Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 9, section 1

(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 9, section 1)

περὶ τῶν τῆσ ψυχῆσ δυνάμεων ἐν Πολιτείᾳ Πλάτωνοσ τὴν τοῦ λογιστικοῦ καὶ θυμοειδοῦσ καὶ ἐπιθυμητικοῦ συμφωνίαν ἁρμονίᾳ μέσησ καὶ ὑπάτησ καὶ νήτησ εἰκάσαντοσ; "πότερον κατὰ τῆσ μέσησ τὸ θυμοειδὲσ ἢ τὸ λογιστικὸν ἔταξεν· αὐτὸσ γὰρ ἔν γε τούτοισ οὐ δεδήλωκεν.

ἡ μὲν οὖν κατὰ τόπον τῶν μερῶν τάξισ εἰσ τὴν τῆσ μέσησ χώραν τίθεται τὸ θυμοειδέσ, τὸ δὲ λογιστικὸν εἰσ τὴν τῆσ ὑπάτησ.

προσεῖπε.

καὶ δικαίωσ τῷ κρατίστῳ ἀποδέδωκε τὴν ἄνω χώραν ἡ φύσισ, ὥσπερ κυβερνήτην ἐνιδρύσασα τῇ κεφαλῇ τὸν λογισμόν, ἔσχατον δὲ καὶ νέατον ἀποικίσασα πόρρω τὸ ἐπιθυμητικόν. προσαγορευομένων·

ἔνιοι δὲ καὶ τῶν ἀνέμων φασὶ τὸν κάτωθεν ἐκ τοῦ ἀφανοῦσ πνέοντα νότον ὠνομάσθαι. ἣν οὖν τὸ ἔσχατον ἔχει πρὸσ τὸ πρῶτον ἀντίθεσιν καὶ τὸ νέατον πρὸσ τὸ ὕπατον, ταύτην τοῦ ἐπιθυμητικοῦ πρὸσ τὸ λογιστικὸν ἔχοντοσ, οὐκ ἔστιν ἀνωτάτω μὲν εἶναι καὶ πρῶτον ὕπατον δὲ μὴ εἶναι τὸ λογιστικὸν ἀλλ’ ἕτερον.

οἱ γὰρ ὡσ κυρίαν δύναμιν αὐτῷ τὴν τῆσ μέσησ ἀποδιδόντεσ ἀγνοοῦσιν ὅτι τὴν κυριωτέραν ἀφαιροῦνται τὴν τῆσ ὑπάτησ, μήτε τῷ θυμῷ μήτε τῇ ἐπιθυμίᾳ προσήκουσαν ἑκάτερον γὰρ ἄρχεσθαι καὶ ἀκολουθεῖν οὐδέτερον δ’ ἄρχειν ἢ ἡγεῖσθαι τοῦ λογιστικοῦ πέφυκεν.

ἔτι δὲ μᾶλλον τῇ φύσει φανεῖται τὸ θυμοειδὲσ τῷ τόπῳ τὴν μέσην ἔχον ἐκείνων τάξιν· τῷ λογισμῷ.

καὶ καθάπερ ἐν γράμμασι τὰ ἡμίφωνα μέσα τῶν ἀφώνων ἐστὶ καὶ τῶν φωνηέντων τῷ πλέον ἐκείνων ἠχεῖν ἔλαττον δὲ τούτων, οὕτωσ ἐν τῇ ψυχῇ τἀνθρώπου τὸ θυμοειδὲσ οὐκ ἀκράτωσ παθητικόν ἐστιν ἀλλὰ φαντασίαν καλοῦ πολλάκισ ἔχει μεμιγμένην ἀλόγῳ τῇ τῆσ τιμωρίασ ὀρέξει. καὶ Πλάτων αὐτὸσ εἰκάσασ συμφύτῳ ζεύγει καὶ ἡνιόχῳ τὸ τῆσ ψυχῆσ εἶδοσ, ἡνίοχον μέν, ὡσ παντὶ δῆλον, ἀπέφηνε τὸ λογιστικόν·

τὸ δὲ θυμοειδὲσ;

εὐήνιον τὰ πολλὰ τῷ λογισμῷ καὶ σύμμαχον. ὥσπερ οὖν συνωρίδοσ οὐχ ὁ ἡνίοχόσ ἐστιν ἀρετῇ καὶ δυνάμει μέσοσ, ἀλλὰ τῶν ἵππων ὁ φαυλότεροσ μὲν τοῦ ἡνιόχου βελτίων δὲ τοῦ ὁμοζύγου, οὕτω τῆσ ψυχῆσ οὐ τῷ κρατοῦντι τὴν μέσην ἀπένειμε τάξιν, ἀλλ’ ᾧ πάθουσ μὲν ἧττον ἢ τῷ τρίτῳ μᾶλλον δ’ ἢ τῷ πρώτῳ, λόγου δὲ μᾶλλον ἢ τῷ τρίτῳ ἧττον δ’ ἢ τῷ πρώτῳ μέτεστιν.

τῶν συμφωνιῶν ἀναλογίαν φυλάσσει, τοῦ μὲν θυμοειδοῦσ πρὸσ τὸ λογιστικὸν ὡσ ὑπάτην τὸ διὰ τεσσάρων, πρὸσ δὲ τὸ ἐπιθυμητικὸν ὡσ νήτην τὸ διὰ πέντε, τοῦ δὲ λογιστικοῦ πρὸσ τὸ ἐπιθυμητικὸν ὡσ ὑπάτη πρὸσ νήτην τὸ διὰ πασῶν.

λογισμὸν εἰσ τὸ μέσον ἕλκωμεν, ἔσται πλέον ὁ θυμὸσ ἀπέχων τῆσ ἐπιθυμίᾳ, ὃν ἔνιοι τῶν φιλοσόφων ἐπιθυμίᾳ ταὐτὸν εἶναι δι’ ὁμοιότητα νομίζουσιν.

상위

Platonicae quaestiones

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION