Polybius, Histories, book 13, chapter 2

(폴리비오스, Histories, book 13, chapter 2)

Ὅτι Σκόπασ Αἰτωλῶν στρατηγὸσ ἀποτυχὼν τῆσ ἀρχῆσ, ἧσ χάριν ἐτόλμα γράφειν τοὺσ νόμουσ, μετέωροσ ἦν εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ταῖσ ἐκεῖθεν ἐλπίσι πεπεισμένοσ ἀναπληρώσειν τὰ λείποντα τοῦ βίου καὶ τὴν τῆσ ψυχῆσ πρὸσ τὸ πλεῖον ἐπιθυμίαν, οὐκ εἰδὼσ ὅτι, καθάπερ ἐπὶ τῶν ὑδρωπικῶν οὐδέποτε ποιεῖ παῦλαν οὐδὲ κόρον τῆσ ἐπιθυμίασ ἡ τῶν ἔξωθεν ὑγρῶν παράθεσισ, ἐὰν μὴ τὴν ἐν αὐτῷ τῷ σώματι διάθεσιν ὑγιάσῃ τισ, τὸν αὐτὸν τρόπον οὐδὲ τὴν πρὸσ τὸ πλεῖον ἐπιθυμίαν οἱο͂́ν τε κορέσαι μὴ οὐ τὴν ἐν τῇ ψυχῇ κακίαν λόγῳ τινὶ διορθωσάμενον. ἐμφανέστατον δὲ τοῦτο συνέβη γενέσθαι περὶ τὸν ἄνδρα τοῦτον, ὑπὲρ οὗ νῦν ὁ λόγοσ.

τούτῳ γὰρ εἰσ Ἀλεξάνδρειαν ἀφικομένῳ πρὸσ ταῖσ ἐκ τῶν ὑπαίθρων ὠφελείαισ, ὧν ἦν αὐτὸσ κύριοσ διὰ τὸ πιστεύεσθαι περὶ τῶν ὅλων, καὶ τῆσ ἡμέρασ ἑκάστησ ὀψώνιον ἐξέθηκεν ὁ βασιλεὺσ αὐτῷ μὲν δεκαμναιαῖον, τοῖσ δ’ ἐπί τινοσ ἡγεμονίασ μετ’ αὐτὸν τεταγμένοισ μναιαῖον.

μέχρι διὰ τὴν ἀπληστίαν καὶ παρ’ αὐτοῖσ τοῖσ διδοῦσι φθονηθεὶσ τὸ πνεῦμα προσέθηκε τῷ χρυσίῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION