Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 5, section 2

(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 5, section 2)

ἢ πρότερόν ἐστι κατὰ φύσιν τὸ εὐθὺ τοῦ περιφεροῦσ, μᾶλλον δ’ ὅλωσ; πάθοσ τι τῆσ εὐθείασ ἡ περιφερήσ;

κάμπτεσθαι γὰρ λέγεται τὸ ὀρθόν καὶ ὁ κύκλοσ γράφεται κέντρῳ καὶ διαστήματι· τοῦτο δ’ ἐστὶν εὐθείασ τόποσ, ὑφ’ ἧσ καὶ μετρεῖται· τὸ γὰρ περιέχον ἐκ τοῦ μέσου πανταχόθεν ἴσον ἀφέστηκε. γεννᾶται δὲ καὶ κῶνοσ καὶ κύλινδροσ ἀπ’ εὐθυγράμμων, ὁ μὲν τριγώνου περὶ μίαν πλευρὰν μένουσαν τῇ ἑτέρᾳ πλευρᾷ καὶ τῇ βάσει περιενεχθέντοσ·

ὁ δὲ κύλινδροσ παραλληλογράμμου ταὐτὸ τοῦτο παθόντοσ. ἔτι τῆσ μὲν ἀρχῆσ ἐγγυτέρω τὸ ἔλαττον, ἐλαχίστη δὲ πασῶν ἡ εὐθεῖα· τῆσ γὰρ περιφεροῦσ τὸ μὲν ἐντόσ ἐστι κοῖλον κυρτὸν δὲ τὸ ἐκτόσ.

ἔτι τῶν σχημάτων οἱ ἀριθμοὶ πρότεροι, καὶ γὰρ ἡ μονὰσ τῆσ στιγμῆσ· ἔστι γὰρ ἡ στιγμὴ μονὰσ ἐν θέσει. καὶ μὴν ἡ μονὰσ τρίγωνόσ ἐστι· πᾶσ γὰρ τρίγωνοσ ἀριθμὸσ ὀκτάκισ γενόμενοσ καὶ μονάδα προσλαβὼν γίγνεται τετράγωνοσ· τοῦτο δὲ καὶ τῇ μονάδι συμβέβηκε·

πρότερον οὖν τοῦ κύκλου τὸ τρίγωνον· εἰ δὲ τοῦτο, καὶ εὐθεῖα τῆσ περιφεροῦσ. ἔτι τὸ στοιχεῖον εἰσ οὐδὲν διαιρεῖται τῶν συνισταμένων ἐξ αὐτοῦ, τοῖσ δ’ ἄλλοισ εἰσ τὸ στοιχεῖον ἡ διάλυσισ. εἰ τοίνυν τὸ μὲν τρίγωνον εἰσ οὐδὲν περιφερὲσ διαλύεται, τὸν δὲ κύκλον εἰσ τέτταρα τρίγωνα τέμνουσιν αἱ δύο διάμετροι, πρότερον ἂν τῇ φύσει καὶ στοιχειωδέστερον εἰή τοῦ κυκλικοῦ τὸ εὐθύγραμμον.

ὅτι τοίνυν προηγούμενον μέν ἐστι τὸ εὐθύγραμμον, τὸ δὲ κυκλικὸν ἐπιγιγνόμενον καὶ συμβεβηκόσ, αὐτὸσ ὁ Πλάτων ἐνεδείξατο· τὴν γὰρ γῆν ἐκ κύβων συστησάμενοσ, ὧν ἕκαστον εὐθύγραμμοι περιέχουσιν ἐπιφάνειαι, σφαιροειδὲσ αὐτῆσ γεγονέναι τὸ σχῆμά φησι καὶ στρογγύλον.

οὗτοσ ἐπιγίγνεσθαι πέφυκεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION