Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 3

(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 3)

πρῶτον μὲν οὖν δοκεῖ μοι τῆσ ἔχθρασ τὸ βλαβερώτατον ὠφελιμώτατον ἂν γενέσθαι τοῖσ προσέχουσιν. τί δὲ τοῦτ’ ἐστίν;

μόνον ὁρῶν ὡσ ὁ Λυγκεὺσ οὐδὲ διὰ λίθων καὶ ὀστράκων, ἀλλὰ καὶ διὰ φίλου καὶ οἰκέτου καὶ διὰ συνήθουσ παντὸσ ὡσ ἀνυστόν ἐστι φωρῶν τὰ πραττόμενα καὶ τὰ βουλευόμενα διορύττων καὶ διερευνώμενοσ.

οἱ μὲν γὰρ φίλοι καὶ νοσοῦντεσ ἡμᾶσ πολλάκισ καὶ ἀποθνῄσκοντεσ λανθάνουσιν ἀμελοῦντασ καὶ ὀλιγωροῦντασ, τῶν δ’ ἐχθρῶν μονονουχὶ καὶ τοὺσ ὀνείρουσ πολυπραγμονοῦμεν·

νόσοι δὲ καὶ δανεισμοὶ καὶ διαφοραὶ πρὸσ γυναῖκασ αὐτοὺσ ἐκείνουσ μᾶλλον ἢ τὸν ἐχθρὸν λανθάνουσι. μάλιστα δὲ τῶν ἁμαρτιῶν ἔχεται καὶ ταύτασ ἐξιχνεύει.

καθάπερ οἱ γῦπεσ ἐπὶ τὰσ ὀσμὰσ τῶν διεφθορότων σωμάτων φέρονται, τῶν δὲ καθαρῶν καὶ ὑγιαινόντων αἴσθησιν οὐκ ἔχουσιν, οὕτω τὰ νοσοῦντα τοῦ βίου καὶ φαῦλα καὶ πεπονθότα κινεῖ τὸν ἐχθρόν, καὶ πρὸσ ταῦθ’ οἱ μισοῦντεσ ᾄττουσι καὶ τούτων ἅπτονται καὶ σπαράττουσι.

τοῦτ’ οὖν ὠφέλιμόν ἐστι;

πάνυ μὲν οὖν, εὐλαβούμενον ζῆν καὶ προσέχειν ἑαυτῷ καὶ μήτε πράττειν μηδὲν ὀλιγώρωσ καὶ ἀπερισκέπτωσ μήτε λέγειν, ἀλλ’ ἀεὶ διαφυλάττειν ὥσπερ ἐν ἀκριβεῖ διαίτῃ τὸν βίον ἀνεπίληπτον· ἡ γὰρ οὕτω συστέλλουσα τὰ πάθη καὶ συνέχουσα τὸν λογισμὸν εὐλάβεια μελέτην ἐμποιεῖ καὶ προαίρεσιν τοῦ ζῆν ἐπιεικῶσ καὶ ἀνεγκλήτωσ.

πολέμοισ ἀστυγειτονικοῖσ καὶ στρατείαισ ἐνδελεχέσι σωφρονιζόμεναι πόλεισ εὐνομίαν καὶ πολιτείαν ὑγιαίνουσαν ἠγάπησαν, οὕτωσ οἱ δι’ ἔχθρασ τινὰσ ἀναγκασθέντεσ ἐπινήφειν τῷ βίῳ καὶ φυλάττεσθαι τὸ ῥᾳθυμεῖν καὶ καταφρονεῖν καὶ μετ’ εὐχρηστίασ ἕκαστα πράττειν λανθάνουσιν εἰσ τὸ ἀναμάρτητον ὑπὸ τῆσ συνηθείασ ἀγόμενοι καὶ κατακοσμούμενοι τὸν τρόπον, ἂν καὶ μικρὸν ὁ λόγοσ συνεπιλαμβάνηται.

τὸ γάρ ἦ κεν γηθήσαι Πρίαμοσ Πριάμοιό τε παῖδεσ οἷσ ἐστιν ἀεὶ πρόχειρον, ἐπιστρέφει καὶ διατρέπει καὶ ἀφίστησι τῶν τοιούτων ἐφ’ οἷσ οἱ ἐχθροὶ χαίρουσι καὶ καταγελῶσι.

καὶ μὴν τοὺσ περὶ τὸν Διόνυσον τεχνίτασ ὁρῶμεν ἐκλελυμένουσ καὶ ἀπροθύμουσ καὶ οὐκ ἀκριβῶσ πολλάκισ ἀγωνιζομένουσ ἐν τοῖσ θεάτροισ ἐφ’ ἑαυτῶν·

ὅταν δ’ ἅμιλλα καὶ ἀγὼν γένηται πρὸσ ἑτέρουσ, οὐ μόνον αὑτοὺσ ἀλλὰ καὶ τὰ ὄργανα μᾶλλον συνεπιστρέφουσι, χορδολογοῦντεσ καὶ ἀκριβέστερον ἁρμοζόμενοι καὶ καταυλοῦντεσ.

ὅστισ οὖν οἶδεν ἀνταγωνιστὴν βίου καὶ δόξησ τὸν ἐχθρὸν ὄντα, προσέχει μᾶλλον αὑτῷ, καὶ τὰ πράγματα περισκοπεῖ καὶ διαρμόζεται τὸν βίον.

ἐπεὶ καὶ τοῦτο τῆσ κακίασ ἴδιόν ἐστι, τὸ τοὺσ ἐχθροὺσ αἰσχύνεσθαι μᾶλλον ἢ τοὺσ φίλουσ ἐφ’ οἷσ ἐξαμαρτάνομεν.

"ἐπισφαλῶσ ἔχομεν, μήθ’ οὓσ φοβηθῶμεν μήθ’ οὓσ αἰσχυνθῶμεν ἑαυτοῖσ ἀπολελοιπότεσ" ἔτι τοίνυν πρόσλαβε τὴν Διογένουσ ἀπόφασιν, φιλόσοφον σφόδρα καὶ πολιτικὴν οὖσαν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION