헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεαμορε

(플루타르코스, De amore prolis, section 4)

ἀνάγαγε τὸν λόγον, ὧν ταῖσ μὲν τεκεῖν πρώταισ, τοῖσ δ’ ἰδεῖν συνέβη τικτόμενον βρέφοσ· χαλεπὰσ δὲ μᾶλλον εἴποιμ’ ἂν εἶναι καὶ μνησικάκουσ τὰσ τεκούσασ τοῖσ βρέφεσι, κινδύνων τε μεγάλων καὶ πόνων αὐταῖσ γιγνομένων· ὡσ δ’ ὅταν ὠδίνουσαν ἔχῃ βέλοσ ὀξὺ γυναῖκα δριμύ, τό τε προϊεῖσι μογοστόκοι Εἰλείθυιαι, Ἥρησ θυγατέρεσ, πικρὰσ ὠδῖνασ ἔχουσαι.

ταῦτ’ οὐχ Ὅμηρον αἱ γυναῖκεσ;

ἀλλ’ Ὁμηρίδα γράψαι λέγουσι τεκοῦσαν ἢ τίκτουσαν ἔτι καὶ τὸ μῖγμα τῆσ ἀλγηδόνοσ ὁμοῦ πικρὸν καὶ ὀξὺ γιγνόμενον ἐν τοῖσ σπλάγχνοισ ἔχουσαν. ἀλλὰ τὸ φύσει φιλόστοργον ἔκαμπτε καὶ ἦγεν·

χρήσιμον ἀλλ’ ἐπιπόνωσ καὶ ταλαιπώρωσ ἀναδεχομένη τῶν σπαργάνων ἐρειπίοισ θάλπουσα καὶ ψύχουσα, καὶ πόνῳ πόνον ἐκ νυκτὸσ ἀλλάσσουσα τὸν μεθ’ ἡμέραν.

τίνων ταῦτα μισθῶν ἢ χρειῶν ἐκείνοισ;

ἀλλ’ οὐδὲ τοῖσ νῦν· αἱ γὰρ ἐλπίδεσ ἄδηλοι καὶ μακραί. ἄμπελον ἰσημερίασ ἐαρινῆσ σκάψασ μετοπωρινῆσ ἐτρύγησε, πυρὸν ἔσπειρε δυομένησ Πλειάδοσ εἶτ’ ἀνατελλούσησ θερίζει, βόεσ καὶ ἵπποι καὶ ὄρνιθεσ ἕτοιμα τίκτουσιν ἐπὶ τὰσ χρείασ ἀνθρώπου δ’ ἡ μὲν ἐκτροφὴ πολύπονοσ ἡ δ’ αὔξησισ βραδεῖα, τῆσ δ’ ἀρετῆσ μακρὰν οὔσησ προαποθνῄσκουσιν οἱ πλεῖστοι πατέρεσ. οὐδ’ Ἀρίστων Πλάτωνοσ φιλοσοφοῦντοσ, οὐδ’ Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλέουσ νίκασ οἱ πατέρεσ ἔγνωσαν ψελλιζόντων καὶ συλλαβιζόντων ἠκροῶντο καὶ κώμουσ καὶ πότουσ καὶ ἔρωτασ αὐτῶν οἱᾶ νέοι πλημμελούντων ἐπεῖδον·

ὥστ’ ἐπαινεῖσθαι καὶ μνημονεύεσθαι τοῦ Εὐήνου τοῦτο μόνον, ὧν ἐπέγραψεν, ἢ δέοσ ἢ λύπη παῖσ·

πατρὶ πάντα χρόνον ἀλλ’ ὅμωσ οὐ παύονται παῖδασ τρέφοντεσ μάλιστα δ’ οἱ παίδων ἥκιστα δεόμενοι.

γελοῖον γάρ, εἴ τισ οἰέται τοὺσ πλουσίουσ θύειν καὶ χαίρειν γενομένων αὐτοῖσ τέκνων, ὅτι τοὺσ θρέψοντασ ἕξουσι καὶ τοὺσ θάψοντασ· εἰ μὴ νὴ Δία κληρονόμων ἀπορίᾳ παῖδασ τρέφουσιν·

οὐ γὰρ ἔστιν εὑρεῖν οὐδ’ ἐπιτυχεῖν τοῦ τἀλλότρια βουλομένου λαμβάνειν. τόσσον οὐκ ἂν χεύαιτ’ ἀριθμόν ὅσοσ ἐστὶν ὁ τῶν κληρονομούντων.

Δαναὸσ ὁ πεντήκοντα θυγατέρων πατήρ εἰ ἄτεκνοσ ἦν, πλείονασ ἂν εἶχε κληρονομοῦντασ καὶ οὐχ ὁμοίωσ.

οἱ μὲν γὰρ παῖδεσ; χάριν οὐδεμίαν ἔχουσιν οὐδ’ ἕνεκα τούτου θεραπεύουσιν οὐδὲ τιμῶσιν, ὡσ ὀφείλημα τὸν κλῆρον ἐκδεχόμενοι· τῶν δ’ ἀλλοτρίων περὶ τὸν ἄτεκνον φωνὰσ ἀκούεισ ταῖσ κωμικαῖσ ἐκείναισ ὁμοίασ, ὦ Δῆμε, λοῦσαι πρῶτον ἐκδικάσασ μίαν, ἔνθου, ῥόφησον, ἔντραγ’ , ἔχε τριώβολον. τὸ δ’ ὑπὸ τοῦ Εὐριπίδου λεγόμενον τὰ χρήματ’ ἀνθρώποισιν εὑρίσκειν φίλουσ δύναμίν τε πλείστην τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἔχειν, οὐχ ἁπλῶσ ἀληθέσ, ἀλλ’ ἐπὶ τῶν ἀτέκνων τούτουσ οἱ πλούσιοι δειπνίζουσιν, οἱ ἡγεμόνεσ θεραπεύουσιν, οἱ ῥήτορεσ μόνοισ τούτοισ προῖκα συνηγοροῦσιν.

ἰσχυρόν ἐστι πλούσιοσ ἀγνοούμενον ἔχων κληρονόμον.

πολλοὺσ γοῦν πολυφίλουσ καὶ πολυτιμήτουσ ὄντασ ἓν παιδίον γενόμενον ἀφίλουσ καὶ ἀδυνάτουσ ἐποίησεν.

ὅθεν οὐδὲ πρὸσ δύναμιν οὐδέν ἐστιν ὠφέλιμον ἀπὸ τῶν τέκνων, ἀλλὰ τῆσ φύσεωσ τὸ πᾶν κράτοσ οὐχ ἧττον ἐν ἀνθρώποισ ἢ θηρίοισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De amore prolis, section 4

(플루타르코스, De amore prolis, section 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION