Sophocles, Antigone, choral, strophe 1

εὐδαίμονεσ οἷσι κακῶν ἄγευστοσ αἰών. οἷσ γὰρ ἂν σεισθῇ θεόθεν δόμοσ, ἄτασ οὐδὲν ἐλλείπει γενεᾶσ ἐπὶ πλῆθοσ ἑρ́πον· ὅμοιον ὥστε ποντίαισ οἶδμα δυσπνόοισ ὅταν Θρῄσσαισιν ἔρεβοσ ὕφαλον ἐπιδράμῃ πνοαῖσ, κυλίνδει βυσσόθεν κελαινὰν θῖνα καὶ δυσάνεμοι, στόνῳ βρέμουσι δ’ ἀντιπλῆγεσ ἀκταί.