Plutarch, Quaestiones Graecae, section 40

(플루타르코스, Quaestiones Graecae, section 40)

"τίσ Εὔνοστοσ ἡρ̀ωσ ἐν Τανάγρᾳ καὶ διὰ τίνα αἰτίαν τὸ ἄλσοσ αὐτοῦ γυναιξὶν ἀνέμβατόν ἐστιν ; Ἐλιέωσ τοῦ Κηφισοῦ καὶ Σκιάδοσ Εὔνοστοσ ἦν υἱόσ, ᾧ φασιν ὑπὸ νύμφησ Εὐνόστασ ἐκτραφέντι τοῦτο γενέσθαι τοὔνομα. καλὸσ δ’ ὢν καὶ δίκαιοσ οὐχ ἧττον ἦν σώφρων καὶ αὐστηρόσ· ἐρασθῆναι δ’ αὐτοῦ λέγουσιν Ὄχναν, μίαν τῶν Κολωνοῦ θυγατέρων ἀνεψιὰν οὖσαν.

ἐπεὶ δὲ πειρῶσαν ὁ Εὔνοστοσ ἀπετρίψατο, καὶ λοιδορήσασ ἀπῆλθεν εἰσ τοὺσ ἀδελφοὺσ κατηγορήσων, ἔφθασεν ἡ παρθένοσ τοῦτο πράξασα κατ’ ἐκείνου καὶ παρώξυνε τοὺσ;

ἀδελφοὺσ Ἔχεμον καὶ Λέοντα καὶ Βουκόλον ἀποκτεῖναι τὸν Εὔνοστον, ὡσ πρὸσ βίαν αὐτῇ συγγεγενημένον.

ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἐνεδρεύσαντεσ ἀπέκτειναν τὸν νεανίσκον. ὁ δ’ Ἐλιεὺσ ἐκείνουσ ἔδησεν· ἡ δ’ Ὄχνη μεταμελομένη καὶ γέμουσα ταραχῆσ, ἅμα μὲν αὑτὴν ἀπαλλάξαι θέλουσα τῆσ διὰ τὸν ἔρωτα λύπησ, ἅμα δ’ οἰκτίρουσα τοὺσ ἀδελφοὺσ;

ἐξήγγειλε πρὸσ τὸν Ἐλιέα πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν, ἐκεῖνοσ;

δὲ Κολωνῷ. Κολωνοῦ δὲ δικάσαντοσ, οἱ μὲν ἀδελφοὶ τῆσ; Ὄχνησ ἔφυγον, αὐτὴ δὲ κατεκρήμνισεν ἑαυτήν, ὡσ Μυρτὶσ ἡ Ἀνθηδονία ποιήτρια μελῶν ἱστόρηκε. τοῦ δ’ Εὐνόστου τὸ ἡρῷον καὶ τὸ ἄλσοσ οὕτωσ ἀνέμβατον ἐτηρεῖτο καὶ ἀπροσπέλαστον γυναιξίν, ὥστε πολλάκισ σεισμῶν ἢ αὐχμῶν ἢ διοσημιῶν ἄλλων γενομένων ἀναζητεῖν καὶ πολυπραγμονεῖν ἐπιμελῶσ τοὺσ Ταναγραίουσ, μὴ λέληθε γυνὴ τῷ τόπῳ πλησιάσασα, καὶ λέγειν ἐνίουσ, ὧν ὁ Κλείδαμοσ ἦν, ἀνὴρ ἐπιφανήσ, ἀπηντηκέναι αὐτοῖσ τὸν Εὔνοστον ἐπὶ θάλατταν βαδίζοντα λουσόμενον, ὡσ·

γυναικὸσ ἐμβεβηκυίασ εἰσ τὸ τέμενοσ.

ἀναφέρει δὲ καὶ Διοκλῆσ ἐν τῷ περὶ ἡρῴων συντάγματι δόγμα Ταναγραίων, περὶ ὧν ὁ Κλείδαμοσ ἀπήγγειλεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION