Sophocles, Antigone, episode 1:

ὦ πάντες ἀστοί, τῶν λόγων ἐπῃσθόμην πρὸς ἔξοδον στείχουσα, Παλλάδος θεᾶς ὅπως ἱκοίμην εὐγμάτων προσήγορος.? καὶ τυγχάνω τε κλῇθρ ἀνασπαστοῦ πύλης χαλῶσα καί με φθόγγος οἰκείου κακοῦ βάλλει δι ὤτων: ὑπτία δὲ κλίνομαι δείσασα πρὸς δμωαῖσι κἀποπλήσσομαι ἀλλ ὅστις ἦν ὁ μῦθος αὖθις εἴπατε: κακῶν γὰρ οὐκ ἄπειρος οὖς ἀκούσομαι. ἐγώ, φίλη δέσποινα, καὶ παρὼν ἐρῶ κοὐδὲν παρήσω τῆς ἀληθείας ἔπος. τί γάρ σε μαλθάσσοιμ ἂν ὧν ἐς ὕστερον ψεῦσται φανούμεθ· ὀρθὸν ἁλήθει ἀεί. ἐγὼ δὲ σῷ ποδαγὸς ἑσπόμην πόσει πεδίον ἐπ ἄκρον, ἔνθ ἔκειτο νηλεὲς κυνοσπάρακτον σῶμα Πολυνείκους ἔτι: καὶ τὸν μέν, αἰτήσαντες ἐνοδίαν θεὸν Πλούτωνά τ ὀργὰς εὐμενεῖς κατασχεθεῖν λούσαντες ἁγνὸν λουτρόν, ἐν νεοσπάσιν θαλλοῖς ὃ δὴ λέλειπτο συγκατῄθομεν, καὶ τύμβον ὀρθόκρανον οἰκείας χθονὸς χώσαντες αὖθις πρὸς λιθόστρωτον κόρης νυμφεῖον Αἵδου κοῖλον εἰσεβαίνομεν. φωνῆς δ ἄπωθεν ὀρθίων κωκυμάτων κλύει τις ἀκτέριστον ἀμφὶ παστάδα, καὶ δεσπότῃ Κρέοντι σημαίνει μολών. τῷ δ ἀθλίας ἄσημα περιβαίνει βοῆς ἑρ´ποντι μᾶλλον ἆσσον, οἰμώξας δ ἔπος ἱήσι δυσθρήνητον: ὦ τάλας ἐγώ, ἆρ εἰμὶ μάντις· ἆρα δυστυχεστάτην κέλευθον ἑρ´πω τῶν παρελθουσῶν ὁδῶν· παιδός με σαίνει φθόγγος. ἀλλὰ πρόσπολοι, ἴτ ἆσσον ὠκεῖς καὶ παραστάντες τάφῳ ἀθρήσαθ, ἁρμὸν χώματος λιθοσπαδῆ δύντες πρὸς αὐτὸ στόμιον, εἰ τὸν Αἵμονος φθόγγον συνίημ ἢ θεοῖσι κλέπτομαι.?