Polybius, Histories, book 20, chapter 10

(폴리비오스, Histories, book 20, chapter 10)

Πλὴν ταῦτα κρίναντεσ ἐξέπεμψαν ἅμα τῷ Λευκίῳ τοὺσ περὶ Φαινέαν διασαφήσοντασ τὰ δεδογμένα τῷ Μανίῳ κατὰ σπουδήν· οἳ καὶ συμμίξαντεσ τῷ στρατηγῷ καὶ πάλιν ὁμοίωσ δικαιολογηθέντεσ ὑπὲρ αὑτῶν, ἐπὶ καταστροφῆσ εἶπαν διότι κέκριται τοῖσ Αἰτωλοῖσ σφᾶσ αὐτοὺσ ἐγχειρίζειν εἰσ τὴν Ῥωμαίων πίστιν.

ὁ δὲ Μάνιοσ μεταλαβών "Οὐκοῦν οὕτωσ ἔχει ταῦτα," φησίν, " ὦ ἄνδρεσ Αἰτωλοί;

δεύτερον Δικαίαρχον ἔκδοτον δοῦναι καὶ Μενέστρατον τὸν Ἠπειρώτην," ὃσ ἐτύγχανε τότε παραβεβοηθηκὼσ εἰσ Ναύπακτον, "σὺν δὲ τούτοισ Ἀμύνανδρον τὸν βασιλέα καὶ τῶν Ἀθαμάνων τοὺσ ἅμα τούτῳ συναποχωρήσαντασ πρὸσ αὐτούσ.

" ὁ δὲ Φαινέασ μεσολαβήσασ "Ἀλλ’ οὔτε δίκαιον," ἔφησεν, "οὔθ’ Ἑλληνικόν ἐστιν, ὦ στρατηγέ, τὸ παρακαλούμενον.

ὁ δὲ Μάνιοσ οὐχ οὕτωσ ὀργισθεὶσ ὡσ βουλόμενοσ εἰσ ἔννοιαν αὐτοὺσ ἀγαγεῖν τῆσ περιστάσεωσ καὶ καταπλήξασθαι τοῖσ ὅλοισ, "Ἔτι γὰρ ὑμεῖσ ἑλληνοκοπεῖτε" φησὶ "καὶ περὶ τοῦ πρέποντοσ καὶ καθήκοντοσ ποιεῖσθε λόγον, δεδωκότεσ ἑαυτοὺσ εἰσ τὴν πίστιν;

οὓσ ἐγὼ δήσασ εἰσ τὴν ἅλυσιν ἀπάξω πάντασ, ἂν τοῦτ’ ἐμοὶ δόξῃ. " ταῦτα λέγων φέρειν ἅλυσιν ἐκέλευσε καὶ σκύλακα σιδηροῦν ἑκάστῳ περιθεῖναι περὶ τὸν τράχηλον.

οἱ μὲν οὖν περὶ τὸν Φαινέαν ἔκθαμβοι γεγονότεσ ἕστασαν ἄφωνοι πάντεσ, οἱονεὶ παραλελυμένοι καὶ τοῖσ σώμασι καὶ ταῖσ ψυχαῖσ διὰ τὸ παράδοξον τῶν ἀπαντωμένων·

ὁ δὲ Λεύκιοσ καί τινεσ ἕτεροι τῶν συμπαρόντων χιλιάρχων ἐδέοντο τοῦ Μανίου μηδὲν βουλεύσασθαι δυσχερὲσ ὑπὲρ τῶν παρόντων ἀνδρῶν, ἐπεὶ τυγχάνουσιν ὄντεσ πρεσβευταί.

τοῦ δὲ συγχωρήσαντοσ ἤρξατο λέγειν ὁ Φαινέασ· ἔφη γὰρ αὑτὸν καὶ τοὺσ ἀποκλήτουσ ποιήσειν τὰ προσταττόμενα, προσδεῖσθαι δὲ καὶ τῶν πολλῶν, εἰ μέλλει κυρωθῆναι τὰ παραγγελλόμενα.

τοῦ δὲ Μανίου φήσαντοσ αὐτὸν ὀρθῶσ λέγειν, ἠξίου πάλιν ἀνοχὰσ αὑτοῖσ δοθῆναι δεχημέρουσ.

συγχωρηθέντοσ δὲ καὶ τούτου, τότε μὲν ἐπὶ τούτοισ ἐχωρίσθησαν· παραγενόμενοι δ’ εἰσ τὴν Ὑπάταν διεσάφουν τοῖσ ἀποκλήτοισ τὰ γεγονότα καὶ τοὺσ ῥηθέντασ λόγουσ.

ὧν ἀκούσαντεσ τότε πρῶτον ἔννοιαν ἔλαβον Αἰτωλοὶ τῆσ αὑτῶν ἀγνοίασ καὶ τῆσ ἐπιφερομένησ αὐτοῖσ ἀνάγκησ. διὸ γράφειν ἔδοξεν εἰσ τὰσ πόλεισ καὶ συγκαλεῖν τοὺσ Αἰτωλοὺσ χάριν τοῦ βουλεύσασθαι περὶ τῶν προσταττομένων.

διαδοθείσησ δὲ τῆσ φήμησ ὑπὲρ τῶν ἀπηντημένων τοῖσ περὶ τὸν Φαινέαν, οὕτωσ ἀπεθηριώθη τὸ πλῆθοσ ὥστ’ οὐδ’ ἀπαντᾶν οὐδεὶσ ἐπεβάλετο πρὸσ τὸ διαβούλιον.

τοῦ δ’ ἀδυνάτου κωλύσαντοσ βουλεύσασθαι περὶ τῶν ἐπιταττομένων, ἅμα δὲ καὶ τοῦ Νικάνδρου κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον καταπλεύσαντοσ ἐκ τῆσ Ἀσίασ εἰσ τὰ Φάλαρα τοῦ κόλπου τοῦ Μηλιέωσ, ὅθεν καὶ τὴν ὁρμὴν ἐποιήσατο, καὶ διασαφοῦντοσ τὴν τοῦ βασιλέωσ εἰσ αὑτὸν προθυμίαν καὶ τὰσ εἰσ τὸ μέλλον ἐπαγγελίασ, ἔτι μᾶλλον ὠλιγώρησαν, τοῦ μηδὲν γενέσθαι πέρασ ὑπὲρ τῆσ εἰρήνησ.

ὅθεν ἅμα τῷ διελθεῖν τὰσ ἐν ταῖσ ἀνοχαῖσ ἡμέρασ κατάμονοσ αὖθισ ὁ πόλεμοσ ἐγεγόνει τοῖσ Αἰτωλοῖσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION