Plutarch, Aquane an ignis sit utilior, chapter, section 12

ἐπεὶ δὲ κατὰ τοῦτο τοῦ λόγου γεγόναμεν, τί τέχνησ τῷ βίῳ λυσιτελέστερον; τέχνησ δὲ πάσασ καὶ ἀνεῦρε τὸ πῦρ καὶ σῴζει διὸ καὶ τὸν Ἥφαιστον ἀρχηγὸν αὐτῶν ποιοῦσι. καὶ μὴν ὀλίγου χρόνου καὶ βίου τοῖσ ἀνθρώποισ δεδομένου, ὁ μὲν Ἀρίστων φησὶν ὅτι ὁ ὕπνοσ οἱο͂ν τελώνησ τὸ ἣμισυ ἀφαιρεῖ τούτου· ἀγαθά, καὶ τὴν ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ ἐξῄρει διαφοράν.

εἰ τοίνυν τοῦ ζῆν οὐδὲν ἀνθρώποισ λυσιτελέστερον καὶ τοῦτο πολλαπλασιάζει τὸ πῦρ, πῶσ οὐκ καὶ εἰή πάντων ὠφελιμώτατον;