Plutarch, Aquane an ignis sit utilior, chapter, section 2

(플루타르코스, Aquane an ignis sit utilior, chapter, section 2)

ιἈ̔̀ρ’ οὖν οὐ χρησιμώτερον ἐκεῖνο, οὗ πὰντοτε καὶ διηνεκῶσ δεόμεθα καὶ πλείστου, καθάπερ ἐργαλεῖον καὶ ὄργανον, καὶ νὴ Δία φίλοσ ὁ πάσησ ὡρ́ασ καὶ παντὸσ καιροῦ παρὼν ἕτοιμοσ; καὶ μὴν τὸ μὲν πῦρ οὐ πάντοτε χρήσιμον, ἔστι δ’ ὅτε καὶ βαρυνόμεθα καὶ ἀποσπώμεθα· χειμῶνοσ καὶ θέρουσ καὶ νοσοῦσι καὶ ὑγιαίνουσι, νυκτὸσ καὶ μεθ’ ἡμέραν καὶ οὐκ ἔστιν ὅτε ἄνθρωποσ οὐ δεῖται·

καλοῦσιν ὡσ ἐνδεεῖσ λιβάδοσ τουτέστιν ὑγρότητοσ, καὶ παρὰ τοῦτο τοὺσ στερουμένουσ τοῦ ζῆν.

καὶ ἄνευ μὲν πυρὸσ ἦν πολλά, ὕδατοσ δ’ οὐδέποτ’ ἄνθρωποσ. ἔτι δὲ τὸ ἐξ ἀρχῆσ καὶ ἅμα τῇ πρώτῃ καταβολῇ τῶν ἀνθρώπων χρησιμώτερον τοῦ ὕστερον εὑρεθέντοσ·

δῆλον γὰρ ὡσ τὸ μὲν ὅντωσ ἀναγκαῖον ἡ φύσισ ἔδωκε· τὸ δὲ περιουσίᾳ τῆσ χρήσεωσ τέχνη καὶ μηχανή τισ εὑρ͂εν. ὕδωρ μὲν οὖν οὐκ ἔστιν εἰπεῖν ὅτ’ οὐκ ἦν ἀνθρώποισ οὐδέ τισ εὑρετὴσ λέγεται θεῶν ἢ ἡρώων σχεδὸν γὰρ γενομένων εὐθὺσ ὑπῆρχε καὶ τὸ γεγενῆσθαι παρεῖχεν.

ἡ δὲ πυρὸσ χρῆσισ ἐχθέσ φασι καὶ πρῴην ὑπὸ Προμηθέωσ ·

· ’ βίοσ πυρόσ, οὐκ ἄνευ δ’ ὕδατοσ ἦν. καὶ τὸ μὲν πλάσμα τοῦτο μὴ εἶναι ποιητικὸν ἀποδείκνυσιν ὁ καθ’ ἡμᾶσ βίοσ· ἔστι γὰρ ἀνθρώπων γένη τινὰ χωρὶσ πυρὸσ ποιούμενα τὴν δίαιταν, ἀοίκα καὶ ἀνέστια καὶ ὑπαίθρια·

"ὦ ἄνδρεσ, παραβάλλομαι. δυνατόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION