헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Ϝιταεδέ04́1́

(플루타르코스, Vitae decem oratorum, Ἰσοκράτης, section 1)

Ἰσοκράτησ Θεοδώρου μὲν ἦν παῖσ τοῦ Ἐρχιέωσ τῶν μετρίων πολιτῶν, θεράποντασ αὐλοποιοὺσ κεκτημένου καὶ εὐπορήσαντοσ ἀπὸ τούτων, ὡσ καὶ χορηγῆσαι καὶ παιδεῦσαι τοὺσ υἱούσ· ἦσαν γὰρ αὐτῷ καὶ ἄλλοι, Τελέσιπποσ καὶ Διόμνηστοσ· ἦν δὲ καὶ θυγάτριον·

ὅθεν εἰσ τοὺσ αὐλοὺσ κεκωμῴδηται ὑπ’ Ἀριστοφάνουσ καὶ Στράττιδοσ. γενόμενοσ δὲ κατὰ τὴν ὀγδοηκοστὴν ἕκτην ὀλυμπιάδα Λυσιμάχου Μυρρινουσίου ἄρχοντοσ, νεώτεροσ μὲν Λυσίου δυσὶ καὶ εἴκοσιν ἔτεσι, πρεσβύτεροσ δὲ Πλάτωνοσ ἑπτά, παῖσ μὲν ὢν ἐπαιδεύετο οὐδενὸσ ἧττον Ἀθηναίων, ἀκροώμενοσ Προδίκου τε τοῦ Κείου καὶ Γοργίου τοῦ Λεοντίνου καὶ Τισίου τοῦ Συρακουσίου καὶ Θηραμένουσ τοῦ ῥήτοροσ·

ὑπὸ τῶν τριάκοντα καὶ φυγόντοσ ἐπὶ τὴν Βουλαίαν Ἑστίαν, ἁπάντων καταπεπληγμένων, μόνοσ ἀνέστη βοηθήσων καὶ πολὺν χρόνον ἐσίγησε κατ’ ἀρχάσ, ἔπειτα ὑπ’ αὐτοῦ παρῃτήθη, εἰπόντοσ ὀδυνηρότερον αὐτῷ συμβήσεσθαι εἴ τισ τῶν φίλων ἀπολαύσει τῆσ συμφορᾶσ·

καὶ ἐκείνου τινὰσ οὔσασ τέχνασ αὐτῷ φασι συμπραγματεύσασθαι, ἡνίκα ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ ἐσυκοφαντεῖτο, αἳ εἰσιν ἐπιγεγραμμέναι Βότωνοσ.

ἐπεὶ δ’ ἠνδρώθη, τῶν μὲν πολιτικῶν πραγμάτων ἀπέσχετο ἰσχνόφωνὸσ τ’ ὢν καὶ εὐλαβὴσ τὸν τρόπον καὶ τὰ πατρῷα·

ἀποβεβληκὼσ ἐν τῷ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ πολέμῳ· ἄλλοισ δὲ μεμελετηκὼσ φαίνεται, ἕνα δὲ μόνον εἰπὼν λόγον,, τὸν περὶ τῆσ Ἀντιδόσεωσ. ἐπὶ τὸ φιλοσοφεῖν καὶ γράφειν ἃ διανοηθείη ἐτράπετο, καὶ τόν τε Πανηγυρικὸν λόγον καί τινασ ἄλλουσ τῶν συμβουλευτικῶν, οὓσ μὲν αὐτὸσ γράφων ἀνεγίνωσκεν οὓσ δ’ ἑτέροισ παρεσκεύαζεν, ἡγούμενοσ οὕτωσ ἐπὶ τὸ τὰ δέοντα φρονεῖν τοὺσ Ἕλληνασ προτρέψεσθαι.

διαμαρτάνων δὲ τῆσ προαιρέσεωσ, τούτων μὲν ἀπέστη σχολῆσ δ’ ἡγεῖτο, ὣσ τινέσ φασι, πρῶτον ἐπὶ·

Χίου, μαθητὰσ ἔχων ἐννέα· ὡμίλει δὲ τοῖσ βουλομένοισ, χωρίσασ πρῶτοσ τοὺσ ἐριστικοὺσ λόγουσ τῶν πολιτικῶν, περὶ οὓσ ἐσπούδασε.

καὶ ἀρχὰσ δὲ καὶ περὶ τὴν Χίον κατέστησε καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πατρίδι πολιτείαν ·

ἀργύριόν τε ὅσον οὐδεὶσ σοφιστῶν εὐπόρησεν, ὡσ καὶ τριηραρχῆσαι.

ἀκροαταὶ δ’ αὐτοῦ ἐγένοντο· εἰσ ἑκατόν; ἄλλοι τε πολλοὶ καὶ Τιμόθεοσ ὁ Κόνωνοσ, σὺν ᾧ καὶ πολλὰσ πόλεισ ἐπῆλθε, συντιθεὶσ τὰσ πρὸσ Ἀθηναίουσ ὑπὸ Τιμοθέου πεμπομένασ ἐπιστολάσ· ὅθεν ἐδωρήσατο αὐτῷ τάλαντον τῶν ἀπὸ Σάμου περιγενομένων.

ἐμαθήτευσε δ’ αὐτῷ καὶ Θεόπομποσ ὁ Χῖοσ, καὶ Ἔφοροσ ὁ Κυμαῖοσ καὶ Ἀσκληπιάδησ ὁ τὰ τραγῳδούμενα συγγράψασ καὶ Θεοδέκτησ ὁ Φασηλίτησ· ὕστερον γράψασ, οὗ ἐστι τὸ μνῆμα ἐπὶ τὴν Κυαμῖτιν πορευομένοισ κατὰ τὴν ἱερὰν ὁδὸν τὴν ἐπ’ Ἐλευσῖνα, τὰ νῦν κατερηρειμμένον·

ἔνθα καὶ τοὺσ ἐνδόξουσ τῶν ποιητῶν ἀνέστησε σὺν αὐτῷ, ὧν Ὅμηροσ ὁ ποιητὴσ σῴζεται μόνοσ·

Λεώδαμὸσ τ’ Ἀθηναῖοσ καὶ Λάκριτοσ ὁ νομοθέτησ Ἀθηναίοισ· ὡσ δὲ τινέσ φασι, καὶ Ὑπερείδησ καὶ Ἰσαῖοσ.

ἐτελεύτα δ’ ἐπὶ Χαιρώνδου ἄρχοντοσ, ἀπαγγελθέντων τῶν περὶ Χαιρώνειαν ἐν τῇ Ἱπποκράτουσ;

παλαίστρᾳ πυθόμενοσ, ἐξαγαγὼν αὑτὸν τοῦ βίου τέτταρσιν ἡμέραισ διὰ τοῦ σιτίων ἀποσχέσθαι, προειπὼν τρεῖσ ἀρχὰσ δραμάτων Εὐριπίδου Δαναὸσ ὁ πεντήκοντα θυγατέρων πατήρ ̔Πέλοψ ὁ Ταντάλειοσ εἰσ Πῖσαν μολών·

̓ ̔Σιδώνιὸν ποτ’ ἄστυ Κάδμοσ ἐκλιπών ὀκτὼ καὶ ἐνενήκοντα ἔτη βιοὺσ ἢ ὥσ τινεσ ἑκατόν, οὐχ ὑπομείνασ τετράκισ ἰδεῖν τὴν Ἑλλάδα καταδουλουμένην·

πρὸ ἐνιαυτοῦ ἢ ὥσ τινεσ πρὸ τεσσάρων ἐτῶν τῆσ τελευτῆσ συγγράψασ τὸν Παναθηναϊκόν.

τὸν δὲ Πανηγυρικὸν ἔτεσι δέκα συνέθηκεν, οἱ δὲ δεκαπέντε λέγουσιν, ὃν μετενηνοχέναι ἐκ τῶν Γοργίου τοῦ Λεοντίνου καὶ Λυσίου τὸν δὲ περὶ τῆσ Ἀντιδόσεωσ δύο καὶ ὀγδοήκοντα ἔτη γεγονώσ· δὲ πρὸσ Φίλιππον ὀλίγῳ πρότερον τοῦ θανάτου.

ἐγένετο δ’ αὐτῷ καὶ παῖσ;

Ἀφαρεὺσ πρεσβύτῃ ὄντι ἐκ Πλαθάνησ τῆσ Ἱππίου τοῦ ῥήτοροσ ποιητόσ, τῶν δὲ τῆσ γυναικὸσ τριῶν παίδων ὁ νεώτατοσ. εὐπόρησε δ’ ἱκανῶσ οὐ μόνον ἀργύριον εἰσπράττων τοὺσ γνωρίμουσ, ἀλλὰ καὶ παρὰ Νικοκλέουσ τοῦ Κυπρίων βασιλέωσ, ὃσ· ἦν υἱὸσ Εὐαγόρου, εἴκοσι τάλαντα λαβὼν ὑπὲρ τοῦ πρὸσ αὐτὸν γραφέντοσ λόγου ἐφ’ οἷσ φθονηθεὶσ τρὶσ προεβλήθη τριηραρχεῖν, καὶ δὶσ μὲν ἀσθένειαν σκηψάμενοσ διὰ τοῦ παιδὸσ παρῃτήσατο, τὸ δὲ τρίτον ὑποστὰσ ἀνήλωσεν οὐκ ὀλίγα. "ἄπιθι·

"δύο γὰρ ἀνθ’ ἑνὸσ ἕξεισ ἀνδράποδα" ἠγωνίσατο δὲ καὶ τὸν ἐπὶ Μαυσώλῳ τεθέντα ὑπ’ Ἀρτεμισίασ ἀγῶνα· τὸ δ’ ἐγκώμιον οὐ σῴζεται.

ἐποίησε δὲ καὶ εἰσ Ἑλένην ἐγκώμιον καὶ Ἀρεοπαγιτικόν. ἐξελθεῖν δὲ τοῦ βίου οἱ μὲν ἐναταῖόν φασι σίτων ἀποσχόμενον, οἱ δὲ τεταρταῖον ἅμα ταῖσ ταφαῖσ τῶν ἐν Χαιρωνείᾳ πεσόντων. συνέγραψε δ’ αὐτοῦ καὶ ὁ παῖσ Ἀφαρεὺσ λόγουσ.

ἐτάφη δὲ μετὰ τῆσ συγγενείασ πλησίον Κυνοσάργουσ ἐπὶ τοῦ λόφου ἐν ἀριστερᾷ αὐτόσ τε καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ Θεόδωροσ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ· ταύτησ τ’ ἀδελφὴ τηθὶσ τοῦ ῥήτοροσ Ἀνακὼ καὶ ὁ ποιητὸσ υἱὸσ Ἀφαρεὺσ καὶ ὁ ἀνεψιὸσ αὐτοῦ Σωκράτησ, μητρὸσ Ἰσοκράτουσ ἀδελφῆσ Ἀνακοῦσ υἱὸσ ὤν, ὃ τ’ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ὁμώνυμοσ τοῦ πατρὸσ Θεόδωροσ καὶ οἱ υἱωνοὶ αὐτοῦ, τοῦ ποιηθέντοσ αὐτῷ παιδὸσ Ἀφαρεὺσ.

Ἀφαρεὺσ. καὶ ὁ τούτου πατὴρ Θεόδωροσ; ἥ τε γυνὴ Πλαθάνη, μήτηρ δὲ τοῦ ποιητοῦ Ἀφαρέωσ.

ἐπὶ μὲν οὖν τούτων τράπεζαι ἐπῆσαν ἕξ, αἳ νῦν οὐ σῴζονται· δ’ Ἰσοκράτει ἐπὶ τοῦ μνήματοσ ἐπῆν κίων τριάκοντα πηχῶν, ἐφ’ οὗ σειρὴν πηχῶν ἑπτὰ συμβολικῶσ, ὃσ νῦν οὐ σῴζεται.

ἦν δὲ καὶ αὐτοῦ τράπεζα πλησίον ἔχουσα ποιητάσ τε καὶ τοὺσ διδασκάλουσ αὐτοῦ, ἐν οἷσ καὶ Γοργίαν εἰσ σφαῖραν ἀστρολογικὴν βλέποντα αὐτόν τε τὸν Ἰσοκράτην παρεστῶτα.

ἀνάκειται δ’ αὐτοῦ καὶ ἐν Ἐλευσῖνι εἰκὼν χαλκῆ ἔμπροσθεν τοῦ προστῴου ὑπὸ Τιμοθέου τοῦ Κόνωνοσ, καὶ ἐπιγέγραπται Τιμόθεοσ φιλίασ τε χάριν ξύνεσίν τε προτιμῶν Ἰσοκράτουσ εἰκὼ τήνδ’ ἀνέθηκε θεαῖσ·

Λεωχάρουσ ἔργον, φέρονται δ’ αὐτοῦ λόγοι ἑξήκοντα, ὧν εἰσι γνήσιοι κατὰ μὲν Διονύσιον εἰκοσιπέντε κατὰ δὲ Καικίλιον εἰκοσιοκτώ, οἱ δ’ ἄλλοι κατεψευσμένοι, εἶχε δ’ ἀλλοτρίωσ πρὸσ ἐπίδειξιν, ὡσ ἀφικομένων ποτὲ πρὸσ αὐτὸν τριῶν ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν τοὺσ μὲν δύο κατασχεῖν τὸν δὲ τρίτον ἀπολῦσαι, φάμενοσ εἰσ τὴν ἐπιοῦσαν ἥξειν νῦν γὰρ αὐτῷ τὸ θέατρον εἶναι ἐν ἀκροατηρίῳ.

εἰώθει δὲ καὶ πρὸσ τοὺσ γνωρίμουσ αὑτοῦ λέγειν, ὡσ αὐτὸσ μὲν δέκα μνῶν διδάσκοι, τῷ δ’ αὐτὸν διδάξαντι τόλμαν καὶ εὐφωνίαν δώσειν δεκακισχιλίασ. καὶ πρὸσ τὸν ἐρόμενον διὰ τί οὐκ ὢν αὐτὸσ ἱκανὸσ ἄλλουσ ποιεῖ, εἶπεν ὅτι καὶ αἱ ἀκόναι αὐταὶ μὲν τέμνειν οὐ δύνανται τὸν δὲ σίδηρον τμητικὸν ποιοῦσιν.

εἰσὶ δ’ οἳ καὶ τέχνασ αὐτὸν λέγουσι συγγεγραφέναι, οἱ δ’ οὐ μεθόδῳ ἀλλ’ ἀσκήσει χρήσασθαι.

πολίτην δ’ οὐδέποτ’ εἰσέπραξε μισθόν.

προσέταττε δὲ τοῖσ γνωρίμοισ εἰσ τὰσ, ἐκκλησίασ ἀπαντῶσιν ἀναφέρειν αὐτῷ τὰ εἰρημένα. ἐλυπήθη δὲ καὶ οὐ μετρίωσ ἐπὶ τῷ Σωκράτουσ θανάτῳ καὶ μελανειμονῶν τῇ ὑστεραίᾳ προῆλθε.

"τὰ μὲν μικρὰ μεγάλα τὰ δὲ μεγάλα μικρὰ ποιεῖν. "οἷσ μὲν ἐγὼ δεινὸσ οὐχ ὁ νῦν καιρόσ, οἷσ δ’ ὁ νῦν καιρὸσ οὐκ ἐγὼ δεινόσ.

"οὐ μόνον δεῖ, Σοφόκλεισ, τὰσ χεῖρασ ἔχειν παρ’ αὑτῷ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ὀφθαλμούσ. τοῦ δὲ Κυμαίου Ἐφόρου ἀπράκτου τῆσ σχολῆσ ἐξελθόντοσ καὶ πάλιν ὑπὸ τοῦ πατρὸσ Δημοφίλου πεμφθέντοσ;

ἐπὶ δευτέρῳ μισθῷ, παίζων Δίφορον αὐτὸν ἐκάλει· ἐσπούδασε μέντοι ἱκανῶσ περὶ τὸν ἄνδρα καὶ τὴν ὑπόθεσιν τῆσ χρείασ αὐτὸσ ὑπεθήκατο. ἐγένετο δὲ καὶ πρὸσ τὰ ἀφροδίσια καταφερήσ, ὡσ ὑποπάστῳ παρειλκυσμένῳ ἐν τῇ κοίτῃ χρῆσθαι, κρόκῳ διάβροχον ἔχοντα τὸ προσκεφάλαιον. καὶ νέον μὲν ὄντα μὴ γῆμαι, γηράσαντα δ’ ἑταίρᾳ συνεῖναι ὄνομα ἦν Λαγίσκη, ἐξ ἧσ ἔσχε θυγάτριον ὃ γενόμενον ἐτῶν δώδεκα πρὸ γάμων ἐτελεύτησεν.

προείρηται ἐποιήσατο, ὃσ καὶ εἰκόνα αὐτοῦ χαλκῆν ἀνέθηκε πρὸσ τῷ Ὀλυμπιείῳ ἐπὶ κίονοσ καὶ ἐπέγραψεν Ἰσοκράτουσ Ἀφαρεὺσ πατρὸσ εἰκόνα τήνδ’ ἀνέθηκε Ζηνί, θεούσ τε σέβων καὶ γονέων ἀρετήν.

λέγεται δὲ καὶ κελητίσαι ἔτι παῖσ ὤν·

ἀνάκειται γὰρ ἐν ἀκροπόλει χαλκοῦσ ἐν τῇ σφαιρίστρᾳ τῶν Ἀρρηφόρων κελητίζων ἔτι παῖσ ὤν, ὡσ εἶπόν τινεσ. δύο δ’ ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ συνέστησαν αὐτῷ ἀγῶνεσ πρότεροσ μὲν εἰσ ἀντίδοσιν προκαλεσαμένου αὐτὸν Μεγακλείδου, πρὸσ ὃν οὐκ ἀπήντησε διὰ νόσον, τὸν δ’ υἱὸν πέμψασ Ἀφαρέα ἐνίκησε· δεύτεροσ δὲ Λυσιμάχου αὐτὸν προκαλεσαμένου περὶ τριηραρχίασ εἰσ ἀντίδοσιν ἡττηθεὶσ δὲ τὴν τριηραρχίαν ὑπέστη.

ἦν δ’ αὐτοῦ καὶ γραπτὴ εἰκὼν ἐν τῷ Πομπείῳ. ὁ δ’ Ἀφαρεὺσ συνέγραψε μὲν λόγουσ οὐ πολλοὺσ δέ, δικανικούσ τε καὶ συμβουλευτικούσ· δύο.

ἄχρι Σωσιγένουσ ἐν ἔτεσιν εἰκοσιοκτὼ διδασκαλίασ ἀστικὰσ καθῆκεν ἓξ καὶ δὶσ ἐνίκησε διὰ Διονυσίου, καθεὶσ καὶ δι’ ἑτέρων ἑτέρασ δύο Ληναϊκάσ.

τῆσ δὲ μητρὸσ αὐτῶν Ἰσοκράτουσ καὶ Θεοδώρου καὶ τῆσ ταύτησ ἀδελφῆσ Ἀνακοῦσ εἰκόνεσ ἀνέκειντο ἐν ἀκροπόλει· ὧν ἡ τῆσ μητρὸσ παρὰ τὴν Ὑγίειαν νῦν κεῖται μετεπιγεγραμμένη, ἡ δ’ Ἀνακοῦσ οὐ σῴζεται.

ἔσχε δὲ δύο υἱούσ, Ἀλέξανδρον μὲν ἐκ Κοινοῦσ Σωσικλέα δ’ ἐκ Λυσίου.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Vitae decem oratorum, Ἰσοκράτης, section 1

(플루타르코스, Vitae decem oratorum, Ἰσοκράτης, section 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION