Sophocles, Ajax, choral, strophe 2

(소포클레스, Ajax, choral, strophe 2)

ἦ που παλαιᾷ μὲν σύντροφοσ ἁμέρᾳ, λευκῷ δὲ γήρᾳ μάτηρ νιν ὅταν νοσοῦντα φρενομόρωσ ἀκούσῃ, αἴλινον αἴλινον οὐδ’ οἰκτρᾶσ γόον ὄρνιθοσ ἀηδοῦσ ἥσει δύσμοροσ, ἀλλ’ ὀξυτόνουσ μὲν ᾠδὰσ θρηνήσει, χερόπλακτοι δ’ ἐν στέρνοισι πεσοῦνται δοῦποι καὶ πολιᾶσ ἄμυγμα χαίτασ.