Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 10, section 1

(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 10, section 1)

"διὰ τί Πλάτων εἶπε τὸν λόγον ἐξ ὀνομάτων καὶ ῥημάτων κεράννυσθαι; δοκεῖ γὰρ πάντα πλὴν δυεῖν τούτων τὰ μέρη τοῦ λόγου μηθέν, Ὅμηρον δὲ καὶ νεανιευσάμενον εἰσ ἕνα στίχον ἐμβαλεῖν ἅπαντα τοῦτον αὐτὸσ ἰὼν κλισίηνδε, τὸ σὸν γέρασ· ὄφρ’ εὖ εἰδῇσ.

καὶ γὰρ ἀντωνυμία καὶ μετοχὴ καὶ ὄνομα καὶ ῥῆμα καὶ πρόθεσισ καὶ ἄρθρον καὶ σύνδεσμοσ καὶ ἐπίρρημα ἔνεστι·

προθέσεωσ τέτακται· "Ἀθήναζε. τί δὴ ῥητέον ὑπὲρ τοῦ Πλάτωνοσ; ἦ ὅτι πρῶτον λόγον οἱ παλαιοὶ τὴν τότε καλουμένην πρότασιν νῦν δ’ ἀξίωμα προσηγόρευον, ὃ πρῶτον λέγοντεσ ἀληθεύουσιν ἢ ψεύδονται;

τοῦτο δ’ ἐξ ὀνόματοσ καὶ ῥήματοσ συνέστηκεν, ὧν τὸ μὲν πτῶσιν οἱ διαλεκτικοὶ τὸ δὲ κατηγόρημα καλοῦσιν. τὸν μὲν ἀληθῆ λόγον εἶναι τὸν δὲ ψευδῆ φήσομεν, οὐδενὸσ ἄλλου προσδεηθέντεσ.

καὶ γὰρ εἰκὸσ ἀνθρώπουσ ἐν χρείᾳ λόγου τὸ πρῶτον καὶ φωνῆσ ἐνάρθρου γενέσθαι, τάσ τε πράξεισ καὶ τοὺσ πράττοντασ αὐτὰσ καὶ τὰ πάθη καὶ τοὺσ πάσχοντασ ἀλλήλοισ διασαφεῖν καὶ ἀποσημαίνειν βουλομένουσ. ἐπεὶ τοίνυν τῷ μὲν ῥήματι τὰ πράγματα καὶ τὰ πάθη;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION