλέπτομαι.

상위

Antigone

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION