Plutarch, An virtus doceri possit, section 2

(플루타르코스, An virtus doceri possit, section 2)

ὦ ἄνθρωποι, τί τὴν ἀρετὴν λέγοντεσ ἀδίδακτον εἶναι ποιοῦμεν ἀνύπαρκτον; εἰ γὰρ ἡ μάθησισ γένεσίσ ἐστιν, ἡ τοῦ μαθεῖν κώλυσισ ἀναίρεσισ. καίτοι γ’, ὥσ φησιν ὁ Πλάτων, διὰ τὴν τοῦ ποδὸσ πρὸσ τὴν λύραν ἀμετρίαν καὶ ἀναρμοστίαν οὔτε ἀδελφὸσ ἀδελφῷ πολεμεῖ οὔτε φίλοσ φίλῳ διαφέρεται, οὔτε πόλεισ πόλεσι δι’ ἀπεχθείασ γινόμεναι τὰ ἔσχατα κακὰ δρῶσί τε καὶ πάσχουσιν ὑπ’ ἀλλήλων οὐδὲ περὶ προσῳδίασ ἔχει τισ εἰπεῖν στάσιν ἐν πόλει γενομένην, ποτέρωσ Τελχινασ ἢ Τελχινασ ἀναγνωστέον· οὐδ’ ἐν οἰκίᾳ διαφορὰν ἀνδρὸσ καὶ γυναικὸσ ὑπὲρ κρόκησ ἢ στήμονοσ. οἶκον δὲ καὶ γάμον καὶ πολιτείαν καὶ ἀρχὴν οἰέται καλῶσ μεταχειρίσεσθαι μὴ γυναικὶ μαθὼν συμφέρεσθαι μὴ θεράποντι μὴ πολίτῃ μὴ ἀρχομένῳ μὴ ἄρχοντι; παιδὸσ ὀψοφαγοῦντοσ ὁ Διογένησ τῷ παιδαγωγῷ κόνδυλον ἔδωκεν, ὀρθῶσ οὐ τοῦ μὴ μαθόντοσ ἀλλὰ τοῦ μὴ διδάξαντοσ τὸ ἁμάρτημα ποιήσασ. εἶτα παροψίδοσ μὲν ἢ κύλικοσ οὐκ ἔστι κοινωνεῖν ἐπιδεξίωσ, ἂν μὴ μάθῃ τισ εὐθὺσ ἐκ παίδων ἀρξάμενοσ, ὡσ Ἀριστοφάνησ, μὴ κιχλίζειν μηδ’ ὀψοφαγεῖν μηδ’ ἴσχειν τὼ πόδ’ ἐπαλλάξ οἴκου δὲ καὶ πόλεωσ καὶ γάμου καὶ βίου καὶ ἀρχῆσ κοινωνίαν ἀνέγκλητον ἐνδέχεται ι γενέσθαι, μὴ μαθόντων ὅντινα χρὴ τρόπον ἀλλήλοισ συμφέρεσθαι;

"πανταχοῦ σὺ ἄρ’ εἶ; "παραπόλλυμι τὸ ναῦλον, εἴ γε πανταχοῦ εἰμι. τί οὖν; "εἰ μὴ γίνονται μαθήσει βελτίονεσ ἄνθρωποι, παραπόλλυται ὁ μισθὸσ τῶν παιδαγωγῶν ; πρῶτοι γὰρ οὗτοι παραλαμβάνοντεσ ἐκ γάλακτοσ, ὥσπερ αἱ τίτθαι ταῖσ χερσὶ τὸ σῶμα πλάττουσιν, οὕτω τὸ ἦθοσ ῥυθμίζουσι τοῖσ ἔθεσιν, εἰσ ἴχνοσ τι πρῶτον ἀρετῆσ καθιστάντεσ.

"τοῖσ παισὶν ἡδέα ποιῶ. καίτοι τί διδάσκουσιν οἱ παιδαγωγοί; κρέωσ, οὕτω καθῆσθαι, τὸ ἱμάτιον οὕτωσ ἀναλαβεῖν.

상위

Plutarch (플루타르코스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION