Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 4

(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 4)

τίνασ οὖν ταῦτα κακοδαίμονασ ποιεῖ; τοὺσ ἀνάνδρουσ καὶ ἀλογίστουσ, τοὺσ ἀτρίπτουσ καὶ ἀγυμνάστουσ, τοὺσ ἐκ νηπίων ἃσ ἔχουσι δόξασ φυλάττοντασ. οὐκοῦν οὐκ ἔστιν ἡ Τύχη κακοδαιμονίασ τελεσιουργόσ, ἂν μὴ κακίαν ἔχῃ συνεργοῦσαν . ὡσ γὰρ ἡ κρόκη τὸ ὀστέον πρίει τέφρᾳ καὶ ὄξει διάβροχον γενόμενον, καὶ τὸν ἐλέφαντα τῷ ζύθει μαλακὸν γενόμενον καὶ χαλῶντα κάμπτουσι καὶ διασχηματίζουσιν, ἄλλωσ δ’ οὐ δύνανται, οὕτωσ ἡ τύχη τὸ πεπονθὸσ ἐξ αὑτοῦ καὶ μαλακὸν ἐκ κακίασ προσπεσοῦσα κοιλαίνει καὶ τιτρώσκει. μέλλοντα τὴν ψυχὴν ἴδιον ἕλκοσ ἐν ἑαυτῷ καὶ κακὸν ἔχειν δεῖ, ὅπωσ τὰ προσπίπτοντα ἔξωθεν οἰκτρὰ καὶ ὀδυρτὰ ποιήσῃ.

상위

Plutarch (플루타르코스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION