Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4

(플루타르코스, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4)

καὶ γάρ τοι Μάρκιοσ μὲν οὐδὲν ἀπεδείξατο τῇ πόλει στρατηγῶν, ἀλλά τοῖσ πολεμίοισ κατὰ τῆσ πατρίδοσ· Ἀλκιβιάδου δὲ καὶ στρατευομένου πολλάκισ καὶ στρατηγοῦντοσ ἀπέλαυσαν οἱ Ἀθηναῖοι καὶ παρὼν ἐκράτει τῶν ἐχθρῶν ὅσον ἐβούλετο, καὶ μὴ παρόντοσ ἴσχυσαν αἱ διαβολαί· Μάρκιοσ δὲ παρὼν ὑπὸ Ῥωμαίων κατεδικάσθη, παρόντα δὲ Οὐολοῦσκοι διέφθειραν, οὐ δικαίωσ μὲν οὐδ’ ὁσίωσ, αἰτίαν δὲ τοῦ εὐλόγου παρέσχεν αὐτόσ, ὅτι δημοσίᾳ τὰσ διαλύσεισ μὴ προσδεξάμενοσ, ἰδίᾳ δὲ πεισθεὶσ ὑπὸ τῶν γυναικῶν οὐκ ἔλυσε τὴν ἔχθραν, ἀλλὰ τοῦ πολέμου μένοντοσ ἀπώλεσε τὸν καιρὸν καὶ διέφθειρε, πείσαντα γὰρ ἔδει τοὺσ πεπιστευκότασ ἀπελθεῖν, εἰ τοῦ πρὸσ ἐκείνουσ δικαίου πλεῖστον ἐποιεῖτο λόγον.

εἰ δὲ μηδὲν ἐφρόντιζεν Οὐολούσκων, ἀλλὰ τὴν ὀργὴν ἐμπλῆσαι τὴν ἑαυτοῦ βουλόμενοσ ἐνῆγε τὸν πόλεμον, εἶτ’ ἔληξεν, οὐ διὰ τὴν μητέρα καλῶσ εἶχε φείσασθαι τῆσ πατρίδοσ, ἀλλὰ σὺν τῇ πατρίδι τῆσ μητρόσ·

μέροσ γὰρ ἦν καὶ ἡ μήτηρ καὶ ἡ γυνὴ τῆσ πατρίδοσ ἦν ἐπολιόρκει. τὸ δὲ δημοσίαισ ἱκεσίαισ καὶ δεήσει πρέσβεων καὶ λιταῖσ ἱερέων ἀπηνῶσ χρησάμενον εἶτα χαρίσασθαι τῇ μητρὶ τὴν ἀναχώρησιν, οὐ τῆσ μητρὸσ ἦν τιμὴ, ἀλλ’ ἀτιμία τῆσ πατρίδοσ, οἴκτῳ καὶ παραιτήσει διὰ μίαν γυναῖκα σῳζομένησ, ὡσ οὐκ ἀξίασ σῴζεσθαι δι’ αὑτήν, ἐπίφθονοσ γὰρ ἡ χάρισ καὶ ὠμὴ καὶ ἀχάριστοσ ἀληθῶσ καὶ πρὸσ οὐδετέρουσ ἔχουσα τὸ εὔγνωμον·

ἀνεχώρησε γὰρ μήτε πεισθεὶσ ὑπὸ τῶν πολεμουμένων μήτε πείσασ τοὺσ συμπολεμοῦντασ. ὧν αἴτιον ἁπάντων τὸ ἀνομίλητον τοῦ τρόπου καὶ λίαν ὑπερήφανον καὶ αὔθαδεσ, ὃ καθ’ αὑτὸ μὲν ἐπαχθέσ ἐστι τοῖσ πολλοῖσ, τῷ δὲ φιλοτίμῳ προσὸν γίνεται παντάπασιν ἄγριον καὶ ἀπαραίτητον.

οὐ γὰρ θεραπεύουσι τοὺσ πολλοὺσ ὡσ μὴ δεόμενοι τιμῆσ, εἶτα χαλεπαίνουσι μὴ τυγχάνοντεσ. ἐπεὶ τό γε μὴ λιπαρῆ μηδὲ θεραπευτικὸν ὄχλων εἶναι καὶ Μέτελλοσ εἶχε καὶ Ἀριστείδησ καὶ Ἐπαμεινώνδασ· ἀλλὰ τῷ καταφρονεῖν ἀληθῶσ ὧν δῆμόσ ἐστι καὶ δοῦναι καὶ ἀφελέσθαι κύριοσ, ἐξοστρακιζόμενοι καὶ ἀποχειροτονούμενοι καὶ καταδικαζόμενοι πολλάκισ οὐκ ὠργίζοντο τοῖσ πολίταισ ἀγνωμονοῦσιν, ἀλλ’ ἠγάπων αὖθισ μεταμελομένουσ καὶ διηλλάττοντο παρακαλούντων.

τὸν γὰρ ἥκιστα θεραπευτικὸν ἥκιστα πρέπει τιμωρητικὸν εἶναι τῶν πολλῶν, ὡσ τὸ χαλεπαίνειν μάλιστα μὴ τυγχάνοντα τῆσ τιμῆσ ἐκ τοῦ σφόδρα γλίχεσθαι φυόμενον.

상위

Plutarch (플루타르코스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION