Plutarch, Vitae decem oratorum, Δείναρχος, section 1

(플루타르코스, Vitae decem oratorum, Δείναρχος, section 1)

Δείναρχοσ Σωκράτουσ ἢ Σωστράτου, ὡσ μέν τινεσ ἐγχώριοσ, ὡσ δέ τισι δοκεῖ Κορίνθιοσ, ἀφικόμενοσ εἰσ Ἀθήνασ ἔτι νέοσ, καθ’ ὃν χρόνον Ἀλέξανδροσ ἐπῄει τὴν Ἀσίαν, κατοικήσασ αὐτόθι ἀκροατὴσ μὲν ἐγένετο Θεοφράστου τοῦ διαδεξαμένου τὴν Ἀριστοτέλουσ διατριβήν, ὡμίλησε δὲ καὶ Δημητρίῳ τῷ Φαληρεῖ· μάλιστα δὲ προσῄει τῷ πολιτεύεσθαι μετὰ τὴν Ἀντιπάτρου τελευτήν, τῶν μὲν ἀνῃρημένων ῥητόρων τῶν δὲ πεφευγότων.

φίλοσ δὲ Κασάνδρῳ γενόμενοσ, ὡσ ἐπὶ πλεῖστον προέκοψε χρήματα τῶν λόγων εἰσπραττόμενοσ, οὓσ τοῖσ δεομένοισ συνέγραφεν·

ἀντετάξατο δὲ πρὸσ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ τῶν ῥητόρων, οὐκ εἰσ δῆμον παριών· οὐ γὰρ οἱο͂̀σ τ’ ἦν·

ἀλλὰ τοῖσ ἐναντιουμένοισ λόγουσ συγγράφων· καὶ ἐπεὶ Ἅρπαλοσ διέδρα, πλείουσ λόγουσ συνέγραψε κατὰ τῶν αἰτίαν λαβόντων δωροδοκῆσαι, καὶ τούτουσ τοῖσ κατηγόροισ ἐξέδωκε. χρόνῳ δ’ ὕστερον αἰτιαθεὶσ εἰσ λόγουσ παραγίνεσθαι Ἀντιπάτρῳ καὶ Κασάνδρῳ περὶ τὴν κατάληψιν τῆσ Μουνυχίασ, ἡνίκα ὑπ’ Ἀντιγόνου καὶ Δημητρίου ἐφρουρήθη ἐπ’ Ἀναξικράτουσ ἄρχοντοσ, ἐξαργυρισάμενοσ τὰ πλεῖστα τῆσ οὐσίασ ἔφυγεν εἰσ Χαλκίδα.

διατρίψασ δ’ ἐπὶ τῆσ φυγῆσ ὡσ πεντεκαίδεκα ἔτη, καὶ πολλὴν οὐσίαν κτησάμενοσ κατῆλθε, πραξάντων αὐτῷ τὴν κάθοδον τῶν περὶ Θεόφραστον ἅμα τοῖσ ἄλλοισ φυγάσι.

αὐτοῦ καὶ τὸ χρυσίον ἀπολέσασ, ἤδη γηραιὸσ ὢν καὶ τὰσ ὁράσεισ ἀσθενήσ, οὐ βουλομένου τοῦ Προξένου ἀναζητεῖν, λαγχάνει αὐτῷ δίκην καὶ τότε πρῶτον εἶπεν ἐν δικαστηρίῳ.

σῴζεται δ’ αὐτοῦ καὶ ὁ λόγοσ. φέρονται δ’ αὐτοῦ καὶ λόγοι γνήσιοι ἑξήκοντα τέσσαρεσ·

τούτων ἔνιοι παραλαμβάνονται ὡσ Ἀριστογείτονοσ. ζηλωτὴσ δ’ ἐγένετο Ὑπερείδου ἢ ὥσ τινεσ διὰ τὸ παθητικὸν Δημοσθένουσ καὶ τὸ σφοδρόν· τῶν σχημάτων δ’ αὐτοῦ μιμητὴσ ὑπάρχει.

상위

Vitae decem oratorum

목록

  • section 1
일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION