Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 330:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 330:)

καὶ ἀδίκων πέρι καὶ κακῶν καὶ ἀγαθῶν οὐκ ἐκφεύγει τῇ ἀληθείᾳ μὴ οὐκ ἐπονείδιστον εἶναι, οὐδὲ ἂν ὁ πᾶσ ὄχλοσ αὐτὸ ἐπαινέσῃ. οὐ γὰρ οὖν. ὁ δέ γε ἐν μὲν τῷ γεγραμμένῳ λόγῳ περὶ ἑκάστου παιδιάν τε ἡγούμενοσ πολλὴν ἀναγκαῖον εἶναι, καὶ οὐδένα πώποτε λόγον ἐν μέτρῳ οὐδ’ ἄνευ μέτρου μεγάλησ ἄξιον σπουδῆσ γραφῆναι, οὐδὲ λεχθῆναι ὡσ οἱ ῥαψῳδούμενοι ἄνευ ἀνακρίσεωσ καὶ διδαχῆσ πειθοῦσ ἕνεκα ἐλέχθησαν, ἀλλὰ τῷ ὄντι αὐτῶν τοὺσ βελτίστουσ εἰδότων ὑπόμνησιν γεγονέναι, ἐν δὲ τοῖσ διδασκομένοισ καὶ μαθήσεωσ χάριν λεγομένοισ καὶ τῷ ὄντι γραφομένοισ ἐν ψυχῇ περὶ δικαίων τε καὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἐν μόνοισ ἡγούμενοσ τό τε ἐναργὲσ εἶναι καὶ τέλεον καὶ ἄξιον σπουδῆσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION