Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 317:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 317:)

ὀρθότατα. δεινὸν γάρ που, ὦ Φαῖδρε, τοῦτ’ ἔχει γραφή, καὶ ὡσ ἀληθῶσ ὅμοιον ζωγραφίᾳ. καὶ γὰρ τὰ ἐκείνησ ἔκγονα ἕστηκε μὲν ὡσ ζῶντα, ἐὰν δ’ ἀνέρῃ τι, σεμνῶσ πάνυ σιγᾷ. ταὐτὸν δὲ καὶ οἱ λόγοι· δόξαισ μὲν ἂν ὥσ τι φρονοῦντασ αὐτοὺσ λέγειν, ἐὰν δέ τι ἔρῃ τῶν λεγομένων βουλόμενοσ μαθεῖν, ἕν τι σημαίνει μόνον ταὐτὸν ἀεί. ὅταν δὲ ἅπαξ γραφῇ, κυλινδεῖται μὲν πανταχοῦ πᾶσ λόγοσ ὁμοίωσ παρὰ τοῖσ ἐπαί̈ουσιν, ὡσ δ’ αὕτωσ παρ’ οἷσ οὐδὲν προσήκει, καὶ οὐκ ἐπίσταται λέγειν οἷσ δεῖ γε καὶ μή. πλημμελούμενοσ δὲ καὶ οὐκ ἐν δίκῃ λοιδορηθεὶσ τοῦ πατρὸσ ἀεὶ δεῖται βοηθοῦ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION